pompei sapkini

adım kezban mizgin yurdkoşumu

24 yaşındayım.

iç anadolunun bible belt kasabasında doğdum.

yöre kızıyım.

ankara'da yaşıyorum ailem ve eniştemgille.

170 boyundayım. 60 kiloyum. saçlarım kahverengi ama güneşe çıkınca yer yer kına yakılmış gibi kızıla çalıyor. saçlarım inanılmaz gür. alnım görünmüyodu küçükken. bir teli bile inanılmaz kalın. çok hacimli. yalnız aşırı dalgalı ve düzensiz. belime kadar uzattım. halam da öyle yaparmış . bana da zaten halamın adını koymuşlar. göbek adım olarak mizgin'i kullanıyorum okulda.

lise 4 'e geçtim. "sipahi remiye gülserenoğlu" yatısız süperlisesinde okuyorum.

arkadaşlar dalga geçmesin diye göbek ismimi kullanıyordum ama yoklamalarda öğretmenimiz yoklama sesi ile " kezban mizgin yurdkoşumu!! " diye anırdığında tüm gerçeklik yüzüme çarpıyor her sabah.

hikayalerim var.

anlattığım yaşanmışlıklar, işgüzarlıklar var

sabah evden okula, okuldan eve gidişlerim gönül kazalarım var

ilk gönül kazam gerçek bir trafik kazası etkisi yaratmıştı. pompei diye burnu büyük ankara aksanıyla konuşan sarışın bir çocuğa aşıktım.

" gızım gır gıçını otur evinde la. ne işim olur senlen binç"

şeklinde bir cavap alışlarım var.

verişlerim de var ama buraya sığdıramam.

verilişlerim var. alışıklıklarım var. bulaşıklarım var her derde deva gönlüme reva.

mecburiyetlerim var hayata karşı bildirimlerim var.

terbiyesizlik yapmak istemem ama çok oluşlarınız var.

---

gezi olaylarına katıldım mesela.

çünkü kendimi özdeşleştirmek istediğim hiç bir grubum yoktu.

eylemci olmam bekleniyordu ancak gidip orda yakışıklı bir polise aşık oldum.

tek sıkımlık bir aşkmış meğer. koynundan attığı gibi kendimi gezi eylemlerinde buldum tekrar.

sonra başka bir polise sonra da başka bir polise derken lap dance günlerim oldu.

---

femenleri kıyısından yakaladım.

sağ göğsüme yettiği kadar "nük" sol göğsüme de sığabildiği kadar "leer felaket istemiyoruz"

yazıp taksimin nevizadeye açılan pislik sokaklarında çıplak poz verdim gelen en kıro haber ajanslarına i.e cihandı, berat dı görünüm dü. bugündü birgündü..

---

işe yaramıyor. bir isim konulunca karaktere işliyor kaderin oluyor.

marx amca kızacak belki ama.

deterministlikse deterministim ulan!
kadercilikse kaderciyim olm!

doğma güneş! akma deniz!

ızdırabını çektirtme lan

doğmasın günler bu kaderimde hakkaniyetten.