yazmaya üşenmeyene karakter testi

@75 LetmeHealYou

yolu çok iyi gözlemlemiş, detaylandırmışsın panpa. net olmaması, vitrinlere aldanmadığın anldıbına gelir. sen çok akıllı bi adamsın haa, bunu öncelikle söyliim. hiçbir dayatmayı yemezsin sen. sorgular da sorgularsın. kafana yatmayan isterse kuranı kerim olsun farketmez. aga bana uymadı, pardon dersin. buna mukabil çok soğukkanlı, ılıman, sakin ve tartışılabilir adamsın. işte bu nedenle de elbette ki yalnızsın. klagib öğretilere hapsolmuş kalabalığın içinde harika bir sosyal ciks olabilmen na mümkün elbette.
hayata bakışında hüzün var, coşku var, ümit var, üretkenlik var, herbi tak var. farkındalığın yüksek yaşıyorsun. o küçük sincabı fark etmen beni duygulandırdı. savunmasız ve iyi niyetli herkes sana dost, yoldaş olabilir.
aşk’a bakışın da çok güzel. onun ne kadar muhteşem olduğunu biliyorsun. yağmur yağıyor suya. senin kontrolünde olmadığını da biliyorsun. bir kayaya oturup bakıyorsun ona. atlamıyorsun. çünkü sana neler yapabileceğini de biliyorsun. sen onu yaşadığın zaman çok yüksek yaşıyorsun. dile getirmen kolay olmuyor artık ama. boş sandalı yollaman beni hüzünlendirdi. inancını yıkmış birileri. güvenini ezip geçmiş. çok uzun kalmışsın nerde kaldıysan, ağzına sıçmış ve acısı geçse bile önyargıların geçmesi sana bağlı.
bu konuda umudunla deneyimin savaşıyor. harika ve güvenilir birileri olabileceğini düşünmek istiyorsun. lekelerin olmadığı bir şey... ama sonra kırıyorsun onu yerde ve yoluna devam ediyorsun. işte bu önyargı önüne hep çıkabilir ve değerli olabilecek şeyleri sana kaybettirebilir. buna dikkat etmeni öneririm.
bilgiye değer veriyorun. kesinlikle okuyan eden, eli kalem tutan ve güzel şeyler öğretecek, insanlara bir şeyler verecek birisin ya da olacaksın.
düşmanca değilsin ama gerekirse de savaşırsın. ama anahtarı kullanmayı düşünmen, senin her zaman önce bilgiyle savaşılacağına inandığını gösteriyor.

ölümden fobik bir korkun yok. her insan gibi sağlıklı bir korkun var. sonrası ile ilgili düşüncelerin net değil ama huzurlu bir insan olduğun için sen sonrasına bir başka türlü güveniyorsun. bir adalet doğanın içinde, kendisinde var sanki. klagib dini tabulara bağlı olduğunu hiç sanmıyorum. buna mukabil bir dindardan çok daha yüksek enerjili bir inancın var senin. hayata ve sisteme inancın var. neyin olması gerekiyorsa o olacaktır ve sen kendinden eminsindir. çünkü dozların adamısın. içinde hem beyefendi, hem serseri, hem de çocuk var. hepsi de birbiriyle barışık.
tanıştığımıza memnun oldum panpa 

yeniden yazdım yap bakalım bi analiz.

1.texas gibi bi yerdeyim kaktüsler falan var etrafımda öle yürüyom. baya kurak bi arazi üzerindeyim bi tane baraka var sıcaktan yandım amk buz gibi bira buldum orda barakanın dibine gölgelik bi yere oturdum hem dinleniyom hem bira yudumluyom. güneş cayır cayır yakıyo ama gölge ve bira iyi geldi. mutluyum baya. bundan önce 4 saat falan durmaksızın yürümüşüm. ayaklarım feci yanıyo ve sızlıyo. ayakkabılarımı çıkarıp biraz dinleniyom. ayaklarım da serinliyo biraz daha iyi hissediyom kendimi. sonra sanki acelem varmış gibi tekrar yola koyuluyom. serinlemiş ve biraz dinlenmiş olduğum için daha dinç oluyorum.

