sene 1996 beldibi ihaneti

reserved

reserved

bu yazdığın hikayelerin kaynağı nedir birader çok merak ettim hepsini kendin yaşamış değilsindir umarım eğer öyleyse çok gibik bi çevren varmış amk.

reserved

reserved

geçen sene (bkz: sene 1995 travma koğuşu) yaşadığım travmayı yeni yeni atlattığım bir bahar ayıydı. Hayatı ve insanlık değerlerini sorgular hale gelmiştim. Antalya da fakültenin merkez bürosu önünde bekleyen kalabalığın arasında üstü başı düzgün tek adam bendim. Kalan herkes yaza çoktan girmiş; plaj havlusu hariç baştan aşağı denize girme modundaydı. Herkesin birer valizi ve sırt çantası vardı neredeyse.

Ofis bir iş hanının içerisinde ikinci kattaydı. Kızlı erkekli küçük bir grup solda toplaşmış kalanlar ve ben sağ tarafta bekliyorduk.

Küçük grup ankara dan gelen ve neredeyse yarım saat içerisinde en azından aynı semtten çıkanlardan oluşmuştu. Çoğu birbirini tanıyor, tanımayan da oracıkta kanka oluveriyordu.

içlerinden sarışın, beyaz tenli, çilli bir kız Haset dolu bakışlarımı fark ettiğinde gözlerimi kaçırdım telaşla.

Sağa sola bakınıp tekrar döndüğümde başka bir kızla konuşmaya başlamıştı.

Güzel kızdı sarışın.

ne anlatıyon la sen

büro açıldığında iki görevli dışarıda bir süre daha beklememizi, az sonra faks geleceğini ve staj yeri kesinleşenlerin isimlerini okuyarak çağıracaklarını söylediler.

Gereksiz kısa bir alkışı birbirini hiç tanımayan tiplemelerin kucaklaşmaları takip etti.

Ciddiyetimi nedensiz biçimde muhafaza ederek gülümsedim sadece.

Ankaralı grup tahminlerini sıralıyorlardı. Derslerine çalışmışlar gibi otel isimleri sayıklıyor peşinede "olsa süper olur", "olursa kralız" gibi cümleler ekliyorlardı.

Tipleri incelerken tekrar göz göze geldim sarışınla. Gülümsedi. Ben de gülümsedim. Sonra muhabbete döndü tekrar arkadaşıyla.

Tek tek isimler okunmaya başlandı içeriden. ismini duyan içeriye koşturuyor, kısa bir süre sonra Elinde bir kağıtla çıkıyordu.

Ankaralı gruptan tolga isimli en geveze tipleme çağırıldı bir ara. Sonra cem. Sonra yasin. Sonra benim taraftan birisi. Sonra ben.

içeri girdim. Elime bir kağıt tutuşturup öğrenci kimliğimi istediler. Verdim. imza istediler. Attım. Hayırlı olsun dediler. Teşekkür ettim. Ben çıkarken fatma çağırıldı. Sarışınla kapıda denk geldik. Gülümsedi. Gülümsedim. Elimdeki kağıdı okurken az önce beklediğim yere döndüm.

Kemer - beldibi / club salima

staj yerimi okurken ankaralı gruptan cem de aynı yeri söyledi o an. Dönüp baktım. Tolga ile kucaklaşıyorlar. O da aynı yer demek ki sevinmişlerdi. Fatma geldi yanlarına. Aynı yeri söyledi o da.

Çaktırmadan gülümsedim.

isimlerin okunması tamamlandığında ankaralı grubun tamamı, ben ve benim taraftaki gruptan iki kişi daha club salima yolcusuydu.

Otellerin kendi servislerini bekledik 1 saat kadar. Geldiler, bindik.

Yolda yanıma benim gruptan yekta adında aydın sökeli bir çocuk denk geldi. Temiz aile çocuğuydu. Saygılı, terbiyeli, hoş sohbet.

Herkes öyleydi gerçi. Kendimi aralarında kirli, uzak ve karanlık hissediyordum.

Düşüncelerimden uzaklaşmak için az konuşup bol bol yolu seyrettim.

