osursam tesiri yok tutsam götüm razı değil

bütün gece onu izledim. hava sıcaktı.bi ara bakkala gidip su aldım.bi an kendimi gördüm kadında.o da benim gibi yalnızdı. nazik bir kadına benziyordu. duvarda genç bıyıklı bir adamın sepya resmi vardı. eski tip çaydanlığının ıslığı, kadının gidip altını kapatışını görüyordum.bir çocukmuş gibi çaydanlıkla konuşuyordu.bi ara radyoyla oynadı. divana otururken gözlerini kapamış şarkıyı dinliyordu.o kadar mutluydu ki bunu yüzünden çok rahat okuyabiliyordunuz. sanırım bu şarkının onda büyük bir yeri vardı.

bir insanın ıslık çalan ev aletlerinin dostluğuyla rahatlatacak kadar yalnız olması ve tek başına yemek yemesi beni çok üzmüştü.
yaşlı kadınla ilgili bir şey içime dokunmuştu.
elleri uzanıp çay koyarken, sanki fincanıyla birlikte benim içime de bir şey dökmüştü. sonra taşa oturduğumu farkettim. çok felaket kakam gelmişti.eve kendimi zor atmıştım. artık poşete sıçıp poşeti karşı bahçeye atmayacaktım.tek başına yaşayan yalnız ve yaşlı bi kadına neden bu kadar çok işkence ediyormuşum ki?

ertesi gün güneş batsam mı batmasam mı diye düşünürken kipaya çıktım.bir pasta aldım. yaşlı kadın yine çaydanlığın başındaydı.ön bahçesindeki çimenler altın rengindeydi. kuru çimenlerin üzerinde yürürken, biri kızarmış ekmek ısırıyormuş gibi ses çıkarıyordum.ön bahçesinin bir kısmı betondu. ahşap kapıya tıklattım. ayak sesleri kalp atışımın yankısı gibiydi. içeriden ayak seslerinin yaklaştığını duydum. adımları bir saatin tiktakları gibiydi, saniyeleri sayıyolardı sanki.

bana bakarken bir an için ikimiz de birbirimizin içinde kaybolduk.kim olduğumu merak etti bir an için. sonra yüzünde beliren çarpıcı bir anlayışla gülümsedi. geleceğini biliyordum mükremin, dedi.bana doğru bir adım atarak kırışıklarla dolu yumuşak kollarıyla sımsıkı sarıldlı. geleceğini biliyordum.
ahh dedi başını iki yana sallayarak. teşekkürler mükremin. biliyordum,biliyordum. elimi tutup beni içeri aldı.gel içeri gir dedi. kadını takip ettim.

yemeğe kalacak mısın mükremin?
bilmem kalayım mı? dedim.bi de soruyo,ne şakacısın mükremin.
öyle miyim?
elbette öylesin. eskiden ne kadar güldürürdün beni. eski zamanları anmak harika olur değil mi?
elbette. pastayı elimden alıp mutfağa zütürdü. orada bir şeyleri karıştırdığını duyabiliyordum. yerdeki halısı tertemizdi. yaş bilmem kaç ama iş bitmemiş diye düşünürken perdesiz cdıbına baktım.

sonra yandaki komodin tarzı şeye çarptı gözüm. sağlık karnesini gördüm. adı soyadı yazıyordu. adı asiye'ymiş. yaşı 65'miş bu arada. kadın döndüğünde dünkü yemekleri getirdi. buruşmuş salatalıklardan oluşan bir salata,bir kase un çorbası ve çay.
un çorbasından nefret ederdim. heleki bu kevaşe kim bilir ne koşullarda yapmıştı bu çorbayı.ama olsun lan dedim. sıcak bir gülümseme için çiğ tavuk bile yerim ben amk.
birlikte yemek yerken bana günlük işlerini anlattı.onu dinlemiyordum ama dinlemiş gibi yapıyordum.

titreyen ellerini uzattı.
benimkilere.
ellerimi tutup yalvaran gözlerle baktı.
söylesene mükremin dedi. elleri daha şiddetli titremeye başlamıştı. bunca zaman neredeydin?
sesi acı doluydu.ama yumuşacıktı.
neredeydin?
boğazımda bir şeyler düğümlendi. konuşamıyordum.
-seni arıyordum.
+ben de öyle düşünmüştüm. ellerimi ellerine çekti, uzandı ve parmaklarımı öptü.ne diyeceğini her zaman bilmişsindir değil mi mükremin?
evet dedim. sanırım bildim...

kısa süre sonra yatması gerektiğini söyledi. pastayı unuttuğundan emindim ve bir dilim yemek için kuduruyodum. saat baya ilerlemişti ve pastadan tek bir kırıntı bile alamayacağımı anlamıştım. kendime ne biçim biri olduğumu sordum ve sonra verdiğim cevaba kendim bile şaştım. kevaşeye bak lan. insan pasta getirir amk.
bence gayet ikna edici bi cevaptı.
sanırım artık yatmalıyım değil mi mükremin?
evet asiye.yat zıbar artık dediğimde nasıl diyerek kulağını bana kabarttı.
iyi geceler dedim kıllı kulağına öğürmemek için kendimi zor tuttum.