2. güneş tam tepemde olmasa da gene de kavuruyo. her yer sıcak kurak toprakta bazı yerler çatlamış. tektük sıcağa dayanıklı bitkiler var. onlardan birinin dibinde bi su birikintisi görüyorum. sanki biri bitkiye acımış bi bidon su dökmüş gibi geldi bana. yeni dökülmüş gibi bi hali var suyun çünkü daha buharlaşmamış ya da toprak emmemiş hepsini. etrafa bakıyom kimse yok lan nerden geldi bu su diyom. belki de yer altı suyu falandır diyom ama o sıcakta tam da bitkinn altından kaynak suyu çıkacak hali yok. suya elimi sokuyorum. elimi hafif ıslatıyorum demeye kalmadan toprağa karışıveriyo su.güzel bi toprak kokusu alıyorum suyun toprağa karıştığı yerden. çocukluğumu hatırlatıyo bana. içim hafiften kıpır kıpır oluyo 2 saniye falan sonra tekrar yola bakıyorum eğildiğim yerden kalkıp yola doğru yürüyorum.

3.sonra kalktım fincanı gördüm yol kenarında aldım elime biraz inceledim. lan ne işi var kahve fincanının burda diyorum. acaba benim tanıdığım ya da beni tanıyan en azından benim gibi başka insanlar da mı geçti acaba bu yoldan diyorum. neyse çok önemsemiyorum öle elimde fincan yürüyom. baktım yolda bişeyler buluyom ben de yere baka baka ilerliyom belki bişey daha bulurum diye.

4.sonra bi anahtar buluyom.pek alışık olmadığım cinsten değişik bi anahtar. altın kaplamalı gibi bişey. barakanın anahtarı mı ki diye düşünüyom ama bi anahtara bakıyom bi barakayı düşünüyom pek oranın değilmiş gibime geliyo. cebime atıyom ilerde bi ev falan görürsem bi de orada bakarım diyerek devam ediyom.

5.öle yürürken karşıdan ayı gibi bişey geliyo. çölde ayının ne işi var amk diyip tekrar seçmeye çalışıyom baya baya ayı geliyo barakaya doğru kaçmaya başlıyom. ayı yaklaştıkça yaklaşıyo mesafeyi baya kapatıyo. fincanı çıkarıp fırlatıyom ayıya gözüne geliyo ayı gibi bağırıyo.onu yavaşlatıp zaman kazanıyom barakaya doğru koşuyom ayı beni yakalamadan barakaya varmayı düşünüyom. neyse ayı biraz geride kaldı rahat rahat varırım barakaya diyom çok da acele etmeden ama temkinli bi şekilde ilerliyom barakaya varıyom. tekrar bakıyom şöle anahtarlık bi durum var mı diye ama göremiyom. pencereden ayıya bakıyom gözünü ovuşturuyo inliyo falan sonra çekip gidiyo. ben de çıkıyom yola devam ediyom.

6.karşıma bi duvar çıkıyo. upuzun duvar sağa sola balıyom atrafından dolanacağım yer yok. bu ne amk diyom. kapı falan aranıyom. kapısı varsa belki anahtar uyar diye düşünüyom. duvar boyunca kapı arıyom sağ tarafa doğru duvarı takip ediyom. kapı falan göremiyom. duruyom ilersini görmeye çalışıyom göremiyom. sol tarafa bakayım mı ki diye geçiriyom içimden ama sağ tarafa doğru baya yürüdüm sol tarafa gitmeye üşeniyom bi ara hava sıcak zaten amk pestilim çıkmış. duvarın altından toprak kazıp arkasına geçebilirmiyim diye bakıyom. toprak sert geliyo. anahtarla kazmaya çalışıyom toprağı ama küçük geliyo "çok uğraştırır bu" deyip anahtarı cebime atıyom gene. ayakkabımı çıkarıyom ucuyla kazmaya başlıyom duvarın altından baya bi 1-2 saat yavaş yavaş kazıyom arada bi arkamı kontrol ediyom ayı falan geliyo mu ki diye. sonra duvarın öbür tarafına ufak bi delik açıyom şöle bakıyom orası da çöl amk aynı arazi yani.e diyom ne skime yaptınız bu duvarı amk. burası sınır heralde diyom eyaletler ayrılıyo. sonra lan diyom heralde duvarın diğer tarafından biri bu anahtarı bu tarafa var gücüyle fırlattı diyom. geçebileceğim kadar kazıyom toprağı geçiyom duvarın arka tarafına. hafiften de karanlık çökmeye başlıyo tırsıyom hafiften amk yalnızım koca araazide. neyse geçiyom öteki tarafa sığınacak biyer aranmaya başlıyom iyice yoruldum çünkü.

