siz zorluk görmemişsiniz lan amcıklar

sorumluluk görmemişsiniz amk...
biri diyo sevgilimden ayrıldım.. biri diyo çok yanlızım..
ulan keşke ben de öyle antik kuntik sıkıntılarla uğraşabilsem..
bazılarınıza aileniz için bakkala gidip ekmek alma sorumluluğu zor geliyo..

şimdi diyceksiniz ki senin ne sorumlulugun var lan amsalatası burda şov yapıyon bu saatte..

bakın aklınızı başınıza alın beyler.. kafanızı yannan yannan şeylere yakıp o rahat hayatı kendinize zindan etmeyin.. başlığı açma amacım da ibret alın.. görün amk.. bazı şeylere hayatımı adadım şimdiden ben.. adamak da zorundayım..

dinleyen bir kaç kişi varsa anlatiyim beyler..
aklıma geldikçe uykularım kaçıyo.. bu yükün altından kalkabilir miyim bilmiyorum..

neyse yaziyim gelen okur amk

şimdi hayat hikayeme başlıyorum.. asker çocugu olarak dünyaya geldim..iki çocuklu ailenin ilk çocuguydum.. varsa bazılarınız asker polis çocugu bilir yaşamımı.. şehir şehir gezdim.. hiç bi kurulu düzenimiz olmadı.. ilk orta okulu ayrı ayrı illerde okuya okuya büyüdüm.. şırnak 3 hakkari de 2 sene kaldım küçük yaşımda.. 1. sınıftan 5. sınıfa kadar.. bıçak da çekti amcık kürtler babamdan yemediğim dayağı da attılar.. yüzbaşı oglundan o kızı sevmiyceksin emrini bile aldım ben.. onun babası yüzbaşı benim babam uzman çavuş.. neyse bunların hikayemle ilgisi bile yok aslında..

babam evimizle ilgilenemedi işi dolayısıyla.. maraştayken başladı operasyonlara gitmeye.. ben 3-4 yaşlarındayım.. destek taburundaydı babam.. kardeşim dogmuştu o zamanlar.. daha 5 aylıkken havale geçirdi.. babam yoktu evde annem de yetişemedi bütün sıkıntılara.. kardeşim maraş adana hastane hastane dolaştı.. beni köye bıraktılar babannemlerin yanına orda bi yıl kaldım aileme en ihtiyacım oldugu zamanda.. kardeşim kurtuldu.. ama hastaneden çıktığında sağ tarafı tutmuyordu ve işitme engelliydi..

kardeşim 5 yaşına kadar yürüyemedi.. annemle ben uğraşa uğraşa yürüttük onu.. bir süre sonra tutmayan sağ tarafı geçti.. fakat işitme engeli kaldı maalesef hala da öyle..

babam hakkaride görev yaparken amerika ırağa girdi.. haberlerde çıkmıştı sınır güvenli değil diye.. sonra memlekete döndük biz annemlerle babam dedi buralar iyice karıştı siz gidin.. işte memlekete gittik (afyon-emirdağ) küçük ilçe.. orda devam ettim okuluma ben.. okulda sordular nerden geldin.. şırnak.. ananı gibim kürt damgası yedim bi de.. millet diyo doğudan gelmiş cahil.. okulda hiç arkadaşım olmadı o sene.. asker çocuguyum falan diyorum.. millet sadece şırnaktan gelmiş = cahil alt tabaka diyo.. hocalar hep bana soru soruyodu muallakliğine bilemeyince doğulu işte falan diyolardı.. hatırlıyorum.. ingilizce hocam sıfır vermişti.. sınıf hocam da dövmüştü amk..

neyse.. kardeşimin işitme engeli sebebiyle babam şırnaktan taynini aldırdı (işitme engelliler okulu olan bi yere taynini istedi kardeşim dolayısıyla) istanbula geldik 9 sene önce.. kendimi burda bildim ben.. kardeşim de okula özel eğitime falan gitti.. ama ordaki (işitme engelliler okulundaki) hocalar çocuklara birşey öğretmek amacından çok maaşlarına bakıyolar.. hiç uğraşmıyolar amk çcouga bi harf öğretiyim yazmayı öğretiyim falan.. kardeşim allaha şükür vucudu sağlam bi çocuk.. onarımı imkansız olan sinir dokuları bile tazeleniyo haytanın.. çocugun işitme seviyesi sol kulakta her sene artıyo.. şuan cihazla duyabilecek seviyede..

sesi de var kardeşimin ama eğitimini almadığı için ne konuşabiliyo ne de duyma isteği (alışkanlığı) var.. bilinçaltında ses diye bişey yok duymaktan rahatsız oluyo cihazı falan sevmiyo.. doktorlar da aynı görüşte.. yaş geçmiş olmaz diyo.. sanki doğuda cihaz vardı da takmadık amk..

şimdi geldik günümüze lise cart curt bişeyler bitirdik ünvdedeyim.. kaardeşim 16 ben 20yim.. ailem yaşlanıyo.. babam emekli falan oldu..
düşünüyorum şimdi geleceği..