karıdan iyice iğrenmiştim. uzun bir süre yanına uğramadım. hayat onsuzda devam ediyordu ama her zaman aklımın bir köşesinde kalacaktı. sessiz evime girdiğimde yine o geldi aklıma.
yetim koltuğuma baktım.
tozlu televizyonuma.
ayran dökülmüş halıma baktım bi.
mutfağa geçtim. tost makinamın üzerinde ekmek kırıntıları vardı. kuş taklarından kullanılmaz hale gelen balkonuma küfür ettim.hay amk dedim perdeyi aralayıp karşıdaki gecekonduya bakarken. sonra mükremine sağlam bikaç küfür savurdum.ne şanslıydı huur çocuğu. canım sıkıldı dıbına koyim. gittim çay için su koydum. bilgisayarı kipadan aldığım tv ye hdmi kabloyla bağlayıp bikaç el fifa attım.tek başına sarmıyordu dıbına kodumun fifası.
gıcık edecek biri olmadıktan sonra ne anlamı kalıyordu ki bu oyunun.

-bundan 3 yıl önce-

üniversite birinci sınıftaydım.ay çok heycanlı.ilk hafta derslerine girmedim günlük. girmedim ki beni öyle çöm sanmasınlar. okula gittiğimde kendimi gibmek istedim günlük. herkes arkadaş grubunu oluşturmuş ben dona kalmıştım.bu sayfayı kendime ayırdığım için kendime çok teşekkür ediyorum günlük. hobilerim;31 çekmek,31 çekmek,31 çekmek
sınıfın genel durumu içler acısı. kız erkek oranı %70 e %30.nerdeyse bir erkeğe iki kız düşüyor. baya şanslı sayılırım günlük. okulun ilk günü kızlar teklif etmedi. heralde biraz çekingenler. neyse ilerideki günleri sabırsızlıkla bekliyorum.
ama fazla uzatırlarsa bu teklif olayını bu kızların alayının dıbına koyucam günlük. ahanda buraya yazdım.

okulda hep cool takıldım ilk gün, günlük.günün sonunda coolluğumun ödülünü alıcaktım. bizim sınıftan bi çocuk ateş istedi.o taku yiyorsan küreğini de yanında taşı demedim tabiikide al kardeşim derken sigaramdan çıkardım bitane. sigara içerken memleketini sordum.o yaktıktan sonra kendiminkini yaktım. hemşerim çıkmıştı lan. çocuğa kanım ısındı hafiften ama öyle herkese güvenince neler olduğunu görmüştüm. suratımda hala o olayın imzasıyla dolaşıyorum. şimdi kimbilir kimlerle düşüp kalkıyosun.
aradan iki hafta geçmiş bir aylık harçlığımı yedim günlük.ne tak yicem şimdi günlük. babama ne olduysa ikide bir arayıp oğlum bekar evine gir arkadaşlarınla diyor.tek başına evde kalınmaz diyor günlük.bu babamında anasını gibecem en sonunda o olacak. neyse günlük bu sayfayı babam okursa anamı giber.o yüzden bu sayfana attırıyorum. kusra bakma.
biricik dostun sabrioglu sari

vize haftası gelmiş çatmıştı. sınıftan bikaç çirkin kız bulmuştum. sınıfın silik tipleri sayılabilirdi ama her çirkin kızın güzel arkadaşı vardır teorisine dayanarak bunları bi gece bizim eve çağırdım. dıbına koyim günlük bana bişey yaparlarsa sebebim onlar. hani buraya not düşüyorum ki olurda polisler okursa dıbına koduklarım kurtulamasın adaletin pençesinden.gel gelelim bize geldikleri güne. belki ayıp şeyler yaparız diye seni yastığımın altına tıktım kusura bakma günlük. neyse bu iki edepsiz eve geldiler ellerinde ne bir pisküvi,ne bir kola,ne bir nevale. oldukları gibi gelmişler dıbına koduklarım.

çay koydum biraz muhabbet ettik. derken tuvalete otsbir çekmeye girdim. kızlardan birinin gideri vardı.tam çavuşu tokatlıyorum baktım bir kapı gıcırtısı. benim odamın kapısının gıcırtısı. dalgayı küloda soktuğum gibi fırladım tuvaletten. uzun koridordan geçip odama girdiğimde kızı odama bakarken buldum. ellerimi saçlarına geçirdiğim gibi seni gidi şırfıntı, seni gidi kaşar ne işin var lan odamda derken çoktan itilmiş havasına girmiştim. gerçi kız kakılmışın rolünü çok iyi yapıyordu şimdi yiğidi öldür hakkını ver. güzel çığlık atıyordu. içerden fırlayan kız arkadaşı bizi öyle görünce üzerime zıpladı.hep beraber yere düştük. diğerinin eli kalkmış yarrama değince taşaklarımı sıktı.

o anın verdiği sancıyla burnuna tepiği koydum.tam bir treesome. görmen lazımdı günlük. kızın burnundan şarıl şarıl akan kan yarramı iyice kaldırmıştı*.az kala çıkarıp ağzına sokacaktım ki bir diğeri ay ne biçim bi çocukmuşsun sen diyip eline telefonu aldı.ne yapıyosun sen kevaşe dediğimde bende sarıldım telefona. hemen 155 i aradım. onlardan önce davranmakla çok büyük zekilik ettiğimi karakolda anlıyacaklardı.hem nasıl bir belaya çattıklarını karakolda anlayacaklardı günlük.

