Kardeş sınıfımda bir çocukla kavga ettim diye herkes düşman oldu bana dalga geçtiler ama ben kavgayı sevmeyen biri olduğum için umursamadim o kişi 1 ay sonra bugün ya ni yanıma geldi barış alım dedi tamam dedim sınıftakilee başladı kolpalarla takılıyor felan bi çocuğa sen kusturdun bizi şimdide barışmiyoruz felan hiçbiri umrumda değil ben bu çocukla eskisi gibi canım cicili olmak istemiyorum nasıl davranmami önerirsin. Başka dan çok iyi kardeşlerim var

Yeni ortamlara giremiyorum. arkadaş ortamımı genişletmek istiyorum ama yapamıyorum daha doğrusu çabalamıyorum. bu özgüven ekgibliği nasıl giderilebilir ?

Panpa benimde pigibolojik sorunlarım var herhalde bi kızı dış görünüş olarak beğensemde şuana kadar hiçbirinin kafa yapısını sevemedim ve bu yüzden bi kızla flortleşmeye başladığımda muhabbeti kestim çozumu ne bunun hem öyle yavşak biri de olamıom

Herşeyi takıntı haline getiriyorum mesela biyerde yamuk asılmış bir tablo görünce çıldırıyorum, evden çıkarken en az 10 kere televizyonu kapattım mi diye falan bakıyorum napmam lazim

panpa topluluk içinde ilgi çeken, esprili,iletişime ve bilgi paylaşımına açık biriyim. Fakat yalnız kaldığım zaman veya tek kişi ile iletişim kurmak zorunda kaldığım zaman dinlemeyen, göz teması kuramayan, kısa ve net cevaplar veren soğuk bir karaktere bürünüyorum ve bu istemsiz oluyor. Yalnızken gökyüzünü izliyorum,bir yere bakarken öylesine dalıp kalıyorum,en gereksiz ve sıradan bir olayda dahi içimde bir şeyler bir anda bir şeyler kurguluyor ve bunlar kötümser şeyler, pesimist şeyler genellikle. Takıntılarım var, kapıyı kitlediğimden emin olmak için iki kez bakıyorum falan.
Ve en önemlisi, yalnız olduğum zamanlar ölümü düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

panpa anksiyete bozukluğu bipolar bozukluk var bende baskıcı bir ailede yetiştim özgüven akgibliği var yaşım 26 gibtiritaktan bir okulu bile bitiremedim daha 1.5 yıl tedavi gördüm ilaç terapi falan eskiye göre daha iyiyim en azından intihar düşüncem artık yok alkolik sayılırım para buldukça sarhoş olasıya kadar içiyorum özgüven ekgibliğini halletsem gerisi gelir gibi hala hayattan umudumu kesmedim bana ne tavsiye edersin

yaygın anksıyete bozuklugu ve depresyon var bende. önerilerini alayım işe gidemiyorum anksiyete yuzunden.

Bu yazacaklarımla kesinlikle dalga geçmiyorum ve kesin cevap bekliyorum . Hiç pgibologa gitmedim neden mi ? Çevremden duyuyorum devlet hastanelerinde 5 dakika seans yapıyorlarmış ve dedikleri şey " ne anladım bu gibişten ?"oluyordu veya çok pahalı olduğunu söylüyolardı. Gerçekten pgibolog olmasan bile başkasından bir yardım eli uzanabilir.
Sapkınlık derecesine ulaştığımı farkettim. Nedir mi sapkınlıktan bahsettiğim şey ?
Prensiplerimden biri bu oldu " Birini öldürmeden asla ölemem, öleceksem biriside benle birlikte ölmeli"
yapı olarak ne kadar sakin, hoşgörülü ve humanist olsamda bir anda sinirlenmeye başladım kendimi kaybediyorum gözlerim kararmaya başladı
az uyumaya başladım günde 3-6 saat arası
Rüyamda nekrofili(ölülerden haz alma), kavga, ölümlü rüyalar görüyorum.(Bunları istemeden görüyorum) Her uyandığımda kendimden nefret ediyorum.
Sadece gün öldürmekle zaman geçiriyorum. intahar etmeyi düşündüğüm anlarda oluyor sanki çocuk oyuncağı gibi gelmeye başladı umrumda olmuyor.
insanların öldürülmesi bana doğal gelmeye başladı.
Geçmiş entryleri okudum çoğu kişilere boş zamanını değerlendir bir uğraş bul vs. demişsin şimdi yaşamımdan azıcık bahsedeyim.
Spor yapıyorum bir dövüş sporu yapıyorum. Üniversite okuyorum derslerim berbat ötesi ve bursum kesildi. Ailemle sürekli kavga ediyoruz benim uyku düzenimden ve derslerim hakkında. Üstelik okuldan sonra çalışıyorum. iş hayatım okul hayatımdan daha güzel gidiyor. Birsürü arkadaşım var. Ama çoğu beni sevmez o yüzden çoğuna arkadaşta diyemem ama şöyle diyebilirim çıkar arkadaşlığı. Çünkü ben onlara farklı geliyorum müzik kültürü, film kültürü, bazılarına ise eğitimsel olarakta baya bir farklıyım. Daha bahsetmemi istediğin birşey varsa bu konuda bahsederim.
Bazen kendimi iyi hissetmem için en doğru yapılacak seçimimin böyledir " Medeniyeti arıyorum ... Bu ülkede medeniyet olduğunu sanmıyorum bu ülkede ölemem ve bu ülkeden kendi yararıma kaçmam gerekiyor yeni kültürdeki insanlar benim için bir umut olabilir "
Eh .. Umarım birşeyler söylersin :D teşekkür ederim.
Özet : OKU !

