-
1.
0Harold Fry, emekli bir memur olarak yaşdıbını sürdürmektedir. Bir gün, eski iş arkadaşı Queenie'nin kanser olduğunu öğrenir ve moral vermek amacıyla bir mektup yazar. Ancak mektubu postaya vermek yerine, onu bizzat teslim etmeye karar verir. Queenie'nin yatırıldığı bakım evi ise 800 km uzaktadır ve Harold, bu uzun yolculuğa başlar.
Muhteşem bir film.
Her karanlıkta bir ışığın olduğunu hatırlatıyor.
Çabaların, emeklerin, umuda olan inancın boşa gitmeyeceğini.
-
2.
0Bir replik aklıma geldi *
-Ben gidiyorum
-Uzun surer mi ?
-Sadece posta kutusuna gidiyorum
Ah harold amcam :')
Küçük adımlar, büyük yolculukların anahtarıdır.