size nişanlımla tanışma hikayemizi anlatayım

belki aranızdaki am fakirleri ve beceriksiz binler için ibretlik olur, ne dersiniz? dinliyceniz mi lan

upupup

olm filmlerde bulamazsınız böyle hikayeyi

neyse lan başlıyorum

yıl 2004 amk üniversite ikinci sınıfftayım o zamanlar, ben mühendislikteyim ama yurtta tarih bölümünde okuyan oda arkadaşım var. bigün bunların kantinine gittim, arkadaşı görmeye. kantin kız kaynıyo amk, mühendislik kantininden gelince çölde vaha gibi kalıyo ortam. neyse arkadaş geldi işte, oturduk konustuk falan. derken çaprazımızdaki masada bi kız ilişti gözüme

başladım kesmeye kızı, ama o hiç pas vermiyo, hiç umut yok.. bi ara anladı ona baktığımı kafasını çevirdi resmen gözgöze gelmemek için.. derken ben sandalye değiştirdim, onların masaya yakın tarafa geçtim konuşmaları dinleyeyim diye

dersten çıkmılar amk, beyin amcıklaması geçiriyolar yok hoca şöyle anlattı yok sınavda soracak bunları kesin falan.. gibko gibko muhabbetler..

sonra kalktı bunlar masadan. ben de arkadaştan müsade istedim bi tuvalete gidip geleyim diye.. başladım kızı ve arkadaş grubunu takip etmeye.

kızlar bikaç kez koridorda değişik arkadaşlarını gördüler durdular muhabbet ettiler falan, ben de cep telefonumla oynar gibi yapıyorum, nasılsa kimse tanımıyo beni gib gibi koridorun ortasında telefon kurcalıyorum falan.. sonunda en üst kata anfiye çıkıp derse girdi bunlar.. baktım içerisi kalabalık, ben de girdim amk. en arka sıralardan birine oturdum, teli de sessize aldım. kızı süzüyorum uzaktan. ben güzelliğine vurulmuşum oraya sırf onu izlemek için gelmişim ama bi yandan da lan nasıl tanışcaz bakışlarını da kaçırdı benden beğenmedi beni diyorum. hoca girmesiyle yaklaşık 60-70 kişilik sınıfta bi sessizlik oldu

hoca ders anlatıyo, ben kızı izliyorum. kız da pür dikkat derse odaklanmış. amk kantinde bıraktığım arkadaş telden aramaya başladı. o aradıkça meşgule düşürüyorum lan ne dicek cocuga diye. tuvalete diye çıktık derse girdik.. artık mesaj attım ben buna, olm hoca aradı yoklamaya niye fazla imza attın falan dedi mecbur yanına gidiyorum sonra anlatırım dedim. bu mal bi kaç cevap daha yazdı giblemedim. derse odaklandım. bu arada istatistik bölümündeyiz.

yani kız istatistikte okuyo ve birinci sınıf. dersin sonuna kadar oturdum, amk hocası da blok yaptı bu arada zütüm uyuştu orda ama bi yandan da diyorum ki ben burdan anca otuzbirlik malzeme toplarım, benim gibi beceriksiz nasıl tanışcak bu kızla..

dersin sonu geldi amk. hoca dedi ki size ödev vericem. başladı bişiler yazmaya tahtaya, ben de yanımdakinden kağıt kalem istedim verdi mal, ödev yazıyorum can sıkıntısına.. hoca ödevde bazı verileri a, b, c diye verdi amk, dedi ki herkes numarasının son üç rakdıbını sırasıyla a, b, c alsın, herkesin bulduğu sonuç farklı olsun. amk gördükleri ders de bizim lisede matematikte gördüğümüz şeyler.

ders bitti dağıldı herkes falan.. akşam kara kara düşünüyorum nası tanışcam lan ben diye.. yurdun da internet kafesi var, oraya gittim, benim blogum vardı o zamanlar, eften püften yazılar yazıyodum işte.. bakim gelen giden var mı dedim. ve o an aklıma bi fikir geldi...

