Sabah uyandığımda kahvaltı mı yaptım . Duşumu aldım hazırlanıp çıktım evden merkeze gidecektim. Evde kimse olmadığından çok sıkılmıştım ve tek başıma yaptığım hiçbirşey tat vermiyordu. Taktım yine kulaklığımı Brad PiTT 'in Fight Clup taki havasıyla yürüyorum. Metrobüse bindim tıklım tıklımdı bi yandan insanların geçmesi için şekilden şekle giriyor bir yandan cüzdanı kaptırmayayım diye dikkat etmeye çalışıyordum. Şükrübey - Bahçelievler arası yaklaşık 20 dakika kadar sürüyordu. Sıkıcı yolculuk bitmişti merkeze yürümeye başladım. 5 dakika mesafedeydi merkezimiz . Geldiğimde herkesle selamlaştım sohbet muhabbet derken. Alpay abi girdi çağrı merkezine . Alpay abiye dönüp abi 2 dakika balkona gelde konuşalım bi dedim . Tamam kardeşim diye yanıtladı alpay abi.

Hazırlıklar yapıldı . Gereken itemler tamamlandı . Konuşmalar vs. çalışcağımız hastanelerle görüşmeler hepsi tamamdı. Sırada gitmek vardı. 24 Eylül sabahı istanbula geldik . Hastane benim ikinci öğretim olduğumu öğrenince gibtir çekti iş saatleri uyuşmadığı için . Sonra özel bi ambulans firmasıyla anlaştım ve çalışmaya başladım . istanbulun gibindirik heyecanı , okulda hatun kaldırma umutları , en önemlisi mersinden kurtulmamın sevinci birleşmişti. Hayatımda olumsuz giden bir şey yoktu ve gayet mutluydum . Ambulans şirketinin avcılar gümüşpalada lojmanı vardı ve orada kalıyordum. Okul , iş , ev hayat yine rutine binmeye başlamıştı . Arada okul arkadaşlarımla taksimde öğrenci mekanlarına takılırdık . Bilenler bilir 2 tekila shot + 1 bira 10 TL . Ucuza züt olup mekana 40 tl verir çıkar sonrasında midyeciye 50 tl gibilirdim . Vizeler finaller derken 1.sınıfın sonuna geldim . Yazın mersine döndüm ve 112 de mecburi yaz stajına başladım . Ramazan ayıydı . Babam çok inançlı olmasada oruç tutmadığımda saçma bi üslupla konuşup canımı sıkardı. Artık çocuk olmadığımın farkında değildi . Bende bildiremiyordum . Malum diktatöre söz geçiremezsin. Oruç tutar gibi yapıyordum bende . Mersinin sıcağında oruç tutmakta zor olurdu gerçekten . Ramazan bayramı gelmişti . Bayram sabahı namazı kılıp geldik. Kahvaltı vs. merasimden sonra akraba ziyaretleri başladı . Günüm hiç bayram günü gibi değildi , eski bayramları özlüyordum içimde ki heyecanın yerinde durmayışı çok canımı sıkmıştı ve eve gelip odamda mal gibi yattım .

Etrafta yine gülüşen insanlar dikkatimi çekiyordu . Durum yine ciddileşmeye başlamış mersinde ki pgibolojime dönmüştüm neredeyse . Yaşanılanlar kolay değildi ve elimde tuttuğum bilet aslında benim son umudumdu . Kendi kafamda bir plan yaptım eğer bu seferde kurtulamazsam tüm yaşanılanları kağıda döküp bi haber kanalına ve bi kopyasınıda aileme gönderecektim hislerimi okusunlar diye . Ve sonrasında intihar edecektim . Bu seçenek gözümde o kadar kolaydı ki anlatamam . Uçak saati geldi ve bindim umuda yolculuk başladı . Düşünceler almış başını gidiyordu ki hostesin sesisyle irkildim . Ne içersiniz efendim ? Önüme bi sandviç konulmuştu . Hafifçe gülümsedim hostese . Mutluluk var mı sizde ? Hostes yazıldığımı sansada . içimde ki metaforu tarif edemiyordum . Nihayet uçak ankaraya indi . Dayım beni bekliyordu havalimanında hemen dışarı çıktım biraz aradıktan sonra buldum dayımı vr yola koyulduk

