ufak birşey anlatıp gidecem

"part 42"
sıkı sıkı sarılmıştık otobüste ilk kez bu kadar heyecanlıydım.
uzuuuun bir tatil bizi bekiyordu sadece bizi..
ama bu tatil başka şeyleride beraberinde getirecekti.

"part 43"

bursaya vardık oraya giden tek otobüs akşam 7 buçuktaymış.
evin sahibi arkadaşlarda bigün önceden gitmişti temizlik için. hayatımda 2 kez gitmiştim bursaya ondada küçücüktüm zaten bi tak hatırlamıyorum.
boş geçireceğimiz yaklaşık 6 saat vardı.
ikimizde bilmiyorduk bursayı ama fare gibi heryerini dolaştık 6saate *
en sonunda otobüs saati geldi ve bindik otobüse.

bu gecelik bu kadar beyler. kafam güzel pek birşey cıkmıyor bu gece yarın partları gündüzden yazıcam daha hızlı ol diyorsunuz madem böyle yapıyım.

beyler madem okuyorsunuz bir ses verin.
kimse okumuyor diye bende partları kısa tutuyorum.

beyler saat 10 gibi burdayım takip etmek isteyenler gelsin.
not;giriş kısmı bitmek üzere hikayenin
takip edenler için teşekkürler.
not2;yaklaşık 15 part yazdım az önce akşam daha hızlı vericem partları inş.

@183 evet kardeşim doğru dedin kimse içinyazmıyorum terapi olsun diye yapıyorum ama okuyan olunca o yorumları görünce insanın birz daha şevki artıyo o yüzden öyle diyorum.

beyler dışarı çıkmam lazım gece 12 de gelirim büyükl ihtmal size 4 part vereyim okuyun.

"part 44"

güzel geçiyordu tatil evli gibiydik.her saniye birlikteydik ama bir soğukluk başlıyor gibiydi var dı birşeyler hissediyordum beyler.
(bursa tatilini pek anlatmıyacam güzeldi eğlendik falan filan.)

ben hayatımda hep mutlu olduğum zamanlar korktum. tadını çıkartamadım neden mi?
nedeni bu rüya bir gün elbet bitecek. biliyordum bunu
herkes hayatını dört dört lük yaşayamaz. kimisinin parası boldur ama huzuru yoktur, kiminin parası yoktur buna kafayı takar.
yani anlayacağınız bunun ortası yok beyler.

"part 45"

şubat ayından beri biraz sağlık açısından kendimi kötü hissediyordum. pgibolojim zaten bozuktu.
bu zamana kadar 3 spor yaptım futbol-yüzme ve basketbol bunların hepsindede sakatlanıp bırakmak zorunda kaldım.
futbol da iyidim bir takımda oynuyordum dis kapağım kaydı bıraktım
yüzmede yaşadığım şehirde dereceler yapmıştım iyidim yine her zamanki gibi hırslı azimliydim ama onda da havuzdaki hafta sonunda yoğun klor verilmesi yüzünden klora karşı alerjim çıktı doktor bırakmamı söyledi mecburen bıraktım...
basketbol ise tek kaçış yoluydu benim için ama çok fazla şansım yoktu.
boy 1.75 sıska vücut nasıl olabilir di?
earl boykins'i bilirsiniz dimi beyler pire gibidir adam uçar kimse tutamaz.
tek şansım hızımdı.
oda bende fazlasıyla vardı. yerimde duramayan bir adamdım. yorulmak nedir bilmezdim bundan 2 sene önce...

