Rez ulann

Ardından adamın yanına vardılar. Adam, elinde koca bir balta taşıyordu. Yanında bir ceset vardı, kanlar içindeydi, parçalanmıştı. Ekranın altında "Çocuklara izletmeyiniz!" yazıyordu. Muhabir cesedi görünce yüzünü buruşturdu. Cesede fazla yaklaşmamaya çalışarak adama yaklaştı. 
"Evet, beyefendi. Adınız?"
"Kemal."
"Peki, bu ceset ihbarını siz mi yaptınız?"
"Evet, ben yaptım."
"Peki bu kişiyi sizin öldürdüğünüz doğru mu?" 
"E... evet. Ama, o bana saldırdı! Benim bir suçum yok."
"Tamam Kemal bey, sakin olun lütfen. Kimsenin sizi suçladığı yok. Olayın nasıl olduğunu anlatır mısınız?"
"Olay şöyle oldu... " Adam duraksadı, düşünüyor gibiydi. "Ben burada dinleniyordum... "
"Baltayla mı?" dedi muhabir. Kamera baltaya yöneldi. "Yoksa, başka bir şey yapıyor muydunuz?"
"Hayır efendim. Ne alaka? Baltamı emniyet için alırım yanıma genelde." Adamın terlemeye başladığı belli oluyordu.
"Peki, her neyse devam edin."
"Ben dinlenirken, bir ses duydum. Biri geliyordu. Durup etrafı dinledim, böyle saçma sapan homurtular, öğürmeler duyuyordum. Sonra bir baktım, ağacın birinin arkasından bu adam çıktı. Kıyafetleri biraz hırpalanmış ve pisti. Adamın ağzı burnu kan içindeydi. Dedim "iyi misin?", homurdanarak üstüme yürümeye başladı. Ben de korktum yani haliyle. Baltayı ona tutup, "Yaklaşma, iyi misin diyorum!" dedim. Yine cevap vermedi. Ben daha şaşkınlığı üstümden atamadan omuzlarımı kavradı. Ben kurtulmaya çalışırken ağzını açıp ısırmaya kalkıştı. Son anda ittim de öyle kurtuldum valla. Yoksa omzumu koparırdı kesin. Neyse, bunu itip mecburen kafasına geçirdim baltayı. Sonra ölüp yere düştü.

Tutar rezz

Tek haber bu değildi. Avrupa yakasının farklı ama birbirine yakın yerlerinde insanlara saldırıp, onları ısıran, şeklen insan olup hayvanımsı hareketlerde bulunan şeyler görünmüştü. Ekranlara şöyle bir röportaj yansımıştı:

"Evet sayın seyirciler. Şu an Boğaziçi kampüslerinin bulunduğu koruluktayız. Burada bir ceset ihbarı aldık. ihbar eden kişi, o kişiyi öldüren bey. Evet, ihbar eden bey hemen ileride, şimdi oraya gidiyoruz...

Rezerve

Vay bin vay devam güzel

Rezervatullah

Reserved

Reserved

Bölüm 2. istanbul'un Son Birkaç "Günü"

"Evet," dedi nefes nefese muhabir. Kampüse gelmiş, diğer birçok kişi gibi çekim yapıyorlardı. "Evet, bahsedilen garip şeyin buradan çıktığı öğrenildi. Şu gördüğünüz küçük bina buraya birkaç sene önce dikildi. Ancak kimse buranın ne için kullanıldığını bilmiyordu, çalışanlarından çıt çıkmıyordu. Herkes meraktaydı ve merakları sonuçlandı. Bu sabah, buradan insan görünümlü, fakat insandan katlarca daha büyük bir şey çıktı. Ölüm yağdırıyordu. insanlar dört bir yana kaçıştılar. Şu an için, içeriye girme iznimiz olmadığı için içerideki ölü sayısını bilmiyoruz. Fakat kampüste 11 ölü var, neredeyse bir katliam. Hiç yaralı yok, çünkü bu şey kimseyi sağ bırakmıyor. Ayrıca... " dedi ve yerdeki cesetlerden birinin yanına gitti. Cesedin etrafını polisler ve ambülans ekipleri sarmıştı. Kameraman zor bela araya girip cesedi çekmeye başladı. "Olamaz! Nasıl bir şey bu!" dedi muhabir iğrenerek. "Hey, çekmeyin!" diye onları kovalamaya çalıştı polislerden biri. Kameraman ise çekmeye devam ediyordu. "Bunun ne olduğunu ise kimse bilmiyor. Adamın vücudu yenmiş! Bunu nasıl bir şey yapabilir?" O sırada zorlanıp uzaklaştırıldılar. "Evet, sayın seyirciler. Burada tam bir katliam var, burada yaşananlara en uygun kelime bu: Katliam! Bir devlet neden böyle durdurulamaz bir şey yapılmasına izin verir? Hâlâ bir açıklama gelmedi... "

Reserved