• siyah kan'dan alıntı

karakolda tam bir hengame yaşanıyordu. komiser cennet mahallesinden fırlamışçasına yeterrr diye bağırınca bu iki kevaşenin sesi soluğu kesildi. sonra önce bunlara sordu olayı hani kızlar ya dıbına kodumun çocuğu. kızlar anlattıktan sonra evet evladım ne diyeceksin dedi. öncelikle komiser abicim bişey söylemek istiyorum diye sözlerime başladım.ben bu iki arkadaşı evime aldım. kendileri sınıf arkadaşım olurlar. böyle göründüklerine bakmayın bir anlık gafletimden dolayı bana kötülük yapacaklardı.iki dakka tuvalete girdim bi baktım birisi odamda diğeri de beni kulağını vermiş beni dinliyor. kapım hep gıcırdar. sesini duydumda apar topar çıktım dışarı yapıştım saçına bu kızın attım dışarı.son olarak sözlerime eklemek istediğim bişey var dedim ve kulağına bişeyler fısıldadım.

babamın torpilini kullanmayacaktım. ilaçlarımın reçetelerini, aldığım raporları, beynimdeki hasarları söyledim. komiser bunlara inanmıştı ki bu kızları evlerine yurtlarına artık neleri varsa zütürün sonra da bu oğlanı alın burdan. komiser abicim bi çayını içerim derken sandalyeye çoktan oturmuştum bile. kezbanların suratındaki aptal ifadeyi hala unutmam amk.
gel gelelim komisere babamın da komiser olduğunu izmirde görev yaptığını söyledim. karşınızda torpil kullanmak istemedim komiser abi.ben adaletten yanayım. kimin haklı olduğunu böyle daha iyi kararlaştırdın dediğimde gözümde değerin bi kat daha arttı evladım dedi.

polisler o gece evime bıraktı. kapıcının merdiveni vardı binanın girişinde. aldım eve zütürdüm. üst salon hariç iki odam vardı. merdiveni koyup tavandan yatak odasını bulma ihtimalim %50ydi. ikisinide sırayla dinledim.o gece üst komşum gibişmeme kararı almış.ses seda yoktu. ertesi gün üst komşu melahat teyzeyle karşılaştık. pazar arabasını almış makyajını yapmış süslenip püslenmiş pazara gidecek.
melahat ablacım dediğimde kadının amı sulanırdı.ne zaman yanlışlıkla ağzımdan teyze lafı çıksa dıbının kıllarını çatar, suratıma tiksinç bakışlar atardı.

ooo melahat ablacım. bugün ne kadar dinçsin böyle.ne oldu fitnessa falan mı başladın ne yaptın sen.bu gizli güzelliğini neye borçlusun dediğimde karı orgazmın everestindeydi. dudaklarıma yapışmamak için kendini zor tutuyordu biliyorum ama naparsın işte. kadınların nefsi dokuz iple bağlı derlerdi hep. okula gitmeden kipaya girdim. herkese buyrun çiköftemizden verelim diyen yaşlı amlıyı gördüm. yılan gibi gözleri vardı. çakmak çakmak.o kadar acıyı ben yesem benimde gözler ateş ederdi hıdıbına

bana yine buyrun çiköftemizden verelim demedi.bu karıdan intikamımı alacaktım. kipaya girdim. pastane bölümünden bir simit aldım.bi de ayran. ayranın kapağını açtım simiti yedim. bütün delilleri yok edince parasını vermeden çıktım. yarı yolda aklımda gerilim müziklerinin orkestrası en müthiş parçasını delicesine çalarken arkamdan birisinin seslenmesini o kadar çok bekledim ki...
ama olmadı.

sınıfa girdiğimde en babacan hocalardan birine denk geldim. içeri girerken başına geç amk bini geç dercesine salladı. bende sağol oç sağol dercesine salladım.biz aramızda anlaşırken bütün sınıf mal gibi hocayı dinliyordum. elimdeki kitabımı sıranın altına bıraktım ve dersi dinlemeye koyuldum.bir yandan sınıftakileri süzüyor diğer yandan dinleyebildiğim kadar hocayı dinliyordum. kominist kız sol eliyle yazmaya çalışıyordu ama sanırım salaktı. böyle ilkokul çocuğu gibi yazmaya çalışıyordu. burnumdan tıslarken sol tarafımda çocuğun burnunu karıştırdığını gördüm. beni farkedince elini burnundan hızla çekti. sümüğü tam yakalamıştı galiba burnundan lastik çıkardı sanki amk. uzadı da uzadı.