yedek gol avcısı

hayata bakışın çok güzel panpa. sen zamanı gelince harika şeylerin olacağını düşünüyorsun. bu umut seni sımsıcak tutuyor. yaşamın tadını çıkaran bir tipsin. yaşamı keyifli hale getirecek olanın kendin olduğunu biliyorsun. sen ne yaparsan, o olacak. geçmişten ağır travmalar almadan kurtulmuşsun. konforuna, keyfne düşkünsün. lakin tehlikelerin de farkındasın. aslında senin en önemli özelliğin, pek çok şeyin farkında olmana rağmen içinde taşıdığın yüksek enerji. hüzün de hayatın bir başka keyfi diye düşünüyorsun. yoksa hüzünsüz değilsin ama melankoliye düşmüyorsun. akılcı yaşıyorsun. ayrıntıları görerek. genel olarak pozitif ve coşkulu birisin. sosyal ve genellikle bir gruba dahil olacak kişiliğin var. Atıyorum, tutkuyla bir takımın taraftarı, yöneticisi, bir davanın adamı olabilecek gibi bir kişilik mesela.

aşk hayatın önemli bir parçası sana göre. ama onu neden derin görmediğini, sığ gördüğünü merak ettim. orda bırakmıyor, yolculukta yanına alıyorsun. onun az bulunduğunu biliyorsun. yoluna çıkarsa mutlaka değerlendirirsin. ama ki yoluna çıksın. kolay değil güvenmek ve biriyle yola çıkmak. bakıyorsun. körlemesine gitmezsin sen. lakin bu güvenmeme durumuna açıklık getireyim ki, sen de çok güvenilir değilsin bir kadın için. mesela ben arkadaşım olsan da sana karşı dikkatli olurdum, öyle bir gizli yüzün var senin. I’m sory, tatlil bu, yanılıyor da olabilirim elbette.

panpa bence çok üzücü, canını yakan bir hikayen var sevgili konusunda. ve o her kimse, ağzına sıçmış farkında değilsin. sana önerim, yaşadığın deneyimin sende önyargı oluşturmasına izin verme! Sana geçmişi hatırlattığı anda birilerini kırıp dökme. ‘bu bitecek’ deyip de hıyar gibi kendin bitirme. bitecek olan biter zaten. hayata bu kadar güzel bakarken, kadına bu kadar işkilli ve güvensiz bakmak sadece sana zarar verir. öfkeni yen. çünkü onu o herkimse, sadece o yaptı. herkes o değil. sana kötü hatıralar bırakması bir yana, o kişi sana bu önyargıyı bırakıp öyle gitmiş. Ve sen karşılaştığın her kızın ağzına sıçmaya adaysın şu anda. (aradasın aslında)

Belki yaşadıklarından dolayı bilmiyorum, belki de doğan gereği, fazla kurnazlık yapıyorsun. bencilleşiyorsun. ama bunların bir nedeni var, eminim ki.

insanlardan zarar görmüşsün. önlemlerini alıyorsun ve gerekirse savaşıyorsun ama seni saran bazı korkular burda açığa çıkıyor. deneyimlerin sana her an her şeyin olabileceğini öğretmiş. bu yüzden de yaşama karşı kalkanların hep açık. kincisin sen. yapılan kötülükleri asla unutmuyorsun. ama nefret yükünü azaltmanı öneririm, geleceğine zararı olur.

ölümden korkuyorsun ama ölüm sonrasıyla ilgili düşüncelerin ve duyguların net değil. içsel yolculuğunu sürdürüyorsun panpa.