Evet beyler hikayeme kaldığım yerden devam ediyorum . Evde yaşadığım olaylar beni dehşet şekilde etkiledi hocaya gittim cinler yönünden rahatdım ancak etkisinden çıkamıyordum . içimden hiçbirşey yapmak gelmiyordu. Üniversite hayal olmuştu gözümde . 12 yaşında ilkkez regl olan kız modunda her şeye isyan ediyor hiçbirşeyden tat alamıyordum . En sonunda ailem beni pgibiyatriye zütürdü. Dr. Ali TOPLU isimli bi doktor . işinde iyiydi adam. Herşeyi dinledi bende anlattım kendisine . ilaç tedavisi başladı . Bende ilaçlarımı içiyor bir yandan da sosyal görünen asosyal yaşantıma devam ediyordum. Geceleri o olaylar aklıma geliyordu kimi zaman sabaha kadar oturuyordum . Kimi zaman ise gülüyordum olanlara geçti gözüyle bakıp ..

buralardayım panpalar toplaşın siz devam ederim

ilk başta umursamadım yaşadığım olayın etkisi son hızda devam ediyordu. Açıkçası bi ara evlatlık olabileceğimi bile düşündüm ( bunu küçümsemiyorum beyler yanlış anlamayın lütfen ) . Kendinizi benim yerime bi koyun ne demek istediğimi anlarsınız panpalarım . Amca geldi ve ‘’ selamın aleyküm oturabilir miyim genç ? ‘’ dedi. Ben ‘’ aleyküm selam estağfurullah tabi buyur amca ‘’ diye cevap verdim . Klagib parkta gezen ve gençlere salça olup saçmalayan amca tiplemesi sanmıştım ki olay farklılaştı . Adam bana öyle bir şey dedi ki dondum kaldım sadece . ‘’ üzülme oğlum Allah sana bu canı babanla tartışıp kendini üz diye vermedi olur böyle şeyler aile arasında ‘’ dedi. Mal gibi kalmıştım adamın söyledikleri karşısında . Nereden biliyordu babamla kavga ettiğimi ? Veya bi bayram günü yaşlı amcanın evinde el öptürmesi gerekirken orada ne işi vardı ? Bunların hepsi tesadüf müydü ? Tabi ki değildi. Ben ‘’ nasıl amca anlamadım ‘’ diye afallamış vaziyette cevap verdim . Adam hafif tebessüm edip ağaçları izliyordu . Sorumu düzeltip tekrar sordum ‘’ Amca siz nereden biliyosunuz bunları ? ‘’ . Adam gözümün içine baktı sol eliyle başımı okşayıp ‘’ biraz vaktin varsa gel oğlum benimle ‘’ dedi. Şaşkınlığım giderek katlanıyordu ..

http://www.youtube.com/watch?v=5WOcU7J9F3E
Bi yarım saat kadar bekledim ve dolmuş geldi . Olay henüz sıcakken kimse ne halde olduğumu giblememiş ve aramamıştı . Herkesin keyfi yerinde galiba düşüncesinde tribimi zütümün derinliklerine doğru itiyordum . Taktım kulaklığı ve Sokrat ST – Metamorfoz ‘ u dinlemeye başladım. iyice bunalıma sokmaya başlamıştı. Yolculuk yaklaşık 45 dakika sürdü sonunda geldim mersine . Arkadaşım akifi aradım . ‘’ neredesin ? kötüyüm konuşmaya ihtiyacım var ‘’ dedim . O da geleceğini parkta beklememi söyledi . Bekleyeceğim park yakındı . Yürüyordum oraya doğru ara ara gözyaşıma engel olamıyordum . Hem yaşadıklarım hemde çevrede ki mutlu insanlardı bunun sebebi , yani kıskançlığım . Daha doğrusu sevgi açlığı diyelim. Parka geçtim ve oturmaya başladım . Sigara yaktım ve akifi beklemeye başladım . Derken tam karşımdan bana doğru yaşlı bi amca yürüdüğünü fark ettim . Üstüme doğru geliyordu.

