Hatırlayanlar uplasın lan.

520 de Kontak yok kardes az gib bizi

Bununda okuyacam

REZerve

Öyleyse beer

rezezrved

bi ara okurum rezerved

Rezzzzz

Hikayenin devamı:
(bkz: Muratın Günlüğü)

Rezerve

Rez sonra okurim

Rezzzzzzzz

Rezerved

Rezhjjkl

Rezdeoflr

Su surda dursun bi ara okurum

8-9 yıldır sagopa dinliyorum anlattıklarının yalan olduğu çok belli bana inanmıyorsanız geceleri yanıma gelen el-ahmar isimli arkadaşıma sorabilirsiniz o da inanmamamı söyledi

Ben de sagopa dinlerim bende 140 tane şarkısı var ama bu şarkı yok çünkü her dinlediğimde bana itici gelmiştir. Belki de sebebi buydu.

---Son Entry---

Mezarlıktan içeri girdim Muratla konuşmak için. Murat yine mezarının başındaydı. Murat her şeyi anlatmaya başladı. Murat ilahiyat bölümüne gitmişti üniversiteden. ilahiyattaki arkadaşları ile tanıştıktan sonra bir sohbet dönmüş cin konusunda. Herkes bir konu atmış ortaya cin hakkında. Bunlar oturmuş. Kağıda bir şeyler yazmış cinden karşılık beklemişler. Cin de cevap yazmış. Murat o günden sonra hiçbir şey yolunda gitmedi dedi. Seni arayacaktım bu durum için lakin bana inanmazdın demişti. Ben sana ne zaman inanmadım gardaşım dedim. Bu anlattı geceleri bir cin musallat olmuş buna rahat bırakmıyormuş. Bunu hocaya zütürmüşler hoca hiçbir şey yapamamış. Murat ben bir gece evde uyurken cinlerin bana seslendiğini duydum dedi. Çatıya git çatıya git diye. Ben istem dışı hareket ediyordum. Çatıdan bir şey beni aşağıya itti. Sonra durum bu işte dedi. Ben peki senle şu an nasıl konuşabiliyor görebiliyorum dedim. Çünkü en sevdiğim dostum sendin. Seninle irtibata geçmek için sagonun bu parçasını kullandım dedi. Aslında arkadaki müziğin bilinçaltını etkilemesi bunun benle diyalog kurmasını sağlamıştı. Pazar yerinde gördüğün o siluetleri sana kendimi alıştırmak içindi dedi. Ayrıca okulun tuvaletindeki o gölge bendim dedi. Telefondaki o resmin neden öyle olduğunu sordum. Onu ben de bilmiyorum. Muhtemelen pgibolojikmen öyle görmüşsündür dedi. Bir anda karşına çıkarsam kafayı yitirirsin dedi. Ben kaç gün çileler çektim farkında mısın dedim. Evet seni görüyordum dedi. Ama ailem beni intihar ettiğimi biliyor dedi. Sahile varmadan orada bir camii var bahçesinde çınar ağacı var çınar ağacının köküne gömdüm günlüğümü oradan her şeyi öğrenebilirsin dedi. Kendine iyi bak dostum artık daha fazla burada duramam dedi. Bir anda kayboldu. Aslında bu yeni bir hikayenin de başlangıcıydı. Muratın günlüğünü sizlerle farklı bir entryde paylaşacağım takipte kalın panpalar.
Edit: Eğer bilinçaltınız kötü durumda ise sagopanın leyli parçasını açın beyler bu parçadaki müzik size özgüven veriyor.
Muratın Günlüğü Entrysinde buluşmak üzere takipte kalın. Okuduğunuz için teşekkürler!

Beyler hikayenin çözüm noktasına gelmiştik. Kafanızdaki tüm soru işaretleri bundan sonra kalkacak. işin tuhaf yanı her şey başından belli farklıymış.
Yağmur yağıyordu. Ben Muratın mezarını görmek için bizim evin yanındaki mezarlığa doğru gittim. Murat mezarın başında duruyordu. Mezarlıkta ve civarında kimseler yoktu. Murata dedim bana gel dedin geldim. Daha ne istiyorsun dedim. Evet beyler Muratın söylediği şey bende şok etkisi yarattı. Ben intihar etmedim dedi. Ne saçmalıyorsun sen dedim. Hayatım kaydı neredeyse dedim. Herşeyi anlatacaksın bana dedim. Murat şu an anlatamam. Akşam 23 gibi burada ol dedi. Yalnız bana geç kalmamı söyledi yoksa kötü şeylerin olacağından bahsetti ve Murat kayboldu. Beyler tüylerim yine ürpermeye başladı. Muratı ben halen neden görüyordum? Yoksa halen iyileşmedim mi? Doktor yalan mı söylüyordu diye düşünürken gün boyu bu konu hakkında iyice düşünmüştüm. Eğer Murat intihar etmemiş olsa babası bana niye yalan söylesin diye düşündüm içimden. Hiç gidesim yoktu. Akşam saat 23'e geliyordu. Bütün bunlar son bulsun diyerekten mezarlığın yolunu tuttum. Hava akşam çiseliyordu. Ben ya kafayı sıyıracaktım ya da iş sandığım gibi değildi. Mezarlığın önüne vardım...