Antalya dan, Kemer den önce beldibi mevkiine kadar olan yol boyunca, gördüğüm her otel ve tatil köyünde "aha geldik, kesin burası" gibi nidalarla hop oturup hop kalktık.

gibik yaa kac gündür girip bakıyom yeni bişe yazdımı diye.. lan züt.. 1 hafta oldu lan.. madem yazmayacan niye umutlandırıyosun

reserved

bol palmiyeli bir hattın sonuna doğru giriş kapısına ulaştık tatil köyünün. otobüs durduğunda tur rehberi edasıyla en önde oturduğu yerden ayağa kalkan ankaralıların tolga bize dönüp "geldik arkadaşlar, hepimize hayırlı olsun" dedi.

saçma sapan alkış ve yihular eşliğinde otobüsü terk ederken nizamiyeden hallice girişin önüne dizilmemizi istedi güvenlik görevlisi. herkesin ellerindeki staj pusulalarını kontrol ederek sırayla içeri almaya başladılar.

anadoludan almanyaya göç etmiş saf işçi suratlarımız ve ifil ifil gözlerimizle hakiki gerizekalıları andırıyorduk. ben içimde başka bir şey besliyordum, o ayrı.

içeride ayrı bir sıra oluşturtup önümüze bir görevli takarak personel lojmanlarına yönlendirdiler bizi. oraya eşyalarımızı bırakıp yerleşmemizi ve 1 saat içerisinde personel müdürünün odasında olmamızı istediler.

kısmi tanışmalar ve yabancı mekanda çabuk ısınmalar yaşayarak lojmanlara ulaştık. çift ranzalı 4 er kişilik odalara yerleştirildik. kızlar sol cenahtaki 5 odaya erkekler sağ cenahtaki 6 odaya paylaştırılmıştı. klimalı, oldukça temiz odalarımızı beğeni mırıltılarıyla keşfedip eşyalarımızı uygun gördüğümüz yerlere sokuşturduk geçici olarak.

odalardan çıkan her grubu koridorda karşılayıp odaların anahtarlarını verdi görevli.

kısaca lojman kurallarını özet geçti hepimize:

1. lojman içerisinde cinsel münasebet yasak.

2. kızların erkeklerin, erkeklerin de kızların odalarına saat 20:00 dan sonra giriş çıkış yapması yasak.

3. odalarda alkol ve yiyecek bulundurmak yasak. sigara serbest.

4. ibadet vb ihtiyaçlar için otelin dışarısında yer alan mescit veya çamaşırhanenin teras katı kullanılabilir.

5. otel içerisinde mesai saatlerinde gezinmek yasak.

6. otel misafirleri ile yakın, samimi veya cinsel münasebet kurmak yasak.

7. animatörlerle çiftleşmek yasak.

8. ulu orta küfretmek, şiddet gösterileri, kumar, içki, sigara vb eylemler gerçekleştirmek yasak.

9. herhangi bir sorun halinde personel müdürü aranacak. koridorda yer alan telefonlar kullanılabilir. şift değişimi, antraks veya nöbet için ihtiyaç halinde yanlarındaki listede numaralar mevcut.

görevlinin "sorusu olan var mı" sorusuna "senin varmış mesela" diyen ankara çinçinden cem abimizin espri yaptığını düşünmesine gülmemizi müteakip "hayırlı stajlar" temennimizi paketleyip personel müdürünün yolunu tuttuk.

anlat panpa

ne anlatıyor bu ya

otel şahaneydi. sağımızda dubleks ve tripleks villalar, solumuzda iki katlı dörder odalı standart odalar, her yer ağaçlarla kaplı muhteşem bir tatil köyü. yönetim binasının zemin katındaymış personel işleri. müdürün odasının önünde tek sıra olduk. herkes heyecanla sevk alacağı departmanı tahmin etmeye çalışıyor.

daha önce bahsettiğim gibi herkes zirzop yazlık kılıkta ben dik yaka gömlek, keten pantolon ve traşlı bir tiplemeyim. uzaktan baksan biraz romene biraz da jigoloya benziyorumdur. ama o dönem modaydı amk saç jölesi.

girenlerin kimisi mahsun bir ifadeyle çıkıyor dışarı kimisi neşe ile. uzun saçlı üç bin ile züt arası taytlı iki kız kahkahalarla çıktılar. sonradan öğrendik ki animasyon departmanına sevk almışlar. o konuya sonra döneceğim.

panpa hız kesme

sabaköylü hikayeyi bitir zütoş

şiddetle bekliyorum