Bir hafta böyle geçti gençler. Birbirimize sevgi besleyerek.O aşk filmlerindeki sahneleri yaşayarak.Ama gerçekten aklımda hiç böyle bir şey yoktu. Sanki her şey rüya gibi geliyordu bana.

Cuma günüydü. Ramazan ayı girmişti ve ben oruç tutmuyordum. Tutardım tutmasına ama kızla öpüştüğümden bozulur diyordum. Bunu ona söyleyebilirdim ama bir yanım onu seçti nedense...
Sabah okula gittik ve bize yarın seviye sınavının tekrar yapılacağını söylediler. Hemen Anna yı bulasım geldi ve buldum
A:Bende seni arıyordum
B:Duydun mu yarın tekrar yapılacakmış sınav.Bu demek oluyorki...
A:Bu demek oluyorki aynı sınıfta olacağız. OLLEY BEEEEE
Aynı iki küçük çocuk gibi birbirimize sarıldık sevinçten. Yerimizde duramıyorduk e haliyle zıpladık biraz. Kimse bizim buna sevinişimize anlam veremiyordu. Salak gibi bizi izliyolardı.
A:E o zaman şimdi sana sürprizim var.
B:Efendim seni dinliyorum.
A:Gel gidiyoruz.
B:ne..nereye
derken kolumdan çekiştirdi ve sokağa attık kendimiz.Önümde o günkü gibi koşarken gördüm onu. Gene çok mutluydu canım benim.Ona bu mutluluğu yaşatabilmenin mutluluğunu yaşıyordum.Çok bağlanmıştım ben ona be beyler. Gerçekten...
A:Hadi kaçırıcaz hızlı ol.
B:Neyi kaçırıcaz Anna bi açıklama yapar mısın ?
A:Sürpriz dedim ya gel hadii
diye bağırdı ve koşarak köşeyi döndük. Köşeyi döndüğümüzde bir fotoğrafçı dükkanı gördüm.Ama önü kalabalıktı bayağı bi.Bumuydu sürpriz dedim içimden. Bunu telefonlada yapabilirdik halbuki...
B:Anna fotoğrafçıya koşuyoruz farkındamısın ?
A:Olayıda o zaten. içerde ne var bilemessin.
Ben merak etmeye başladım. Acaba içeride ne var diye. Kalabalığın arasından sıyrıldık ve bir adamla karşılaştık. Anna adama selam verdi. Adam çakma ingiliz aktörleri gibi giyinmiş ve ona göre makyaj yaptırmıştı. ingiliz aksanı kulak gibiciydi. Normalde çok severim ama bunun sesi çok kötüydü be.
Anna adama bir şeyler dedikten sonra beni adamla tanıştırdı. Adamın adı Mike idi. Soyadını hatırlamıyorum.Bir dizide oynuyormuş. Anna'nın izlediği. Gerçekten diziyi hatırlamıyorum hatırlasam linkini atacağım buraya. Adam kalabalığa Millet kusura bakmayın ama sorularınız buraya kadardı.Şimdi izin verirseniz yapmam gereken işler var dedi.
Herkes dağıldı.Bu arada bazıları ellerinde mikrofon felan tutuyordu. Hatta bi ara youtube'a mike yazıp araştırdığım oldu acaba ordan biri o kameralardaki görüntüleri yüklemişmidir diye. Belki Anna ile kendimi görürüm demiştim.Ama bulamadım beyler. Belk ilerde bir gün bakarsınız bulurum ve atarım buraya o görüntüleri.
Adam Anna ya birşeyler söyledi ve anna kolumdan tutup beni içeri çekti. Dükkan çok değişikti. Klagib bir fotoğrafçı dükkanından farklıydı. Havası bir kere çok garip gelmişti. Size anlatamam o havayı. Anna dan açıklama bekliyordum.Bu adamla nerde tanıştığını ve burda ne işimiz olduğunu.O ise bana;
A:Aşkım şuan hayatımda hiç bu kadar mutlu olamam.
B:Niye ?
A:En sediğim iki erkek şuan burada.
B:O adamın nesini seviyosun tanrı aşkına ?
A:Ya o benim izlediğim bir dizide oyuncu ben bu adama bayılıyorum.Şans eseri sabah otobüste gördüm.