yeni bi blog sayfası açıp, hocanın verdiği ödevi ve sonucunu yazdım amk. bi kaç kodlama ile okul numaranızı yazmanız durumunda ödevin sizin numaranıza göre cevabını çözümlü olarak gösteren küçük bi program yazdıım. ama ödev dediğim de hakaten gibko bişeydi, daha birinci sınıftalar zaten.. ertesi gün gittim, daha önce anfide gördüğüm erkeklerden bi kaçına bu siteyi anlattım, kesin çözüm var arkadaşlar ben yaptım falan dedim. o mallar da hiç sormadı sen kimsin diye. amacım neydi ben de bilmiyorum, heralde istatistik bölümünde efsane haline gelip kızın gönlünü çalacaktım..

olay ters tepti amk, hiçkimse girmedi bloga...

devam ediyorum beyler

bloga hiç kimse girmedi. benim küçük programcılık yeteneğim hiç bi gibe yaramadı yani. gel zaman git zaman, ben bu arkadaşımı daha fazla ziyaret eder oldum. kendisine de söyledim, lan gib kırığı ben seni görmeye gelmiyorum kızı görmeye geliyorum diye. bu mal da benle alay ediyodu, anca izler izler osbir çekersin diye.. derken bi gün cesaretimi topladım, bastım gittim bunların masasına

dedim merhaba, oturabilir miyim. ben inşaat mühendisliğinden bilmemkim. geçen gün sizin sınıfa gelmiştim. asıl niyetim sizi takip etmekti. daha doğrusu sizinle tanışabilmekti. bütün bi ders sizi izledim (çoğul konuşuyorum ama benim kıza bakarak konuşuyorum). en sonunda ders bitti herkes dağıldı ve ben o günden beri neden sessiz kaldım diye kendi kendime dövünüp duruyorum.

ortamda sessizlik amk, üç dört kız var hepsi beni dinliyo.. daha birinci sınıf olduklarındanmış sessizlikleri ve çekingenlikleri çok sonraları söylediler. neyse..

arkadaşlar dedim, ben aslında ödevi bile yaptım, o derece kaptırdım kendimi sizin bölüme. hatta bi blog açtım, numaraa sonuna göre ödevi yapan bi program yazdım ama sizden kimse girmedi..

benim kız cevap verdi amk: seni tanımadığımız için olabilir mi?

aha dedim, kız beni gibledi..

eheh evet haklısın dedim. ama amacım da o değil mi zaten dedim. arkadaşlar müsaitseniz ve ödevi teslim etmediyseniz göstermek istiyorum yaptığımı dedim. çoktan vermişler ödevi, zaten kolay bişeymiş herkes yapmış amk.

hmm anladım dedim. kitlendim. nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. peki dedim. kalktım masadan. ksura bakmayın böyle davetsiz geldim rahatsız ettim falan dedim. önemli değil dediler. iki hafta uğramadım o kantine..

bigün okulun bilgi işlem bölümündeyim amk, orda bedava bilgisayarlar var, internet falan var, millet geliyo oturuyo.. ben de beleş internet diye gittim amk.. oğlanın biri geldi, kardeş bi bakar mısıın dedi. reismiş bu bin. seni bizim derste görmüş arkadaşlar, sonra da kantinde arkadaşlarımızı rahatsız etmişsin dedi amk..

bi yanlışlık olmuş heralde allah allah? falan derken, eleman dedi ki, abi bak ben birinci sınıfım, olay büyüsün istemiyorum kimseyle konuşmadan geldim buraya, bunu bi uyarı olarak al dedi. ne uzatıcan lan, git kime söylüyosan söyle dedim buna. gitti falan işte.. o gün sinirlerim de bozuldu baya. ama bu reyiz bininin bişey yapcağından değil amk, kızla zaten olmadı iş, bide püsürüğüyle uğraşıyom dedim kendi kendime

düşünüyorum bi yandan. kızlar şikayet etmese bu bin nerden bilicek beni diye.. umudum tamamen bittiği gibi bide gıcık oldum bunlara ben

bigün gene arkadaşın yanına kantine gittim. hep ben onun yanına gidiyorum çünkü mühendislik kantini erkek dolu amk, östrojen koklamaya gidiyorum bunların kantine resmen.. neyse arkadaşa anlattım olayı, bi gib olmaz ben bi yoklarım ortamı falan dedi, zaten tarihte okuyo bin, tam ortamı yani.