yine uyumuyorum

başladı beni kovalamaya ulan çıplak ayakla ne kovalıyorsun bre insafsız. hiç mi merhametin yok yerden nasıl aldıysam aldım fındık dalını aptalın kafaya attım. kafasına bile gelmedi fındık tarlamız var orada koşuşturuyordu ulan dedim sıçtın miorre topuk. ayaklarım pert tabi bu arada ulan hiç geçemediğim köprü vardı oturarak geçerdim onun başına doğru koşuyordum ve nasıl geçeceğimi düşünüyordum. başına gelmiştim çoktan ve bir köprüye baktım bir köpeğe baktım sonra bir köprüye baktım bir köpeğe baktım yine bir köprüye baktım bir köpeğe baktım tekrar bir köprüye baktım bir köpeğe baktım...

zaten giblenmiyoruz yazmıyorum daha

up up up son up yazıyorum şimdi

up up up

up up up

up up up

up up up

neyse işte kanalda yüzüyoruz bizim huur çocuğu kuzen sen al ateşten sopayı. he ben o zamanlar yüzemiyorum unutmuşum pardon panpalar. merdiven koydular benim için orada takılıyorum işte. sopada kaldık köpekle oyna. lan o.ç napıyon köpeği kızdırıyorum. niye kızdırıyorsun diyorum cevap yok. neyse ben kanaldan çıktım aga o zamanlarda beyaz don giyerdim. çimene oturdum tabi beyaz don tam zütün orada sarı bir renk olmasın toprağa oturmuşuz amk. neyse gibtir et dedim zaten kız mız yok köyde. 4. sınıfta bile kız düşünüyorum ne biçim bir centilmenliktir bu böyle. ya sevgilim ben senin bildiğin barzolardan değildim. ama sen kaybettin. neyse bizim züt sen al ateşli sopayı sok köpeğin züte ulan şu yaşıma kadar bir tek o köpekten kaçtım onunda sonu çok kötü olmuştu. neyse beni gördü züt köpek ben ne yaptıysam sanki sokan benim gibtir git kuzenime saldır o zamanlar zayıf ince afrikalı gibiyim beni napıcaksın dedim dinlemedi.

çocukluktan kalan bir alışkanlıktı bu atlamalı zıplamalı işler. bir keresinde köydeyken su kanalında kuzenlerle yüzüyoruz don-kişot misali. bizimde sitede oturan bir çocuk vardı. site mi dediğinizi duyar gibiyim aynen öyle panpalar. köyün taşaklı ailelerindeniz, mütevazi bir aile, herkes kapımıza gelir yardım ister. bir tek ben onlardan değilim sanırım. küçükken zaten aklıma dayım bir düşünce sokmuştu o hep kurcaladı aklımı ve düşündüm hep acaba gerçekten evlatlık mı aldılar beni ? yav bebeklik fotoğraflarıma bakıyorum sarışın çocuk şimdi bakıyorum o çocuktan eser yok. bu ailede ben hep baş kaldırmışımdır. herkes beni imrenir çünkü özgürce yaşamayı bilen birisiyim. neyse işte sitenin arka tarafı çitflik ve onun da arkası su kanalı. normalde su kanalı geçmeden önce komple diğer tarafa kadar bizimdi. ailenin yani ama gerizekalı dedelerim ellerinde gib tutmayı bilmez adamın 2 çocuğu var adam sağ iken bir sürü tarla, bağ,bahçe, dağ,ova, plato,delta her bir takum vardı. belediye başkanı dedemin dedesini yani böyük böyük dedemi kapıda karşılarmış. dedemin dedesi öldü beyler. ama dedemin babası yaşıyor allah uzun ömür versin deyin. dedemde yaşıyor geçen hafta kavga bile ettik adamla.

daha adını bilmediğim otobüste sürtünmeyle yaşadığım aşkın ve senden sonra ilk kez seviştiğim kızla son kez göz göze gelmiştik. otobüsten inme vakti an ve an yaklaşıyordu kapının basamağında duran gerizekalı kız önümü kapatıyordu. düşündüm o sıra acaba ablası mı bu kız onun yada sürtünme onu tahrik edip bana sürttürtmek mi istiyordu ? bilemedim ve durağa geldiğimizde kapı açıldı otobüs durmadan. evet kapı açıldı resmen ve bende bir muavin gibi atılmaya yelteniyordum ki dur oğlum manitalara rezil olacaksın aman sakın dedim ve tuttum kendimi. sonra otobüs tam dururken attım kendimi. severim böyle atlamalı zıplamalı işleri.

atlamalı zıplamalı işleri ne kadar çok sevdiğimi bilirsin sevgilim. hele hele araçlarda çok iyi bilirsin.

up up up

yetenek sizsiniz türkiyeyi izlemeye gittim hemen dönücem @3 ulan bir tek sen varsın

değerlenecek olum bu başlık değerlenecek. gerekirse 1000 sayfa yazar yine değerlendiririm.

kendi kendime konuşuyor gibi bu ne amk

ama bir kaç okuyan olsa fena da olmaz tabi.

giblenmedik yine iyi mi. neyse devam yazmaya zaten dert anlatıyoruz.

içimi dökmek maksadıyla yazıyorum şimdiden söyleyeyim yani.

up up up

en arkada olduğumuz için tutunacak yer yoktu. aslında o sıra kızın beline sarılmak aklımdan geçmedi de değildi yani... ama yapmadım aklıma her geleni yapan ben bunu yapmadı işte görüldüğü gibi artık ben ben değildim sevgilim. sen olsaydın şimdi orada otobüste her türlü zütürürdüm seni biliyorsun tanıyorsun beni. neyse sonra o kıza resmen sarılarak ve benim yavruda onun arka tampona sürterek hafif hasarlı bir kaza meydana getirmiştik ve ben utandım o an. ama kızın sonra bana bakışlarını gördüm. umut dolu gözlerle bakıyordu parıldayan gözlerle bakıyordu adeta. kendini güvende hissetmiş sürtünme ilişkinin verdiği hazdan dolayı üzerinden bakireliği atmanın gururunu benimle bakışlarıyla paylaşmıştı. sonra ben önüne bakmalısın miorre diyerek tutunacak bir yer buldum ve tuttum ardından önüme baktım.

vücudumu geri doğru çevirmem 180 derece döndürmem gerekliydi ve yaptım. ama ilk önce önümde duran kadının direseğine berber çırağı misali sürttüm, sonra döndüm. sağa doğru yengeç dansı yaparak kaymak istedim o sıra yalpalanan otobüs önümde oturan kıza da berber gibi sürttürmeme sebep olmuştu. ve yengeç dans figürümü sergileyerek geçtim ve o da ne saxoya bağlamak istediğim kız iki kolumun arasındaydı... (gerçekten beyler resmen kollarımın arasındaydı)

sola geçme atağımı yapmam için dönerek mücadele etmem gerekliydi. tabi o anın heyecanıyla ve durak kaçırma olasılığıyla önceden stop düğmesine basmam şarttı. ve ben elimi stopa uzatırken düğmenin önüne kamp kurmuş bir hanım hanımcık amlı duruyordu ve burnuyla düğme arası tam el koymalık(yatık bir vaziyette) boşluk vardı. aslında o sıra aklımdan geçmedi de değil kafasından tutup saxo çektirir gibi ileri ittirip burnuyla düğmeye basmak ama yapamadım ilkten olmaz diyerek soktum elimi burunla düğme arasına ve bastım.

hmmm giblenmemişim olsun eve gidince devam edeceğim binler.