sosyalfobiyi yendim anlatıyorum

evet gençler başlıycam ama dinleyen var mı 2-3 kişide olsa

@2 için gerekli edit: nabıyım olm dışardaki insanlar çekilmiyo bende içimi buraya döküyom.bi sürü adamla tanıştım la burda ayrıca, yeri geldimi burdada sosyalleşilir ayrıca.zibil gibi zirve yapıyolar sürekli

edit 2: hikayeyi okuken arka fonda bu şarkı olsun gençler *
http://inci.ca/us89ee7p7m

@2 sen kimi dışlıyon la dal yarak ağzını yüzünü giberim senin *

başlıyorum hadi bakalım ibret olsun size ey yoldaşlar bir loserın kendiyle verdiği ve kazandığı mücadeleyi anlatıcam,, this is true story..

daha en baştan belliydi herşey zaten, anasınıfında bile çok soğuk biriydim, doğru düzgün konuşmazdım kimseyleha bu niye oldu derseniz, yani neden sfli oldun derseniz , bence benim huur çocuğu babam yüzünden oldu hikayemin devamında ondanda alıcam intikamı zaten.4-5 yaşındaki çocuk dövülmez millet bunu aklınıza sokun.en önemlisi en önemlisi o yaştaki bi çocuğun önünde annesi dövülmez. babamın dıbına koyyım.ama yapıcak bişey yok hayatın dıbına koyyım herkes şanslı olmaz aile bakımından, yani daha en başta kötü başladı herşey.en ufak bi hatada tekme tokat ve bilumum hakareti yediğinizi düşünün.. ve tabiki canım annemde aynı şeylere maruz kaldı.. neyse amk devam yine sinirlendim

anasınıfı ilkokul orta okul hepsinde sessiz, soğuk , mutsuz, korkak bi tiptim.en ufak şeylere karnım ağrırdı. türkçe derslerinde kitap okuma sırası bana gelmesin diye nası kıvranırdım sırada.. tenefüslerde sanki herkes beni izliyodu ,her hareketimi birileri gözlüyodu sanki. konuşurken kimsenin gözüne bakamıyodum mesala özellikle kızlarda, zaten kızlarla hiç konuşamıyodum ki.. doğru düzgün arkadaşım olmadı 8 sene

heh geldim devam pardon beyler açımda lan yimek aldım

ve lise başladı.. ilk gün amkmun karın ağrısı nası bişeydir lan o.ölsemde kurtulsam diyodum. daha 1 hafta önceden sınıfta adımı nasıl söyliycem nası konuşucam diye düşünmeye başlamıştım. dıbına koyım zilde çaldı annemde gelmedi babam bıraktı gitti eve.tek başıma kaldım bahçede.en az velilerle beraber 1000 kişi var bahçede. sıra olundu. girdik sınıfa karın ağrım 1000000 kat daha fazlaydı artık zor nefes alıyodum.amk hava soğuktu ben sırılsıklam terliyim nası oluyo lan vay amk

ben adımı nası söyledim nası tanıttım kendimi hatırlamıyorum. sanki ben bedenimin dışına çıkmıştım. nasıl desem dışardan izliyodum kendimi ben konuşmuyodum benim bedenimdi konuşan.ben korkuyodum. neden korkuyorum lan ben sorusunu sormak ozamanlar aklımın ucundan geçmedi tabi.ve şimdi kaynaşma zamanı!! herkes başladı telefonlarını alıp vermeye, ben mal gibi bekledim biri gelse istese benden.ama kimsenin gelmesinide istemiyodum. tuhaftı işte.zil çaldı. çıkış zili. servise gittim. amkmun ergen son sınıfları arkaya oturmuşlar yenilerle daşşak geçmeye başlamışlar bile. servise en son binmenin takluğu herkesin size bakması. çok taktan bi durum. durumdu..

ilk 3 ayda totalde sınıfta 2 serviste 0 arkadaşım vardı.eve gitsem uyusam diye saatleri dakikları sayardım.9. sınıfta gerçekten bahsedicek hiçbişeyim yok ne bi arkadaşım oldu, ne sevgilim. sevgili çok uzak bi kelime geliyodu ,konuşmayı beceremeyen biri için.ve daha fazla dayanamadım sevisi bıraktım zaten.ve 10.sınıf başlıyodu. hayatım değişicek beyler 10. sınıfta

şentepeli dostum belkide beni görüyosundur şu an.evet hayatımı değiştiren o muallakde incide. neyse 10.sınıf başladı. beyler ben yakışıklı zengin kaslı konuşkan yada cool birisi değildim. beni diğerlerinden ayırıcak bi özelliğim yoktu. zaten çoğu kişide bunlar yoktu. ama ben çok takıyodum bunları adaletini gibiyim dünya. herkes beni sessiz efendi anadolu lisesi kazanmış çalışkan biri olarak biliyodu. sessiz ve efendi.

