yazmaya üşenmeyene karakter testi

1=) yolda gidiyorum filmlerde ıssız yollar oluryo taşlar var yolda yanımda biri var arabayla gidiyoruz yol toz içinde toz var çok taşlar kenarlara yığılmış arabayı ben kullanmıyorum ağaçlar sanki hayattan bıkmış gibi sanki yanlızmışım gibi hissediyorum kendimi arkadaşım yokmuş sanki aslında araba kendiliğinden gidiyor ben sadece dünyadaki tek insanım gibi sanki insanlık bitmiş ben hala insan arıyorum ama bulamıyorum bakıyorum dağlar var ama dağların dağ olduğuna bin şahit lazım sanki hiç mutlu değilim burda hüzünlüyüm derin bir off çekiyorum radyoda klagib müzik var umutluyum elbet birgün ulaşacağım amacıma ama ne zaman diyo soru soruyorum kendime ve yoluma devam ediyorum

2=)su berrak karşısına geçip bakıyorum ve yansımadan kendimi görüyorum su küçük yani küçük bir birikinti gibi su böyle birşeyi özlemiş gibi üstünde kağıt gemileri yüzdürmek ister gibi sanki büyük bir denizden kalan küçük bir birikinti gibi böyle berrak berrak olmasına ama mutluluk vermiyor bakınca kendimi ayağımla suyun ortasına çap diye vuruyorum su fışkırıyor üstüme çamur geliyor sonra çamuru temizliyorum suya parmağımı sokuyorum ve çıkarıyorum başparmağımla ovuşturduktan sonra elimi üstüme sürüp devam ediyorum uzun yoluma

3=) fincan kırık ve içinde sıvı çamur var fncanın ordaki çamuru döküyorum ve fincana dikkatli bakıyorum fincan sade prenseslerin sade ama böyle en ince işcilikle işlenmiş insanın içine huzur veren gibi fakat kırılınca bütün değerini yitirmiş gibi o işcilikteki çiçekler felan çamura bulanmış parçalar yerde benm elimde sadece bir parçası var bakıyorum böyle diğer parçalara birleştirmeye çalışıyorum ama olmuyor küçük parçalar olmadığı için birleşmiyor yamuk yumuk duruyor bırakıp gidiyorum fincanı

4=)anahtara bakıyorum değerli birşey ama fincan gibi çamura bulanmış sanki bir hazine anahtarı gibi fakat değerini kaybeden hazine anahtarı gibi çamurun içinden alıyorum anahtarı temizliyorum üstünde yazı var ama okuyamıyorum ve cebime atıp devam ediyorum

5=)ayı üstüme doğru koşuyor ama saldırmak için değil sanki birşeyi geri almak için gibi yavrusunu kaybeden anne gibi koşuyor arabaya atlıyorum bagajda tüfek var alıyorum ama sıkmıyorum ayıya daha tehlikeli olabilir can havliyle diye jip biraz dayanıklı içerden onu izliyorum sanki bana değil başka birşeye saldırıyor veyada onu geri almak istiyor ama beni aradaki engel parazit gibi görüyor gibi şoku atlatıyorum ve ayı ellerini jipten çekiyor tekrar jipe atlamak için hazırlandında gaza basıp oradan ayrılıyorum

6=) duvarı araştırıyorum tuğla renginde yani aslında tuğlayla örülmüş duvara bakıyorum ama tırmanamıyorum ama orada sanki bir delik görüyorum oraya cebimde bulduğum anahtarla bir ilişkisi varmış gibi anahtar deliğine anahtarı sokuyorum ve çevirip açıyorum sonra aklıma gelen ilk şeyi söylim bu yolculuğa en baştan başlarkenki yolu görüyorum arabam duvarın önünde bekliyor arkadaşım beni hadi gel sesiyle çağırıyor ve başlıyoruz tekrardan

ha bu arada panpa sevgilimle felan ayrılmadık ve hayatımda önemli birisini kaybetmedim ayrılık ölüm gibi

