Şu beyinsizlere inat devam

Bitirici hamleleri tam yapacağım,zil çaldı.Ne oluyor lan tam bitirecektim, köşelere gittik. Benim fazla bir hasarım yoktu, iyiydim yani Tayfun'a bakıyordum, yorgunluğu yüzünden okunuyor. Koçu geldi, elindeki şeyleri bardaktaki suya döktü. Suyu Tayfun'a verdi. Tayfun içmeye başladı,ve tekrar zil sesiyle mola bitti.

Tayfun çok daha da enerjik ve kendinden emin duruyordu. Hakem yanımıza çağırdı.iyi olup olmadığımızı kontrol etti. Kendi taraflarımıza geçtik, tayfunun bana bir işareti vardı. Boğaz kesme işareti. Klagib,ölüm işaretiydi. Korkum yoktu fakat içimde kötü hisler vardı.

Maç başladı,ben yılan tekniğimle dövüşmeye devam etmeyi planlıyordum.ilk deneme sağ yumruk göğüs kafesine başarılı fakat Tayfun'un yüzünde gülümseme vardı. Sinirlenmeye başladım bütün gücümle kombolarımı yaptım. Sağ yumruk sağ low tekme sol yumruk fakat hiçbiri bir işe yaramıyordu.Şimdi saldırı sırası ondaydı.

Sağ yumruk attı hızlıydı. Sıyrılmak yerine savunmak zorunda kaldım,o kafa sert yumruktu ki yere düştüm, dirseğimle savunmama rağmen hiç bir işe yaramadı.

Sanki uyuyan ayıyı uyandırmışım gibi bir his vardı. Artık şimdi cidden sıçmıştım şek savunmalık bir dövüşçü değilim.Üzerime geldi, omuzuyla beni yukarıya kaldırdı.Ne kadar vursamda,bir işe yaramıyordu. Yere attı, beni kilitlemeye çalışıyordu açıkçası dövüş onun istediği gibi gidiyordu.

Sağ kolumu aldı, ayaklarıyla ve eliyle baskı uyguluyordu.(Yukarıdan bakılınca T şeklinde gözüküyor)

Acı çekiyorum, kolumuda savunamıyorum,

-kırıyım mı lan kolunu he?

Dalga geçmeye başladığı bu hareketlerinden belliydi her an kolum gidebilirdi.Pes etmek için tam hazırlanırken, birini gördüm.

ipeğin babası, ipeğin babasının burada ne işi var. Doğru lan ipek

ipek için dövüştüğümü, unutmuşum lan burada kolum bacağım kafam değil önemli olan önemli olan tek şey ipek'ti

Kolumu hafif kaldırmaya bütün gücümle,

-Ömer boşuna uğraşıyorsun pes et kolunu kırmadan dedi.

Ve birden cinsel organına darbeyi vurdum. Kilitten kurtuldum. Diye sevinirken, birden sağ taraftan gelen yumruk...

Amele sümüğü gibi yere yapıştım,ne yapabilirdim ki ona karşı seslerini biraz garip duysamda
-Ne yapıyorsun lan sen onun bunun çocuğu

Kural yoktu krdş faydalanmak lazımdı. Daha da kötü oldu lan sürünerek kenara gitmeye çalışıyordum. Derken arkamdan tuttu, havaya kaldırdı. Işık gerçekten çok parlaktı,ama nedense çok hoşuma gitti. Birkaç saniye orda kalmak istiyordum. ipeği ışığın orada gördüm
-Hadi gel
Elimle ipeğin o saçlarına dokunmaya çalışıyordum.Tam dokunacaktım ve çok hızlı bir düşüş ve karanlık...

Ne olup ne bittiği hakkında bir fikrim yoktu. Sadece etrafın karanlık olduğunu biliyorum, ipeği kaybetmiştim lan her şeyimi kaybettim ağlamak istiyordum ağlayamıyordum, kafamın içi neden bu kadar karışıktı.Bu muydu şimdi sonumuz derken gözümü hastanede açtım.Önümde ailem ve ipeğin babası ikiside ağlıyordu. Niye bana bakıp ağlıyorsunuz, sinirlenip küfür etseydiniz ya,senin gibi evlat olmaz olsun deseydiniz. Derken elimde bir sıcaklık hissediyordum.Çok sıcak bildiğin elimi yakıyordu. Sağıma baktığımda yanımda gülen bir ipek vardı.

işte ne zamandır beklediğim o mutluluk,ne zamandır beklediğim o yüz kafamı kaldırıp öpemiyordum, kafam sanki bir yere sabitlenmişti. ipek çok yorulmuş gibi gözüküyordu,hem üzüntü hem mutluluk vardı. Derken Doktor içeriye girdi ve ailemin ve ipeğin babasının çıkmasını istedi. Hepsi inin üzüntüsünü yüzünden okuyordum.Çıktıkları zaman Doktor konuşmaya başladı.

-Beyninde çok ciddi bir kanama var Ömer bunu durdurmaya çalışmak senin vücuduna zaradan başka bir şey değil bu kanamayı durdurmak imkansız ama yine de ameliyatı yapın diyorsanız

Kafamı sağa sola çevirdim, tamam dedi sizi yalnız bırakıyım dedi ve çıktı.

ipek ile yalnız kalmıştık sağıma baktığımda gözlerinden akan yaşı gördüm elimle sildim. Ağzımdan çıkan zor çıkan cümle şu oldu.
-Son saatlerimizi iyi geçinelim

FiNAL

O da onaylamak için kafasını aşağı yukarı salladı. Ellimle onun elini sıktım.,bekliyorduk sadece o anı,ne zaman geleceği, nasıl bir acı olacağı hakkında en ufak bir fikrimiz yoktu. Sadece bekliyorduk,şu genç yaşımızda ve en kötüsüde güzeller güzeli ipek ile beklemek, Onun o anı beklemesi beni gerçekten çok üzüyordu.

Saat bildiğin geçmiyordu ben sadece ipeğin elini tutuyordum. Akşam oldu, bırakmadım.Gündüz oldu bırakmadım yemek geldi tek elle yedik. Günler böyle geçiyordu.

PERŞEMBE 12.00

Kafamdaki ağrı gittikçe artıyordu. ipeğin elini tutmak gerçekten bana moral veriyordu ama bir farklılık vardı.O elimi sıkmıyordu,ve yeni soğuktu... Boğazım düğümlendi, bide beynimdeki sorun yüzünden bağıramıyordum. Bağırmayı bırak konuşamıyordum, neden ilk o neden ben değil? ipeğin yüzüne bakamıyordum o güzeller güzeli kıza cesaretim yoktu. Fakat buna mecburdum en azından ipek için bunu yapmalıydım, yavaş yavaş dönemeye başladım. Yukarıya doğru gülümseyerek gitmiş, ağlamam daha da çok şiddetlendi. Görevliler geldi, zütürmek istediler. Elini bırakamadım,

-Bırakın lütfen beyefendi

Bir süre sonra bıraktım, beyaz bir örtüyle üzerini örttüler ve zütürdüler kaldım tek başıma

Ağladım, sonuna kadar 1 gün tamamen ağladım gözüm artık kızarmıştı. Gözüm artık karanlığı görmeye başladı. Gerçek karanlığı

Son