(Kızın lafını böldüm kabaca)
B:iyide adamın arabası yokmuymuş niye otobüsle gelmiş.
A:Arabası vardır ama bu adam halkla çok iç içe bu yüzden sevilen bir adam.Şuan ne kadar şanslıyım bilemezsin.
B:Adamın bizi içeri davet etmesini daha açıklamadın ama
A:Otobüste sohbet ettik biraz. Senden ve aşkımızdan bahsettim. Adamda romantik birisi çıktı ve bana bugün fotoğrafçıya gidip çekim yapacağını isterse bir hatıra fotoğrafımız olacağını söyledi.
B:Bu seni mutlu edicekse çekinelim o zaman.
Sonra bir adam geldi gözlüklü ve bize burada beklememizi söyledi.Az sonra sizi içeri alacağız dedi. Mike denen gavat içeri doğru gitti bizse orda öyle bekledik yarım saat konuşarak. Sonunda adam çıktı ve bizi içeri çağırdı. içeri girdiğimizde kameralar ışıklar her şey havalıydı. Kendimi star olarak hissetmeye başlamıştım. Mike ortaya bir sandalye almış oturuyordu bize yanına gelmemiz için el etti. Yanına gittik ve
M:Dostum harika bir kız arkadaşın var. Bana her şeyi anlattı.Ne kadar şanslı bir erkek olduğunu bilmeni istiyorum. Bende hep böyle bir şey istedim ama her zaman istediğimiz olmuyor işte.O yüzden sizle bu anı ölümsüzleştirmek istedim.
A:Çok teşekkür ederim Mike.
B:Teşekkürler. Zaten ne kadar şanslı olduğumu biliyorum. Madem fotoğraf çekinicez ortayı ben alırım.
M:Ooh dostum kıskanma hemen. Tamam yakışıklı bir aktör olabilirim ama sevgiline el uzatmam. Senin istediğin olsun ortaya geçebilirsin.
Birde senden izinmi alıcam lan yavşak diyip kafa atasım geldi.Ama neyse dedim. Anna soluma geçti Mike sağıma. Kameralara baktık ve bir adamın geri saymasıyla fotoğraf çekildi. Sonra herkese teşekkür ettik ve dışarı çıktık Anna ile.
A:Fotoğrafı yarın uğrayıp alacağım sanada bir kopyasını getiririm istersen.
B:Getirmeni çok isterim.
dedim ve o akşama kadar tekrar sahilde oturduk. Birbirimize öyküler anlattık.Ama aklım hala onun yaşadığı o olaydaydı.Ve açıkçası bugün yaşadıklarıma inanamıyordum.Ben buraya gelmeden önce asosyalin tekiydim şimdiyse starlar ile resim çekiniyordum.
Son part az sonra beyler...

Beyler son parta özel olarak sizden şu şarkı eşliğinde okumanızı istiyorum.Sakın ama sakın şarkısız okumayın.Çünkü hissettiğimi hissetmeniz lazım.Bu sıradan bir şarkı değil.Bu şarkıyı o gün buldum az sonra analatacağım gün buldum ve gerçekten o gün için yapılmış bir şarkıydı.Şarkıda söz yok sadece müzik.Ve asıl şeyler şimdi başlıyor beyler...
https://www.youtube.com/watch?v=BVomQtrtMTM

Edit:Beyler şarkı bittiği anda tekrar açın.Buna değecektir emin olun.

O günün ardından ertesi gün oldu.Cumartesi.Hiç unutmam.gibtiğimin cumartesi gününü.O gün ölme imkanım olsa ölürdüm.
Sabah oldu kalktım.Okula Lorenzo ile birlikte gidiyorduk.Otobüste.Mike'ın sözleri aklıma geliyordu.Çok şanslısın dostum çok...Evet gerçekten çok şanslıydım.Hayalini kuranların bile başına gelemeyecek şeylerdi bunlar.Benimse hiç düşünmediğim halde geliyordu başıma.Okula gittik.Ama sabahtan beri Lorenzo'nun bi bakışı vardı bana sanki böyle üzülerek bakıyordu.Anlam veremiyordum.Anna'yı düşündüğümdn fazla takmıyordum Lorenzoyu.