biraz çabuk yaparsan bu şeyi benim için iyi olur meraklandım

uzunca bir toprak yol görüyorum karşımda. uçsuz bucaksız değil ama yolun sonundaki köyü görebiliyorum. yolda birkaç minik taş ve yolun kenarlarında biten otlar var. çevremde farklı ağaçlar var. çeşit çeşit. hepsi meyvelerini vermiş burnuma kokuları geliyor. yere düşen meyvelerin izleri yolu kirletmiş. yağmur havası var gökyüzünde. öten kuşlar böceklerin huzursuz sesi kulağıma geliyor ama yolda bir canlıya rastlayamıyorum. yine de sesler yalnız hissetmemi engelliyor. bir süre sonra yol üçe ayrılıyor. yollar arasında bir fark yok. düz devam ediyorum.

150-200 metre sonra bir su birikintisi görüyorum. yeterince temiz değil. çevredeki tüm hayvanların bu suyu kullandığı anlaşılıyor. yaklaşıp kendime bakıyorum suda. fazla değişmemişim ama yürümenin verdiği yorgunluk suratımdan anlaşılıyor. parmağımı yavaşça gezdiriyorum suyun içinde. parmağımdan gelen soğukluk tüm bedenime yayılıyor. orada misafir olduğumu hatırlayıp tekrar çıkıyorum yola.

yolda yürürken turuncu tonlarında bir fincan görüyorum. elime alıp inceliyorum. çiçek desenleriyle sade ve şık görünüyor. ama anlam veremiyorum. benim yolum daha farklı, daha vahşi. böyle bir fincanın olmaması gerekiyor. tutup ormanın içine atıyorum fincanı. çarpma sesini duyunca kırıldığını anlıyorum.

daha fazla yürümek istemiyorum. gördüğüm ilgi çekici bir ağacın altına oturuyorum. çevreme bakınırken üstü otlarla kaplanmış bir sarı anahtar gözüme çarpıyor. yapacak daha iyi bir işim yok elime alıp inceliyorum anahtarı. arabamın anahtarına benziyor. farklı bir tarafı yok. garip kıvrımlar işte. etrafındaki izlerden uzun süredir burada olduğunu anlayabiliyorum. yorgunluğum geçene kadar elimde çeviriyorum anahtarı. sonra bulduğum yere atıp tekrar yola devam ediyorum.

ileriden garip hışırtılar geliyor kulağıma. duyduğum onca ses içinde bana farklı gelmesinin nedeni seslerin bana doğru yaklaşması. izlemek için güzel bir manzara olmadığını anlıyorum ve yolun ortasında durmak yerine otların arasına saklanıyorum. zamanlamam güzel, birkaç saniye sonra koyu kahverengi bir ayı otların arasından çıkıyor. hiç dost canlısı değil. çıkardığı homurtular bunu gösteriyor. gideceği yolu kafamda çiziyorum. hemen yanımdan geçecek. normalde kokumu alması gerekiyor. ancak bir şeyden tedirgin olmuş. yanımdan öylece geçip gidiyor. o gittikten sonra ayının geldiği yola doğru gidiyorum.

farklı bir yola girdiğim için köyü göremiyorum artık. onun yerine karşıma uzun bir duvar çıkıyor. duvar oldukça eskimiş. boyası patır patır dökülüyor. eğlence olsun diye tekmeliyorum birkaç kez. tekmeledikçe altından bir işaret çıkıyor. üstünü temizleyince girmek tehlikeli ve yasaktır yazısını okuyorum. içerisi hakkında bir merak uyanıyor içimde. korkmuyor da değilim hani. ama duvar tırmanamayacağım kadar yüksek. fazla uğraşmayıp geldiğim yoldan geri dönüyorum. gitmeyi amaçladığım yola.

