playstation 1

neresinden başlanır bilemiyorum gerçekten bende yeri büyük bu meretin. bir arkadaşımda görmüştüm ve kafamda ki oyun devrimini gerçekleştirmiştim daha sonra evdekilere bahsettim ama çok üstünde durmamıştım allah razı olsun annemle babamdan hep isteklerimi yapmaya çalıştılar ekgiblik göstermediler kendilerince çoğu çocuktan da şanslı büyümüşümdür işçi çocuğuna göre fazla lüks yaşadığımı düşünüyorum tabi zorluğunda en kötüsünü gördüm orası ayrı babam ölünce neyse. ilkokul 2-3-4 o civarladayım tam hatırlamıyorum. kış, karda güzel yağıyor bir gece annemle konuşmamızı bile hatırlıyorum bana bir ay boyunca bir sürprizimiz var vs. dediler tüfek aldık diye de kandırdılar bende sniper hayalleri kuruyorum her babam gelişinde kapıya dikiliyorum. bizim ilçenin meşhur ev-kur'u vardı, oraya verilmiş siparişi stokta yokmuş lefkoşa'dan getiriliyormuş -işin garibi lefkoşa'nın lefkoşa olduğunu şunları yazarken anladım- ben colombiya gibi sıcak deniz ülkeleri sanıyordum *

soğuk bir kış akşamı beraber gittik, ps1 kutusu benim için dünyanın en büyük hazinesiydi sevinçten bilinç kaybı yaşamama az kalmıştı. giderken seyyar bir korsancıdan üç tanede oyun aldık pro ev. soc., resident evil(survivor), final resistance bu oyunlar benim dimağımda öyle bir yer etti ki seneler sonra survivor modunu bulacam diye çatlamıştım aynı şekilde final resistance'yi bu gün öğrenebildim. şu anda yine bir uçak oyunu vardı onu aramaktayım her neyse, o akşam eve değil halamlara gittik. orada kurduğumuzda kesinlikle dünyanın en mutlu ilk 100 insanı içindeydim o anlarda hatta o günlerde. Herkes bu küçük kutuyu ve ekrana yansımasına kabartmıştı merakını...

pes'te şut tuşunu bulana kadar orta ile kaleye şut çektim, maç'a girene kadar antrenmanda takıldım, maçı bulduktan sonra aylarca hard'da ailecek 5-0 6-0 yenildik(sadece benim bir golüm ve sonrasında gelen beraberliğimiz var) ama şu an en büyük galibiyetlerden daha tatlı geliyor bana o anlar teknoloji devi gelip beni bir oyunda yaşatmaya kalksa, tek kale'de attığım gollerin sevincini, maça başlarken ki o heyecanı asla hissettiremez... Resident evil oyunu yüzünden tikim oluştu oraya buraya dil çıkartıyordum, babamla yaptığımız maçlar, yenince beni kızdırmaları, pes'in girişinde ki o şarkı ve fragman müthişti. Velhasıl kelam hepsi babam gibi hayatımın en güzel anıları olarak kaldı, kalacak...