Biraz kendimizi topladık abdest almak için duşa girdim . Sonra üstümü başımı değiştirip çantamı sırtıma taktım ve yolda fatih abiyi(patron) aradım . Çok hasta olduğumu işe gelemeyeceğimi söyledim o da dinlenmemi söyledi . Bundan kurtulmalıydım kafaya koymuştum . Birşeyler bulmalıydım . Ama ne . Aklım durmuştu çıldırıyordum düşündükçe . Kendimi toplamam lazımdı bişeyler yemek için büfenin birine oturdum yemek yedim ve sigara yaktım yine derken aklıma dayım geldi . Dayım kırıkkaledeydi ve menzik tarikatının müridlerindendi . Hemen telefona sarıldım . Ve olan biteni dayıma anlattım . Dayıma kurtulmak istediğimi bana yardımcı olması gerektiğini söyledim . Bi zaatla görüşüp dönecem sana dedi ve kapattı . Zaman geçmiyordu . Gözüm telefonda sigara üstüne sigata yakıyordum . Derken telefon çaldı . Arayan hilaldi banyoya girdiğinde bi ses duyduğunu ve benden uzak durması gerektiğini söylediğini hıçkıra hıçkıra anlatıyordu . Geliyorum dedim ona ancak kabul etmedi benden uzak dur herşey senim yüzünden oldu allah belanı versin dedi suratıma kapattı telefonu .zaten tak gibi durumdaydım dahada kötü oldum

Ezan okunmuştu içeri geçip kontrol etmeye cesaretim yoktu yatakta uzanır şekilde düşünürken yine uyuyakaldım . Sabah uyandığımda bornozum yerinde asılıydı . hemen kalkıp kontrol ettim sırılsıklam olmuştu. Anneme seslendim ve bornozumu yıkayıp yıkamadığını sordum. O da yıkamadığını söyledi . Ve olan biten herşeyi anlattım annem ağladı neden daha önce söylemedin diye . Sonra dedem kırıkkaleden bi muska yazıp gönderdi onun sayesinde biraz rahatladım . Ara sıra devam etti bu olaylar . Mersinde de bi hocaya zütürdüler iyice rahatladım . Sonrasında üniversite 2de aynı olaylar arttı ve farklı kişiler şeklinde bana bakar şekilde görüyordum cinleri . Sürekli beni izliyorlardı. Dayımın tanıdığı menzil tarikatından bi şeyh tarafından kurtuldum . Kurtuluş hikayemide yarın anlatcam alta sıçma garantilidir rezleri alın panpalar saygılar. .

Türlü türlü sorular beynimin içinde dolanıp duruyordu. Elimde ki tamamı kül olan unuttuğum sigarayı yere attım. ‘’ nereye amca ? ‘’ dedim. Adam gayet sakin ve kendinden emindi . Bana zarar verme olasılığı yoktu. Bana bakıp ‘’ bizim eve gidelim Allah ı analım , sohbet edelim , sana ikram ediyim ‘’ dedi. O kadar etkisi altındaydım ki babamla yaşadığım olayın koşulsuz kabul ettim . Zaten ihtiyacım olan buydu . Birine anlatmak birine içimi dökmek istiyordum . O parkta bulunma sebebimde oydu zaten Akife içimi döküp bi nebzede olsa rahatlamak.. Amca ‘’ bismillahirrahmanirrahim ‘’ diyerek kalktı yerinden ve ‘’ hadi buyur oğlum ‘’ dedi. Bende yanında yürümeye başadım . Amca yavaş yürüyordu doğal olarak yolda tek kelime etmedi , yüzüme dahi bakmıyordu . Çok garipsiyordum bunu. Kendi yanıma gelip oturdu muhabbete girdi ancak yürürken tek kelime etmedi , kısaca sallamıyor gibiydi ama bir şeyler düşünür gibiydi sanki . 5 dakika kadar yürüdük evi 4 katlı bi binanın giriş katıydı zili çaldı. Yaşlı tonton , çok tatlı bi teyze güler yüzle açtı kapıyı başını yere eğip ’’ hoş geldin oğul buyur ‘’ dedi. Evin solunda salon vardı ve oraya girdik . Oda aynı şark köşesi gibi dizayn edilmişti ancak sohbet yapılan bi dergahı andırıyordu. Karşıda tek kişinin oturması için tasarlanmış bi minder vardı önünde de bi küçük masa . Amca oraya oturdu . Tabak çanak kalem kağıt vardı masa üstünde masanın yanında ise içi su dolu bi pet şişe ve yanılmıyorsam küçük bi safran mürekkebi vardı. Amca bana gülümsedi ve birden sözüne başladı ..