Sınav için bizi ayrı bi binaya zütürdüler.Orda girdik sınava ama Anna yı görememiştim.Heralde başka bir binaya girmiştir dedim içimden.Sınavı bitirdim 100 soru vardı.Ve ben 85 tanesini doğru yaptığıma emindim.15'ine ise odaklanamıyordum Anna'dan dolayı.Sallayıp geçmiştim.
Sınav bitti ben Anna yı aramak için çıktım hemen.Başımızdakilerden biri Millet okulda ders devam edecektir dedi ve bende Anna'nın okulda olacağını biliyordum.O günde yeni bir grup gelmişti.Aslında her şey ayarlanmıştı her iki haftada bir sınav ve her iki haftada bir yeni grup ama niye yeni grup... Birazdan geliyor.
Okula gittik ben hala Anna'yı arıyorum ama bulamadım.Ders başladığı için derse girmek zorundaydım ve sınıfa yavaş yavaş yürüyordum.Lorenzoyla karşılaştım.Dostum üzgünüm dedi ve yanımdan öylece çekip gitti.Acaba ne diyor bu dedim.Arkasından Anna yı gördünmü buddy ? diye bağırdım ama bana kulak asmadı sınıfına girdi.
Devam ettim çıkmaya sınıfa girdiğimde.Sınıftaki çocuklar benim masamın etrafında toplanmışlardı.Ne var acaba diye merak ettim.Birisi içeri geldiğimi gördü.Millet dağılın dedi.Gerçekten çok merak etmeye başladım.Lorenzonun öyle demesi Anna'yı bulamamam felan her şey üst üste geliyordu ve kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyordu.Masama baktığımda üstünde bir kağıt gördüm hemen koşarak aldım elime ve okumaya başladım.
Şöyle yazıyordu ;
Rachethegod şuan senle ilk gün tanıştığımız yerdeyim acilen buraya gel.
Niye orda acaba diye düşünmeye başladım ve o esnada sınıftan çıktım.Hocayla karşılaştım merdivenlerden inerken.'Hayırdır nereye rachethegod?'
Hocam sınav binasında param düşmüş oraya gidiyorum.
Çabuk ol ders başladı.
Peki hocam hemen gidip geliyorum.
Koşarak çıktım binadan ve bir durağa gittim.Bulduğum ilk kişiye sordum.Brighton ın dışında böyle bir okul var terk edilmiş nasıl gidebilirim diye.Şanslıyımki doğru adama denk geldim anlattı şu durağa git ve şu otobüse bin durak adı şu yakınından geçer şu duraktan in ve şu kadar yürü şurdan sağa dön felan dedi.
Teşekkür ettim ve durağa gittim başladım otobüsü beklemeye.Otobüs geldiğinde hızlı bir şekilde en önce geçip bindim.Yaptığım kabacaydı ve anlamsızcaydı.Ben hızlı binice sanki otobüs oraya ışınlanıcak.Ama o an kafam hemen Anna'nın yanına gitmek istiyordu.Otobüse bindim ve ilk bulduğum boş yere oturdum.O durağın gelmesini beklerken acaba Anna niye böyle bir şey yaptı diye düşünüyordum kendi kendime.Durağın adı okundu ve indim otobüsten aynı adamın tarif ettiği gibi hızlı hızlı yürüyordum.Dağın başıydı.Biraz yürüdükten sonra okulu uzaktan gördüm ama kimse yoktu.Hemen koşarak okula gittim.Beklediğimiz alana vardım.Anna diye bağırdım.Ses çıkmıyordu.Börtü böceğin sesi vardı etrafta sadece.Bir daha Anna ! diye bağırdım ama gene ses çıkamadı.
Etrafa bakınırken ilk günkü valizimle oturduğum yerde beyaz bir şey gördüm.Hemen koştum bir kağıttı.Aldım elime ve okumaya başladım arasından bir de fotoğraf çıktı.Şuan kağıdı tam yazamaacağım size çünkü sinirden kağıdı yırtmıştım hemen ve fotoğrafıda.Ama sonra salaklık ettiğimi anladım ama çok geçti.