1. upuzun, kurak bi yerin ortasında bi yol. yolun sonunda büyük bi dağ var. baya büyük. yolun ortasından uzun sarı bi çizgi geçiyo, yer yer çatlaklar var ve yolun kenarında kurumuş orta boylu yapraksız ağaçlar var. üzaktaki dağa kadar her yer dümdüz, sanki dünya düzmüş gibi. hava aydınlık, ama güneş ya da bulut yok. yürüdükçe karınca sürülerinden başka hiç bişeye rastlamıyorum. sıkıldıkça cebimdeki kibritle bikaç karıncayı yakıyorum, sonra yürümeye devam ediyorum, ama hiç bi yere varamıyorum. gittikçe artan kum fırtınası yüzünden dağ belli belirsiz bi gölge gibi görünüyo artık.

2. su temiz görünüyo ama içince tak gibi geliyo. görünüşte tertemiz, dibi görünen havuz genişliğinde bi su birikintisi, o kuraklıkta görünce susuzluk hissini arttırıyo ama tadı çok kötü. ama yine de susadığım için içiyorum, yüzümü yıkıyorum, saçlarımı ıslatıyorum. kenarına oturup ayaklarımı daldırıyorum, kenardaki taşları sektiriyorum bi süre. derinlerden yavaşça bana doğru yaklaşan kırmızı büyük balığı görünce gidiyorum.

3. fincan küçük beyaz ve üstünde çiçek işlemeleri olan porselen anne fincanlarından. uç kısımlarında çatlaklar var. biraz inceleyip yere atıp üstüne ayağımla vurarak kırıyorum. çok küçük parçalara ayrılıyo, normalde kırıldığında olacağından daha küçük parçalar, nerdeyse kum gibi. fincan bana ilk içtiğim türk kahvesini ve çok beğendiğimi hatırlatıyo. canım kahve çekiyo ama bulamıyorum, bi sigara yakıp yürümeye devam ediyorum.

4. anahtar biraz büyük, bakır renginde ve paslı, cebime koyuyorum. belki ilerde sandık felan bulurum amk.

5. ayı üstüme koşarken onu nası öldürebileceğimi düşünüyorum. yere hareketsizce yatıp beni koklamasına izin veriyorum. sonra aniden kalkıp bıçağımı açık ağzından içeri sokup gırtlağını deşiyorum. ayı koluma pençesiyle sertçe vurduktan sonra ölüyo. ama kolumun dıbına koydu resmen nerdeyse koptu.

6. beyaz tuğlalardan oluşmuş çok yüksek bi duvar. her tuğlanın üstünde bi isim yazıyo ya da bi şekil çizilmiş. hepsi de çok tanıdık geliyo bana. duvara balyozla vurup geçebileceğim kadar bi delik açıyorum ve geçiyorum. duvarın arkasında normal hayatlarını sürdüren yüzlerce insan var. duvardan geçtiğim an hepsi durup susarak bana bakıyo. 5 saniye sonra giberim diyip kırdığım delikten geri dönüyorum, ve deliği yeni tuğlalarda örüyorum.

bunlardan tahmin edilebilir olanların dışında çıkarımlar yaparsan ve doğru olursa seni şimdiden tebrik ederim panpa.

hadi bakalım. yazmak bayağı zamanımı aldı. 62'yi gördükten sonra tekrar düşünüp ekleme yapmak zorunda kaldım.

1.uzun, çok uzun bir yoldayım. Tamamı asfalt olan, sonu olmadığına inandığım bir yol. yoldan geçen ne araba ne insan var. tamamen yalnızım ve yol bana ait. hava da yağmurlu. yağmurun altında hızlı adımlarla yürüyorum. yolun etrafındaki geniş yemyeşil çimenliklerden ve uzaklaştıkça küçülen yoldan başka hiç bir şey görünmüyor. çimenlikler çok canlı bir yeşile sahip aynı zamanda. Etraf çok sade ve neredeyse her yer aynı diyebilirim. Çimenlikler yer yer seyrekleşiyor ve buralarda kurumuş ağaçlar bulunuyor. yükselti ve alçaltıların bol olduğu bir yerde bu yol zira görüş alanı kısıtlı ve ilerledikçe görebiliyorsun. Bir yerden sonra ağaçlar sıklaşıyor. iğne yapraklı bu çamların altları bolca kozalakla dolu. Ve ağaçların arasında bir sincap farkediyorum. Çok sevimli kahverengi ve sağlıklı görünümlü bir sincap bu. Çok canlı ve sürekli hareket ediyor. görüşümde bu sincap ve benden başka hareket eden hiç bir şey yok.