Nöbetteydik yine. Vakalardan bunalmış haldeydik. Trafik kazaları , kalp krizleri , yüksekten düşmeler ve bi sağlıkçıyı en çok sinirlendiren konversiyon (örnek : sevgilimden ayrıldım bayılayımda millet ilgi göstersin ) vakaları . Bitmek bilmiyordu çok yoğun bi nöbetti. Nihayet akşam rahatlamıştık . Merkezde herkesin kendi yatağı vardı ve vaka olmadığında dinleniyorduk. Vaka çıktığında ise çağrı merkezi kaldırıyordu bizi. Neyse o nöbette 48 saatlik bi koşuşturmanın ardından bitti sabah alparslan abi bu 2 günde kızıyla vakit geçireceğini söyledi. Eve gelmeyecekti. Biraz canım sıkılacaktı ama olsun alpay abi vardı onun sohbet eder bazende içer dertleşirdik .

Günler bu şekilde akıp gidiyordu. Gülecek bir şey arıyordum kendi kendime .. Ancak yoktu. Bu cin olayları ve üzerine eklenen gibindirik üniversite stresi beni ne hale getirmişti. ilaçlarımı düzenli kullanıyordum . Arada bir pgiboloğa uğruyordum . Terapi rahatlatıyordu. Beni anlayan veya bana destek olan kimsem yoktu. Ne bi ailem ne bir arkadaşım . Yapayalnızdım . Sokakta gülüşen insanları gördükçe öldüresim geliyordu. Ve artık bu tarz yakınmaların , ergen isyanının beni bir yere getirmeyeceğini anlamıştım . Artık sadece derslere yoğunlaştım. Hergün test çözüyor konu kasıyordum. Sayısalcı olduğum için işimde zordu. Ancak yılmamak için çabalıyor her şeyin düzelmesinin buna bağlı olduğunu biliyordum .

Not: Beyler bu arada söylemeyi unuttum mersinde ki evde kalmıyoruz yaz aylarında, soğucak yaylasında ki eve gidiyoruz sıcaktan kurtulmak için . Olayları ona göre takip edin .

Nasıl sardı mı panpalar

http://www.youtube.com/watch?v=OigbGaQo58M

o zamanlar daha ilk okul dönemlerimdi hayattan bi haber bi çocuktum . kim ne dese kabul eder ve asla sorgulamazdım ve korkuyla hiç tanışmamıştım . mersinde ikamet ediyor ve yaz tatillerini kırıkkalede dedemlerde geçiriyordum . benden 6 ay büyük fatih isimli bi kuzenim ve benle yaşıt mesut isimli bi kuzenim var onlarla oyunlar oynar ve zamanın hızla akmasına ayak uydururduk ..