Kağıtta ;
Dear Rachethegod,
Ben hayatımda fazla mektup yazmadım kimseye.Buda galiba ilklerimden biri.Her şeyin başladığı yeri tercih ettim.Seni yorduğum için kusura bakma.Ben çok özür dilerim senden bu şeklide bitmesini istemiyorum.Ama bitmedi hiç bir şey daha bitmedi.Ben seni biliyorum.Sen beni bulacaksın rachethegod.Sana yemin ederim sen beni bulacaksın.Burda dün çektirdiğimiz fotoğraf var.Sende dursun bu bir anı olarak.Ölümsüz anımız aşkım.ikimizin ölümsüz anı.Bunları yazmayı hiç istemiyordum ama lanet olsunki yazıyorum.Sana sadece bir kere yalan söyledim oda burada 1 ay kalacağım hakkındaydı.Bugünkü sınavada giremedim haliyle.Ama gerçekten tekrar sınav olacağını duyduğumda sevinmiştim senle.Sen anlama bugün gideceğimi diye.Ben bu sene buraya 2 haftalığına geldim.Ve çok harika bir iki hafta geçirdim.Eğer sen gerçekten oysan ki olduğuna inanıyorum.Bu iki hafta bir ömüre dönüşecek.Bu yüzden beni bulmak zorundasın rachethegod.Lütfen sana yalvarıyorum.Beni bul.Şuan bulamassın ama 1-2 ay sonra belki italyada karşıma çıkarsın diye hayal kurarak kendimi avutuyorum şuan.Seni çok seviyorum aşkım.Kusura bakma sana yalan söylediğim için.Çok özür dilerim.Adım Anna soyadım P***.Beni bulacağına inanıyorum.Kendine çok iyi bak.
Aşkın Anna...

Beyler size yemin ederim o an yere yığılıp 4.kez ağladım.Ellerim titremeye başladı.Niye bana söylemedin önceden diye bağırmaya başladım.Ama ona kızamıyordum.Onu gerçekten çok seviyordum.Anna Anna diye etrafa bağırmaya başladım.Ağlayarak... Dizlerimin üstüne çöktüm ve Bana bunu niye yaptın dedim.Lorenzonun o sabahki bakışı aklıma geldi birden.Demek buydu ha... Lanet olsun dedim.NiYE BUNLARI YAŞIYORUM diye bağırdım tekrardan.Ortalık ıssızdı ne kadar bağırırsam bağırayım sesimi kimse duyamazdı.Bense kalbim parçalanmış bir şekilde yolun ortasında ağlıyordum.Ne yapacağım şimdi ben diye düşünmeye başladım.Anna bana soyadını vermişti hemen onu bulmam lazımdı.Hemde hemen.Nerde yaşadığını öğrenmem lazımdı oraya gitmem lazımdı...
Kalktım ve durağa koştum hemen.Ama bir şeyi unutmuştum Türkiyedeki gibi değildi duraklar karşıdan binmeyle olmuyordu.ve etrafta başka durak yoktu.Eve nasıl geri dönecektim.Buraya geldiğim duraktan bir otobüse bindim ve şöföre durumu izah ettim.Bana beni bir durağa bırakacağını ver ordan bir otobüse binmemei söyledi böylece istediğim yere gideceğini belirtti.O otobüste zaman geççmiyordu sadece Anna'yı düşünüyordum.Gideceğim yere gittim.Okulun önüne.Lorenzoyu gördüm dışarda.Üstüne doğru koşarak;
B:NiYE SÖYLEMEDiN SEN BANA BUNUN OLACAĞINI NiYE !
L:Dostum sakin ol.Beni uyardı söylememem için.Bende böyle olmasını istemiyordum.Ama istersen sana onu bulman konusunda yardımcı olabilirim.
B:NASIL OLACAKSIN ?
L:Onla ben aynı okula gidiyorum unuttunmu ?Facebook linkini sana atabilirim.Sakin ol dostum dedi.

ve sustum beyler ağlamamı kestim.Hemen eve gittik beraber facebook'unu açtı ve arama yerina Anna P*** yazdı.
L:Tanrı aşkına neden çıkmıyor bu.
B:Neden bahsediyorsun sen ?
L:Bir dakika dostum.
mesajlara girdi ve Anna P*** yazdı.Bir kutucuk geldi sağ tarafa.Profil fotoğrafı yoktu.Ekrana öylece bakakaldım beyler.
Artık imkansızı yapmak zorundaydım... Herşey daha yeni başlıyordu ve bu benim sınavımdı...