"part 46"

biteremediğim okulumda ki en iyi yaptığım şey basketbol takımına girmekti sanırım.
seçmeler vardı girdim 60 kişi arasından 5 kişi seçildi ve ben onların arasındaydım.
hobi olarak oynadığım basketbolda sanırım yükselecektim bir şanstı benim için...
antremanlara başlamıştık artık koçta beni sevmişti zaten bu zamana kadar tanıyıpta sevmeyen insan azdı çok fazla konuşmazdım ama yerinde konuşmayı severdim.
tahmin edemeyeceğim kadar zor gelmişti parkede oynamak.
takımın boy ortlaması neredeyse 1.85leri buluyordu. ben tabiri caizze çük kadar kalıyordum...
kendime sıska dediğime bakmayın vücudumda 1gram yağ yoktur.
parkede oynamak zordur sokakta uygulanan kurallar burda yoktur. potalar zorlar sizi çevrenizde izleyen kızlar yoktur sizin zütünüzü kaldıracak.
o yüzden streetball'dan gelen insanlar zorlanır parkede...

"part 47"

pek istediğim gibi gitmiyordu antremanlar sessiz bir adam olduğum için kimse fazla muhabbet etmezdi bende giblemezdim. antreeman biter şut çalışırdım.
bu arada sakatlık sanırım nüksetmişti sağ bacağımda tarifi zor bir ağrı olmaya başladı son dönemlerde. zaten hem çalışıyor hem okuyor hemde antremanlara gidiyordum.
olmadı beyler doktor bırakacaksın dedi dis kapağımdaki kemik gün geçtikçe büyüyordu alınması lazımdı...
ameliyat dendi.
riske atamadım kendimi hala da yaptırmadım o ameliyatı...
basketbol macerasıda sona ermişti benim için...
3 sporuda böylelikle bir şekilde bırakmış oldum.

"part 48"

3 sporda da küçükte olsa başarılar elde etmiş olmanın sevinci vardı.
o yaşatıyordu zaten..
malesef 23 yaşımdayım ama hiç sağlığıma dikkat etmedim. geberene kadar futbol geberene kadar basketbol oynadım.
kışın kar yağarken ben şortla şut çalışırdım.
bir yere kadar dimi buda vücud yavaş yavaş iflas etmeye başlamıştı galiba...

hadi son 2side bonus olsun

"part 49"

bir önceki ilişkim de babayı bulduğum için bunalıma girmiştim...
pgibilojim bozulmuştu. küçüklüğümden beri hakim olmadağım tek şey sinirimdi. sinirli bir insanımdır damarıma bastımı kimse durduramaz beni.
kötüdür sinirine hakim olamamak. başarasızlığa taamülüm yoktur.

aşk hayatında hep ofsayttaydım zaten.
her ilişkiden sonra buda mı gol değil arkadaş diye ağladığım günler çok olmuştu.
ama o ilişki harbiden benim için zordu ama tek kötü giden şey eski kız arkadaşımın beni bırakıp elin zengin biniyle bırakıp gitmesi değildi.
çalıştığım yerdeki insanlarında gözüne batar olmuştum 6 kişi bir mağazada birbiriyle geçinemez mi arkadaş geçinemiyordu.
herkes birbirinin kuyusunu kazıyordu.
özellikle benimkini...

iyi geceler herkese eve geldim partlara devam...

"part 50"

2009 dan itibaren hayatımda hep inişli çıkışlı bir dönem yaşadım bazen kraldım ortam adamıydım bazen itin zütündeydim.
düzeltemediğim tek şey mağaza içindeki binliklerdi.
çekemiyorlardı insanlar beni. okulda olmasada iş hayatında zekiydim. mağazadakilerin alayını giberdim ayak üstünde kimse anlamazdı.
kısa sürede görüldü tabi bu başarım ama bir faydası olmadı.
siz siz olun iş hayatında zeki olmayın size yükledikleri yükler gün gelir çökmenizi sağlar...
mağazada 3 tane bölüm vardı kitap-cd ve kasa bölümü. işe başladığımda sadece kitap bölümünde çalışacaksın diğerlerini karışmayacaksın denilmişti açıkçası benimde çok gibimde değildi diğer bölümler.
burda çalışmadan önce her türk insanı gibi bende sadece cin ali okumuştum.
almazlar zannetmiştim buraya kitap hakkında ne bilirdim ki ben ?
mülakatta 12 kişi arasından seçilmişim konuşmamla.
kitap bölümünde başladım işe eski müdürüm sürekli soru soruyordu. tahmin ederseniz ki zor bir iştir kitabevinde çalışmak.
güncel herşeyi takip etmeniz lazım. günün 10 saatinin internette geçirmenin en iyi yanı herşey elinin altında sor google amcaya sana herşeyi anlatsın.

yok yok devam kardeşim burdayım yeni geldim daha 10 tane part var.