9. sınıfı taktirle kapattım.ama bidaa ne taktir ne teşekkür yüzü görücektim.. 10. sınıfta şentepeli apaçi ve son derece yakışıklı bi bin yanıma oturdu.(lan beni okuyosan zütün kalkmasın bin) tanıştık.. tanışmamızın ikinci ayı sigaraya başladım, 4. ayında cigaraya ve alkole, 8. aydada bi kadınla ilişkiye girdim. beyler eğer aranızda sosyalfobili varsa ki vardır, kesinlikle sizin gibilerle takılmayın!! bakın net söylüyorum sizi açıcak insanı arayın tarayın bulun. bin olsun.her türlü pisliği olsun. hatta sizi sömürsün paranızı yesin ses etmeyin.ben bu hastalığı atlattıysam %50 bu bebenin sayesinde. sınıfta biri bana laf atsa bu çıkar korurdu beni, maçta takıma alınmassam o alırdı. yanında kız olduğunda gidemezdim utanırdım.o kızı yanıma getirir tanıştırırdı. iyiydi ya böle arkadaşlar lazım cidden

sonra aşık oldum.. sflinin aşkı platonik olur diye bi söz vardır. evet ben buldum. anca uzaktan bakardım başka bi halt yaptığım yok. konuşmaya cesaret etmeyi bırak gözlerine bakmak bile ölümden beter geliyodu. göz göze geldiğimizde hemen kaçırırdım gözlerimi. evdede sorunlar büyüdü. babam alışmış tabi benim kuzucuk halime , sigara bira notlar 0 iyice kafayı sıyırdı muallak.son dayağımı 16 yaşımda yedim beyler. utanmıyorum.çünkü burda utanması gereken kişi ben değilim.

beyler içtim içtim içtim.. arkadaşın verdiği gazla ve ödünç verdiği deri ceketle kızın yanına gittim otobüs durağana. sözde orda konuşucaktım.amk utandım korktum. kız otobüse bindi lan otobüs gidicek! son anda atladım otobüse. amkmun otobüsü körüklü yanındakini duyamıyon. yani benim kızla otobüstede konuşmamak için uydurduğum bahane buydu. indik otobüsten .kar yağıyodu. doğum günümdü. babannemler eve gelmiştir. indi otobüsten, bende indim.

b-pardon bakarmısın
k-?
b-ismin ne?
k-esra
b-ıı ben senden hoşlanıyorum
k-yapabilceğim bişey yok
b-...
b-...
b-...

hava soğuktu kar yağıyodu, biletim yoktu batıkentin bi ucundan diğer ucuna yürüdüm,10 kere daha yürürdümde zaten

evet kıza bodoslama senden hoşlanıyorum dedim, malım yani yapılcak bişey yok. yarın yine okul var onu düşünüyodum. yine sınıfa geç giricem herkes bana bakıcak, otobüste benle aynı durakta inecek biri kaptaan !! müsait biyerde! diye bağarmassa nasıl inicem ben onu düşünüyodum

olm bi he deyin ne bilim bi hö deyin bişey deyin anlayım orda birileri var

tamam la 1 kişide olsa yazıyom

neyse kısa kesicem. artık soru sormaya başlamıştım amk.mal mal takıntılar salak salak hareketler.bi benmiydim böle lan ne yapsam ki acaba? ve belki çok iyi bişey yapmadım ama aldım bi kişisel gelişim kitabı be ya anthony robbins muallaksinin kitabı.amk kitabı okudum , hiç bişey değişmedi ama düşünmeyi öğrendim binler kafamda çok şey değişti.ve belkide hayatımda ilk defa doğru bişey yaptım. pgibiyatriye gittim..

@59 kendi kendime konuşuyo gibi oluyorum panpa ondan yani

hava masmavi ankaranın baharı güzel la.haccetepenin ordaki park cıvıl cıvıl aldım bi ankara simiti bide gazete. hani şu sıhıye durağanın ordaki park orası. saat 11 e geldi gitti hastaneye .amkmun delileri. bekleme salonu sorunlu insanlarla dolu. yani hiçbiri sorunlu görünmüyodu ama madem bişeyleri yok niye geldiler ozamn. salondaki herkesin sorunlu olduğu bi gerçekti. acaba bunu bi tek ben mi düşünüyodum. karşıda oturan yaşıtım kızla göz göze geldim, karnım ağrıyo. içeri çağrıldım

doktor tam bir uyuz amk. erkekten pgibolog olmaz.ben pgibolog olmak istiyorum o ayrı dava. adam beni dinledi dinledi dinledi.. tam tdıbına 5 dakika! adam 5 dakika dinledi. araştırma hastanelerine gitmeyin beyler giblemiyolar bakın sakın gitmeyin.5 dakkada adama hayatımı anlattım göya. adam dayadı ilacı tabi, bide yaparsın edersin falan fistan şaka gibi la.. ama yinede hayatımı değiştiricekti verdiği ilaç. prozac