@26 o roman denememdi.. ismini falan da yazdım.. boşlukta ismi.. gece uykusuzluktan yazıyodum.. baktım güzel bişey çıktı yazdım..

annem babam vefat ettkten sonra ben bu çocuga bakmak zorundayım.. kardeşimi kendimden çok seviyorum değer veriyorum amk..
ama ne işe girebilir bu çocuk adam akıllı ne de yuva kurabilir (tek başına) yani hayatı boyunca ona destek olmalıyım ben.. anlatabiliyo muyum.. bu çocugu evlendiricek olan da benim evini alıcak da benim işini bulucak da benim.. sürekli onun etrafında olmam lazım

nası olucak bütün bu işler bilmiyorum ama yani başarmam lazım amk.. zorundayım.. çünkü sadece kendi hayatım değil kardeşimin hayatı da kayıyo benim başarısızlığımda.. ulan benim de kendi sıkıntılarım var.. sorunlu bi insanım.. @26nın da dediği gibi lise arkadaşlarını vurmak isteyecek kadar (ki hakikaten istiyorum hala da istiyorum) sorunlu asosyal depresif bi insanım.. çok şey yaşadım burda yazılmayacak kadar dertler sıkıntılar çektim.. ailem hep kardeşimle ilgilendi ki ilgilenmez zorundaydılar.. ben küçük yaşta sahipsiz kendi başına yanlışları yaparak doğruları öğrendim.. şuan hala başım yaptığım yanlışlardan ağrıyo.. anti depresan falan içiyorum..
ama güçlü olmak zorundayım dediğim gibi mecburum.. intihar falan edemem yapamam bunu kendime değil aileme kardeşime..

düşünüyorum bazen işin içinden çıkamıyorum..
şimdi kardeşime duyan konuşan bi kız bulabilsem diye.. olmaz.. olsa işim rahat olur karısı ilgilenir herşeyiyle ama niye kız böyle bişey yapsın ki..kıza da hak veriyorum.. sunucağım şeyler sınırlı ve olmaz..
işitme engelli bi kız bulsam kardeşime.. olabilir.. ama o zaman illa ki kardeşim benim üst katta altkatta falan oturmalı.. ben her akşam onlara hani ziyaret diye gitmeli bi sıkıntısı dertleri var mı bakmalıyım amk.. hep himayemde olmalılar.. işitme engelli sonuçta bunlar bişey olur evde falan duyamazlar.. sürekli gözüm önünde olmalılar hayatım boyunca.. kendisi ve eşi..

ulan kimse okumuyo galiba.. niye yazıyosam.. gider tuvalette sigara yakar düşünürüm bunları amk..
demem o ki hayatınızın kıymetini bilin muallakler.. çoğunuz sadece kendinden mesul.. ne yaparsa kendine..

şimdi düşünüyorum evleneceğim kadın da anlayışlı olmalı.. yani onlarla bu hayatı yaşamaya rızası olması lazım.. onun karısıyla çocuklarıyla da ilgilenmeli.. şimdi kardeşim çocuk yaparsa onlar duyucak konuşcak (kadının da işitme engelinin sonradan olması lazım yani doğuştan olmaması durumda) onlara da bakmalıyım.. ulan bi de babaları annelerini sevmezler utanırlarsa ki çocuk amk..
bi de şöyle düşün kardeşim belki istemiycek gurur yapcak.. çocukları bakıcak beni seviyo onu sevmiyo.. ananı gibiyim ne biçim taktan bi durum bu ya..

peki bu durumun manevi yanları.. bi de maddiyatını düşün.. ulan iki aileye bakmam lazım.. kardeşim benden uzakta olmaz yani oturduğum yerde üstüm altım onun olmalı.. kendi kiram+ onun kirası. ona da ev döşemem lazım.. onun çocukları olucak kendi çocuklarım +onun çocukları.. yani millet kendi masraflarını karşılayamazken ben hem kendimi hem de onu idare edebilmeliyim..

nası olucak lan bu iş.. acayip karamsarlığa düştüm olmaz ki bu.. milyarder mi olucam amk nası olucam lan.. ksrdeşim de çalışsa çalışsa vasıfsız eleman olur.. onun alıcağı para nedir ki..

bi sigara yaktım amk.. olm birden bunalıverdim ya..

@43 demi lan.. inşallah kardeşimin de eli para görür amk.. yoksa dönemez bu çark.. öyle bişey ben de duymuştum.. ama bu çocugun liseye gitmesi lazım.. okuma yazma da baya zayıf.. onları öğrencek.. az hayatın gerçeklerini görür yaşı büyüyo o da azmeder inşallah amk..

ulan keşke azcık daha okuyup da adam gibi bi yere gitseydim ya.. hukuk falan parası iyi olsaydı da en azından ordan rahat etseydim amk

@46 umarım öyle olur lan.. eyvallah rahatlattın amk.