2.göl denilebilecek büyüklükte masmavi berrak bir su kütlesinin yanındayım. yağmur damlalalarının suya düşmesi çok güzel bir görüntü oluşturuyor. yoldan biraz uzaklaşıp gölün kenarına geliyorum ve buradaki kayalıklardan birinin üstüne oturuyorum. bu kaya gölden biraz yüksekte kalır şekilde ve üstünden ayaklarımı boşluğa salıyorum. o şekilde oturarak düşünüyorum ve manzarayı seyrediyorum. Sonra telefonumdan en sevdiğim şarkılardan biri olan sweet child o mine'ı açıyorum ve sesi maksimuma alıyorum. ŞArkıya yüksek sesle neredeyse bağırarak eşlik etmeye başlıyorum. Şarkı bitene kadar orada bekliyorum ve şarkının bitmesiyle kalkıp gölün sahil gibi olan suya sıfır kısmına gidiyorum. Yer taşlarla dolu ve hoşuma gidenleri alıp göle fırlatmaya başlıyorum. Mümkün olduğunca daha uzağa. Gölün etrafında yürümeye devam ediyorum ve bir kayanın arkasına yaslanmış bir şekilde duran, uzaktan farketmediğim bir sandal görüyorum. Sandal hasarlı ama yine de iş görür gibi duruyor. Bu sandalı yerinden çıkartmak için itmeye başlıyorum. Ve sonunda olduğu yerden çıkartıp suya doğru son gücümle itiyorum ve oradan uzaklaşıp tekrar yola koyuluyorum.

3.fincanı görünce elime alıp incelemeye başlıyorum ve bir yandan yürümeye devam ediyorum. fincan klagib porselen kahve fincanlarından birisi. beyaz ve üzerinde yeşil şeritler olanlardan. Yerde bulmama rağmen daha önce hiç kullanılmamış gibi ve neredeyse tertemiz. Parlak bir görüntüsü var ve biraz küçük. Kulpuna parmağımı sokarak tuttuğumda biraz zorlanıyorum. Üzerinde nadiren de olsa bulunan lekeleri parmağımla kazıyorum. Ve nasıl olsa işime yaramayacak olan bu fincanı daha sonra yere sertçe fırlatarak kırıyorum ve devam ediyorum.

4.anahtar fantastik bir görünümde, altın ve hafiften kirli. başında 3 su damlası şeklinde desenleri var. ilk görünüşte bir zindan anahtarıymış düşüncesi veriyor. Görüntüsü hoşuma gidiyor ve güçlü bir nefesle üfledikten sonra cebime atıyorum ve yola devam ediyorum.

5.bir anda önüme çıkan ayıyı görünce şaşkınlığa uğruyorum. etrafımda herhangi bir nesne yok. kaçmayı düşünüyorum fakat işe yaramaz. uçsuz bucaksız yerler ve sığınacak bir yer yok. mecburen kavga etmeye karar veriyorum. ayı üzerime geldikçe kararlı bir tavır takınmaya çalışıyorum ayının üzerinde etkili olabilir diye. üzerime doğru hızla geldikçe tekmemi hazır pozisyona getiriyor ve tam geldiğinde çenesinin altına denk getirecek şekilde vuruyorum. ben korkumdan ve heyecanımdan o ise darbeden kaynaklı geri çekiliyor. bu sırada aklıma anahtar geliyor belki bir şey yapabilirim ayıya karşı düşüncesiyle. fakat ayı da saldırmaktan vazgeçince ben de yoluma devam ediyorum, ayı da.

6. yazıyı farkedince çok dikkatimi çekiyor ve yaklaşıyorum. bir kaç açık tuğlalardan destek alarak yükseliyorum ve en son uyarı yazısının bulunduğu plakanın üzerine basarak duvarın üstüne yükseliyorum. duvarın üstünde dengemi sağladıktan sonra neler var diye bakıyorum ve biraz uzakta bir ev görüyorum. tek katlı nispeten büyük bir ev. yaklaşık 3 metre boyunda olan duvardan aşağı doğru atlamaya karar verip kendimi aşağı itiyorum. hafiften yüksek olan çimenlerin etkisiyle de sağlam bir düşüş yapıyorum ve eve doğru yürümeye başlıyorum.