Teşekkürler okuyan herkese umarım hoşunuza gitmiştir.Ama bu son olay benim hiç hoşuma gitmemişti.O gece hep ağlamıştım.Ne kadar bir erkek olsamda ağlamıştım beyler... Devdıbını istiyorsanız o günden sonra neler olduğunuda yazabilirim..
Sağlıcakla kalın...

O gün şoka uğramıştım. Lorenzo bana kusura bakma dostum facebookunu kapatmış demişti ne yapacağımı bilemedim. Lorenzoya yalnız kalmak istediğimi beni rahat bırakmasını söyledim. Anlayışla karşılayıp arkadaşının evine gitti o akşam.
O akşam benim için geçmiyordu. Ağlamaktan bir hal olmuştum ama içimden bir seste onu bulacağımı söylüyordu. Keşke her şey basitçe olsaydı. Mutlu bir şekilde ayrılıp devam etseydik görüşmeye ama olmadı.O bu yolu seçti ve bu oyunu oynamaktan başka çarem yoktu.
Aradan aylar geçti ben Türkiyeye döndüm. Lorenzodan eğer facesini tekrar açarsa ben sana atacağım sözünü almıştım. Boşluktaydım resmen.Ne yapacağımı bilmiyordum.Her gün Google'a Anna P*** yazıp arıyordum ama bir sonuca varamıyordum. Lorenzonun facebook fotoğraflarından birinde vardı.O fotoğrafla uyuyordum her gece.Ve bir gün Lorenzodan mesaj geldi ''Dostum Anna'yı buldum. Bana facebook'unu tekrar açtığını söyledi.Ama sana atmamı istemedi.ne diyor lan bu dedim ne diyosun dıbına kodumun evladı ne demek atma lan ne demek atma diye kendimi yiyordum yatakta.Bende anlamadım niye böyle dedi. Kendisine sorduğumda ise.'Beni bulacağına eminim ama öyle kolay yoldan olmasını istemiyorum. Beni gerçekten seviyorsa uğraşmasını istiyorum.' dedi. Dostum gerçekten ne denir bilmiyorum. Benim facebookumda ekli değil o yüzden tek başınasın. Sana bol şanslar. Umarım Anna yı bulursun... ''
ekrana bakıp kaldım öylece.Ya bu kız deli mi ?? Normal olduğu söylenemez tamamda.Bi insana bu kadarda eziyet edilmezki abicim.Ama Lorenzonun mesajındaki 'Bana facebook'unu tekrar açtığını söyledi.' kelimesine takıldım o zaman vakti gelmiştir artık dedim ve.Kaç aydır baktığım facebook hesaplarını tekrar taradım. Hepsine arkadaşlık isteği gönderdim (Anna ya benzeyenlere) ve geriye kalan tek şey beklemekti. Size yemin ediyorum en az 1000 kişiye istek gönderdim. Bekledim bekledim bekledim ve 2 gün sonra telefona bildirim geldi. Anna P*** arkadaşlık isteğinizi kabul etti. Anna P*** size bir mesaj gönderdi diye.
Açtım baktım hemen heyecanla. Mesajda Beni bulacağını biliyordum sevgilim. yazıyordu o kadar mutlu olmuştumki tekrar hayata dönmüştüm resmen.O günlerden bugünlere geldim beyler.Ha tüm hayatını bu kızmı değiştirdi ondan sonra başkası olmadımı diye sorarsanız ne yazıkki oldu. Kızla onları yaşadıktan sonra ayrı kalınca bana gerçek gelmemeye başladı ve başka kızlar buldum onu unutmak için.Bi yanım belki bir daha bulamayacağımı söylüyordu.
Bu arada kızla hala görüşüyorum. Arada mesajlaşarak arada skypeden. Buda benim hikayelerimden biri beyler.Şuan nereye doğru gidiyorum bilmiyorum ama daha yaşanacak çok şey var.
Bu arada kız italyada bir üniversitede bilgisayar mühendisliği okuyormuş şu sıralar sınavları varmış o yüzden görüşemiyoruz bir kaç haftadır.
Her şey bir valizle başladı ve devam ediyor.Bir dahaki hikayeye kadar (isterseniz tabi başka hikaye) esen kalın efendim !