Uykunun ardından sabah kahvaltımızı yaptık ve dayımlarla vedalaşıp tren garının yolunu tuttuk. Biletler alındı ve trene bindik. Yolda muhabbet ediyorduk ama mesutunda benımde aklımda ki konu belliydi Dede ( dede = bize görünen , kapıları kapatan , korkutan varlık . iç anadolu yöresinde genelde öyle derler bizde öyle alıştık ) . Dayanamadım ve konuyu açtım. kanka ne korkutuyodu ya bizi amk gibi şeyler söyledim . Mesut hepsini onaylıyordu. Mesutta ben orada değilken benzer olaylar yaşamıştı . Zaman akıyordu. Yolcuğun sonunun tamamen bir tak çukuruna gittiğinden habersizdik . ben '' amk artık büyüdük lan giberim o'ndan mı korkacaz amk gelsin iki tokat çekeriz gider ya '' gibi ergence laflarla egomu zütüme sokmakla meşguldüm. Mesutsa söylediklerime gülüyordu.

Işığı açtığında hiç kimse yoktu ancak ben gördüğümden emindim . uyanan herkes ne oldugunu sordu . hepsi bir ağızdan hayallemişsindir diyordu ancak bir kişi hariç .. Dedem . Dedem elinde ki Kur an ı istifini bozmadan okumaya devam ediyordu bir kaç dakika aynı şekilde devam etti ve sonra okumayı bitirdi . Bana bakıp ne oldugunu sordu. bende bir asker gördüğümü ve bana korkmamam gerektiğini söyledi cevabını verdim . Dedem hafif bir tebessümle '' bak oğlum iyi'ler Kur an okunan yere dinlemeye gelirler bu ziyafeti asla kaçırmazlar '' dedi . Ama benim korkmama gibi bi şansım yoktu. O sene o olayla kapandı . Liseye geçiş yazında yine kırıkkaledeydim . Cenaze dolayısıyla tüm aile cenazeye gitti . Evde sadece kuzen fatih , ben ve anneannem kalmıştık . Oturma odasında yatacaktık . Ben bi kanepeye fatih diğer kanepeye yattı. Gece uzanmış konuşuyorduk ki tam da dayımın dediği olay gerçekleşti . Evet .. Kur'an lı oda ( biz öyle derdik hep , dedemin kitaplarının olduğu oda) nın kapısı kapanıp açılıyordu . Tencelereler titriyordu. Korkudan buz kesilmiştim ve fatihe baka kaldım . Ağlamaya başladım ömrümde hiç bu kadar ağlamadım bu zamana kadar. Bağıra çağıra anneanneme sesimizi duyurmaya çalışıyorduk . 10 dk kadar aynı şekilde devam etti. Sonra kapı açıldı. Ömrümün bittiği an dı . Çok şükür ki anneannemdi .

kalabaklık oldugu için her aile bi odaya geçti uyumak için bizim odamızsa dedemin kitaplarının oldugu odaydı . babam bi koltukta uyudu benle annem bi koltukta uyuduk ablamda yerde yatıyordu. dedem her gece 3 civarı kalkar sabah namazına kadar Kur an okur ve tesbih çekerdi.

kerbin bi evi vardı dedemin bayağı bi büyüktü .. büyük bi avlusu solda kullanılmayan eski eşyalarla dolu 3 oda , odanın bitişiğinde tandır . sağda kiler . wc dışarıdaydı malum eski yapı olduğundan öyle yapmışlar. evin içi ise 4 odalıydı . sağ tarafta dedemin dini kitapları olan odası hemen yanında mutfak ve mutfağın içinde banyo . evin solunda oturma odası , dedemlerin yatak odası karşıdaysa teyzemin odası vardı.. işte ne olduysa herşey o evin içinde başladı .

Beyler bi ihtiyac molası verelim 7-8 dakika

Kertenkelebekk dinlenme tesislerine hoşgeldiniz..

dayımlar teyzemler kuzenler akşamları toplanıp havadan sudan bahsederdik . çok severdim insanların hikayelerini dinlemeyi . ki hala da çok severim . akrabalarımın sıra sıra balkona dizilip bana yer kalmadığından kapının eşiğine sindiğim günlerden biriydi yine . dayım askerden geleli 1.5 sene olmuştu ve anılarını anlatıyordu kimi zaman katıla katıla gülüyor kimi zamansa dedemin gelişiyle ortamı sessizlik kaplıyordu. dedem muhabbeti pek sevmez ortamda da çok fazla konusmaz daha doğrusu çok gülmezdi .