"part 51"

-bebe gel buraya
-buyur abi.
-cd bölümüne geçiyorsun artık.
-neden yaa ben seviyorum kitap bölümünü
-sıs lan bebe ben ne dersem o
-peki abi sen bilirsin...
kitap bölümü ne kadar zorsa cd bölümüde o kadar zordur.
size gelip rammstein'da sorarlar beethoven'da justin bieber'da.ne güzel ki cd bölümünde sadece müzik cd'si yoktu. film oyun bilgisayar kabloları ıncık mıncık analyacağınız herşey.
zorlanmadım.
neden mi herşey elimin altındaydı. neyin ne işe yaradığını kaçıncı albümü olduğunu istediği sistem gereksinimleri ezberlemem yeterdi.
ilk iş olarak film bölümündeki ekgiblerimi tamamlamak için günde 4 film izledim 2 saat uykuyla geldim 5 ay işe gittim.
sonrası kendiliğinden geldi işte kült filmleri bilmek içinde bir kaç kitap okumuştum.

-bebe kitap bölümünü aksatma giberim belanı
-abi karar ver nereye bakıcam niye ben amk 6 kişi var burda
-lan ezik ben ne dersem o. pis 8taşlı.
-peki abi.
1 sene kitap bölümü
2 sene cd bölümü + kitap bölümü
1 sene kitap+cd+kasada çalıştım.
ne demiştik insanlara kaldıramayacağın yükler yükleme...

yine kimse yok *
giblenmeyen @1 *
bu gece partlar 60'a kadar gidecek...
okuyanlar mümkünse bir yorum atsın...

"part 52"

iş hayatının en kötü şeyidir çekemezlik.
ben iş yaparken yatardı o sesimi çıkarmazdım ama benim sigara molarlarım batardı herkese.
ben çalışırken o niye dışarı çıkıyor?
ee ben köpek gibi çalışırken heryere koşuşturuken sen nie oturuyorsun o koltukta yediremiyordum kendime. genç yaşımdan dolayı kaybetmiştim bazı şeyler onun yaşında olsaydım o koltuk benim hakkımdı ama olmadı.
başarılıydım beni çekemeyen insanlarında tek sevmediği nokta buydu...
tek sorun karşılığını alamadım.
tam 1 senede 8 tane mağazadan teklif geldi gitmedim bırakamadım orayı emeğim vardı. hakkımı da alıyordum fazlasıyla ama o insanlar benim hayatımı karartan diğer faktörlerdi...

"part 53"

pgibolojim bozuk sayılırdı iş hayatının zorlukları eski sevgilin yıktığı hayatı bir tek o toparlıyor gibiydi...
benim hayat ışığım.
dedim ya sağlık gitmek üzereydi eskiden dikkat etmediğim şeyler bugün gelip zütümü tırmalıyordu. 5 aydır boğazımda inanılmaz bir yutkunma zorluğu vardı. doktora çok nadir giderim.
grip vesayre en geç 2 günde geçer bende.ama bu 5 aydır zorluyordu beni.
hiç unutmam birgün aynada kendime bakarken farkettim o şişliği
neden vardı o orda ne zaman çıkmıştı boynumda?
hiç farketmemişim.
-anne boynumda şişlik var
-nerde?
-aha
-doktora gidelim
-boşver iyiyim ben geçer yakın zamanda
annem hastaneleri sevmediğimi bildiği için üstelemedi ama gün geçtikçe büyüyor gibiydi.2 hafta sonra iyice belirgenlişti gibe gibe gitmek zorunda kaldım hastaneye...