Bana niye cevap vermedin

Kardeşim var onun adına yazıyorum yanlış anlaşılmasın, yada anlaşılsın amk umrumda değilsiniz her neyse.18 yasinda bir genç hayatı sınavlarla dolu koskoca hayati 3 saatlik bir sınavla belirleniyor.Cok calisiyordu fakat kazanamadı annem babam kizmadi tabii birşey demediler geçiştirmeye baktilar.Ama farkındayım ki çok bunalmış durumda,bir delilik yapmasından korkuyorum açıkçası. Sana sorum şu;Bu çocuğa ne yapabilirim sınavı yine kazanamazsam annemlerin yüzüne bakamam diyor hergun

yeşil reçetesiz ilaçlardan tavsiye etsen

Özgüven ekgibliği ve aşağlık kompleksi yaşıyorum

kafam çok bozuk neden ?

içimde hep bir sıkınti var

panpa şu gibtimin dünyasında bütün kaygılar boş geliyo bana. daha 21 yaşındayım ama hiçbişey sarmıyo. hayatımda işler de yolunda ama hep bi memnuyetsizlik var. neden?

Kardeşim benimki biraz basit olacak ama, insanları rededemiyorum , hayır demioyorum vicdan azabı bile çektiğim oluyor kendimoli yiyip bitiriyorum, lütfen yardım

panpa bazen çok umursamaz oluyorum bazen çok strese giriyorum kendimi kaybedip birşeyler fırlatıp çevremdekileri kırıyorum ama istem dışı yapmak zorundayım gibi insanlar bana çok dar geliyor benim gibi olmayınca bunun çözümü nasıl olabilir

anksiyete ve majör depresyon teşhisi konulmuştu birkaç yıl önce ilaç falan kullandım birkaç ay böyle nefes alma güçlüğü falan çekiyordum anksiyeteyi atlattım nefes alma güçlüğü falan geçti. ancak şöyle bir durum var: http://www.incisozluk.com.tr/e/160037288/

bende 16 yaşındayım alnıma 3 dikiş atıldı onun izi var saçlarımı filan dikmem iz görünür diye ama kimse şu güne kadar izin neden oldu demedi çünkü izim oldugundan haberleri bile yoktur 3 yıl önce cam kesmişti bi kaç tane ufak tefekde yüzümde sivilce izi kaldı ama özgüvenim 0 bir kıza acayip kafayı taktım 9.sınıfta arkadaşdık ortalama konusurduk işte sonra sınıflar degişti öyle hiç yüzyüze konuşmadım ben 10.sınıftan beri buna takıntılıyım şimdi 11 olduk geçen bana naber dedi içim gitti ama özgüven 0 oldugundan kıza adam akıllı muhabbet açıp konuşamadım iyi sen diyip geçtim kızla facesinden muhabbet açmaya bile utanır oldum gözümde acayip büyüttüm kızı kardeşim benim adıma haberim olmadan kızın numarasını filan almış öyle whatsapdan fotolarına filan bakıyom bildigin platonik takipcisi oldum hep hayal kuruyom bu dünyadan zevk alamıyorum 3 aydır böyleyim napcam taktik lazım haftasonları dershane var zorla gidiyorum ona annem babam para vermese gitmicem bile derslere ilgim bile yok ilk defa defter tutmuyorum

5 yaşımdayken travmaya bağlı olarak bipolar tehşisi konuldu. 1,5 sene lithuril kullandıktan sonra o aklımla kırmızı hapları çöpe atmaya başladım. Belli bir süre sonra kabullenmeye başladım. 8 yaşıma geldiğimde tamamen iyileşmiştim. Taa ki... 2 hafta öncesine kadar kaybettiğim söylenen annemin yaşadığını öğrendim. Karşımda durup ben senin annenim dediğinde.2 haftadır bunalımdayım elime geçen ot,kokain,hap ne varsa kullandım. Alkol bile etkisini geçirmiyor. Sence ne yapmalıyım? Bipolarım nüks edebilir mi? Annemle(sözde) yüzleşmeli miyim?