1)hayalimde böyle asfaltlı köy yolları olurya hani kenarlarında böyle geçe parlasın diyekırmızı nikelajlar olur. sonra kenarları hep buğday tarlası ve düz bir yol değil. böyle yukarı doğru yükseliyo yol ve 50 metre sonra ufka çıkmadan yol nereye gidicek kestiremiyorsun ve yolun sağ tarafı biraz bozuk herhalde kamyonlara çok kullanıyor o tarafı oyüzden olsa gerek.
2)yolda bi su birikintisi var kamyonların bozduğu asfalt yoldaki çukurun içinde birikmiş. ertaf çok sıcak ve kuru olmasına rağmen bu su sanki etrafdaki kuraklığa inatla direniyor gibi kenarlarındaki çamurlu toprak kademeli olarak suya en uzak olandan başlayarak kurumuş ve çatlamış.az önce üzerinden geçen kamyonun tekerleklerine bulaşan su yolun diğer kısımlarında kegib kegib çizgiler halinde iz bırakıyor.
3)yolda bir fincan var. böyle kulbu çok zarif ağız kısmı geniş bir fincan. sanki ingiliz kraliçesi beş çayını bu fincanda içmişte bidaha saklamışlar bu fincanı ve kimseye elletmiyolar öylece duruyor. içinde tertemiz. allahın kuraklığında nerden buldularsa suyu fincan tertemiz. belkide bundan 10 gün önce yağan yağmurda yıkanmıştır diye tahmin ediyorum.
4)yolda bir anahtar buldum daha yepisyeni gıçır bir anahtar. kale markalı bir anahtar.bir ev veya dükkan anatarı gibi sanki bir kapıyı açıcam ve içeri girip klimalı odaya geçip serinliğicem felahlıyıcam diye düşünüyorum.ve karşımda bir ev var evin bahçesinde söğüt ağacının dalları sarkmış yere kadar. zengin köylü evi gibi yani zengin derken diğer köy evlerine nazaran zengin çünkü diğer evler hep kerbin derme çatma ama bu ev tğladan yapılmış ve sıvalı ama boyanmamış herneyse eve giriyorum çelik kapı çıktı karşıma anahtarı taktım fakat girmiyo anahtar delikten sonra tersini çeviriyorum anahtarın ve içeri giriyorum. meğer kilit tersmiş. neyse içerideyim ve bir divan var divan uzaktan konforlu gibi gözüküyo fakat oturunca çok sert ve klima var felahlıyorum.
5)evin içinde bir ayı var aklıma bir anda pablo köpekleeri geliyor. edimsel koşullanmayla hayvanlara öğretikleri geliyor.bu ayılara oynamayı öğretenler geliyor. ayını kafasında fotel şapka var ve bir anda bana saldırmaya başlıyor ama nasıl hızlı koşuyor bende evden çıkıp kaçmaya başlıyorum çok değişik bir ayı bu hızlı koşuyor ve iki ayağını üzerinde koşuyor. yakalayamıyor beni çünkü zoru görünce it gibi koşanlardan olduğum için o adrenalinle nasıl kaçtığımı anlayamıyorum.
6)önümde uzunca bir duvar var kenarına ara ara kalın çiviler çakılmış arkadaki ayıyla arayı baya açtım fakat burada kısıldım kaldım ever bir an önce bir çözüm bulup bu duvarı aşamazsam ayı gelip beni öldürücek. neyseki çivileri fark ediyorum. benim ayağımın sova bileceği fakat ayını toynaklarını sığamıyacağı o mucizevi çiviler basıyorum bir bir çıkmaya çalışıyorum bu arada ayı gözüktü ileriden geliyor. heyecan dahada arttın.bir an önce üzerine çıkma istiyorum duvarın ve bu arada girmek tehlikeli ve yasaktır yazını görüyorum fakat umuumda değil ayının altında ölmektense asit kuyusuna atlamıy tercih ederim nitekimde ayı duvarın dibine geldi ve ben yerden 10 metre tepede duvarın tam üzerindeyim arkası boş bir arazi ve bu duvar öyle birşeyki yanları açık yani sadece duvar var ve arkaya atlarsam ayı yandan dolaşıp gelip beni yicek fakat iyiki duvarın tam üzerinde duruyorum ayı bir otarafa bir bu tarafa gidip yukarı çıkma yolu arıyor fakat çıkamıyor.şu andan itibaren ya ayını gitmesini beklicem yada köylülerden birinin ayıyı vuruo beni kurtaramasını...

al panpa yazım gözünü seviyim cevap ver be seni ciddiye alıp yazdım lütfen geri dön