sozluk formati

hep aynı hayatla karşılaşıyordum. tamam bu sefer biraz rahatladım derken yine kendimi sokaklarda buluyordum. yine yürüyorum o berbat asfaltta ve geceyi nerede geçireceğimi düşünüyorum.

paramda suyunu çekmiş artık. iş bulmak veya birinin yardım etmesini beklemekte söz konusu değil. gözümü karartıyorum bu sefer. her ne kadar yapacağım şey içimi bunaltsada yapmak zorunda olduğumun bilincindeyim. birinin parasını çalmak düşündüğüm eylem.

iyi gidiyon züt.. takipdeyim..

sayfa 2 den reserved

http://www.youtube.com/watch?v=go4E4tNGQks

gözüme birini kestirmeye çalışıyorum. düşününce berbat geliyor yapmaya çalıştığım şey, bu yüzden ne yaptığımı özellikle söylememeye çalışıyorum kendime. hakkım olanı almak diyorum ama düpedüz hırsızlık yapmak istediğim. elimden bir şey gelmez, yaşamımı devam ettirmek zorundaysam buna mecburum.

her ne kadar inançsız biri olsam da bazı olasılıklar aklımdan çıkmıyor. annemin beni izlediği ihtimali veya sude'nin yaptığım şeyi öğrenmesi. karaktersiz beş para etmez bir adam olarak anılmayı istemiyorum. ama zaten bir düzine kişi için çoktan karaktersiz kelimesinin sözlük anlamıyım.

daha çok sarhoşları takip ediyorum. hem atak yapamazlar bana karşı. bir kez sadece bir kez diyorum. sonra kötülük yapmayacağım. eğer hayata geldiysem benim de birşeylere hakkım var. bu şekilde kendimi avutmaya çalışıyorum. ama her söz basit kalıyor yapmaya çalıştığım eylem için. bir türlü ikna olmuyor bedenim.

baştan beri okuyorum takip edenler var yani yazmasakta devam

iyi yazıyon amk sürükleyici ne kadar yalan desemde takiptekim oç
edit:özgüvenine hayranım verdim şukunu

takiplemekteyim

vay dıbınıim güzelmiş

derin bir nefes alıyorum. kalbim yerinden fırlayacak gibi. sallana sallana yürüyen bir kadının peşindeyim. o zavallı gözüyle baktığım kapkaççılar gibi olmama bir kaç adım uzaktayım. bir arkamı dönüyorum bir önümü. vazgeçmekle yapmak arasında gidip geliyorum. saniyeler dakika oluyor. 10'a kadar sayınca alıp kaçacağım diyorum. 9'dan sonrasını getirmiyorum.

en sonunda açlık ve evsiz kalma düşünceleri ağır basıyor. kadının arkasından hızla gelip çantayı kavrıyorum. sarhoş olduğunu düşündüğüm kadının kendinde olduğunu anlamam uzun sürmüyor. çantayı sıkı sıkı tutup bırakmıyor. bir yandan da yardım edin diye bağırıyor. bağırınca korkuyla pişmanlık karışımı bir duyguyla çantayı bırakıp kaçıyorum.
bir sonrakine diyorum, parayı alacağım ve bu şehirden gibtirip gideceğim.

hayatımda kitap okumadım ama bunun hepsini okuyorum iyisin panpa devam et

dıbına kodumun hikaye hayal ürünü olduğu artık açık ve net zaten caps maps dedin onlarda yok ama okuyoz gene

tam bir huur çocuğusun kardeşim.
Fakat bu huur çocukluğunun annen ile alakası yok.
Kimisi vardır annesi huur olduğu için huur çocuğudur;
Kimisi vardır karakteri huur olduğu için huur çocuğudur. işte senin huur çocukluğun karakterinden kaynaklanıyor

ait olmak diye birşey var. okuluna ait olmak, arkadaşlarına ait olmak, ailene, sevgiline, çocuğuna, mesleğine. Ait olmadığınız zaman kaybedersiniz. bu yüzden intiharlar ortaya çıkar. Bir insan neden sümeroloji okur ki? idealist olduğu için mi? Elbette hayır. Üniversiteye ait olmak ister. Bir sene daha ebeveynlerinin dırdırını çekmez istemez. En saçma bölüm dahi olsa ait olmak uğruna okula gider.

demin başarısız bir kapkaç denemesi yapmıştım. Ve sokaklarda ait olamamanın rahatlığı ve üzgünlüğü ile karışık bir duyguyla yürüyordum.

bağıranlar, gülenler, küfredenler. O adamlar bile bir yere aitti. Bense tektim şu hayatta. Çıkarcıda olsa bir arkadaşım olsun isterdim yoktu. küfretse de bir babam olsun isterdim yoktu. kezban da olsa bir sevgilim olsun isterdim o da yoktu. çünkü ben yoktum. Tanrının başarısız denemelerinden biri olarak adımı tarihe yazdıramamanın ve yazdıramayacak olmanın farkındaydım. isa’nın bile 32 yıl yaşadığı dünyada fazla bile yaşamıştım. Son kez dedim. Son kez bir girişimde daha bulanacağım. Çantayı alıp param olursa biraz daha erteleyeceğim ölümümü. Yoksa bekle beni isa, judas’ı beraber öldüreceğiz.

yav yine boş edebiyat yapıp entry kasmaya başladın sen :(

yine kadının birini takip etmeye başladım. uzatmanın anlamı yok. çantayı aldım. buz gibi bir soğukkanlılıkla uzaklaştım oradan. ben parayı alıp kaçarken sokağı, çantası alınan kadının "yetişin hırsız var " sözleri dolduruyordu. biraz daha yaratıcı olsaydı en azından onun adına üzülürdüm. ama çok klişeydi sözleri.

çantanın için 140 lira vardı. bir kısmıyla yemek yedim. karnımı doyurduktan sonra bilet fiyatlarına baktım. ne hüzünlü bir düşünce ne de umutlu bir bakış vardı geleceğe. 18'ime girmeden bir gün önce antalya otobüsüne bindim. bir daha da istanbul dönen sizi huurymuşçasına pazarlayan pekekent şehire dönmedim.

Bu zamana gelmen icin daha 5sene var amk.

rezerved

reserved

@1027 alkışlıyorum panpa şuku