Yok panpa. Bitti zaten. Gördüğün gibi yaşıyorum. Anlatabileceğim bu konu üzerine ekstra tek bir şey var ama o mevzu çok ayrı, çok karmaşık bir şey, o bildiğin kitap olur amk. onu yazmayı düşünmüyorum.

Rezerved devam edicekmisin

10 dakikaya geliyorum. Gerçi kendi kendime yazıyorum ama olsun amk, hafiften şizofren gibi hissettim kendimi amk

Bir akşam etütten sonra yine ufak bir toplanma mevzusu oldu, yine ne oldu diyordum amk artık?

Bu arada, ben kürşatla her akşam istisnasız görüşüyor bu olayla ilgili ne gib yeriz onu da düşünüyorduk, tabi bir cevabımız yoktu amk..

Neyse, hatunun biri, doktora gitmiş, ve kanser olduğunu öğrenmiş ve henüz de başındaymış bu işin, yani, amk inanmak istemiyorduk ama, sürekli birimize bir kötülük oluyordu, rahatsız ediliyorduk, pgibolojimizi de iyice bozulmuştu...

Geriye de, ben ve hoşlaştığım hatun kalmıştı...

Not: işim çıktı azcık, devam edeceğim sonra.

Artık sınav için son zamanlara giriyorduk, artık dershaneye sabah gittiğimiz gibi akşamları da gitmeye başladık, gece etüdü diyorlardı, ekstra haftada 3 gün de onun için gidiyorduk, bu da tabi daha da fazla bir arada olmamız anldıbına geliyordu..

Bu süreç içerisinde hatunlardan biri de sevgilisinden ayrıldı amk, gerçi biz onu musallatlığa bağlamadık ama, bütün bunlar bu olay yaşandıktan sonra, pgibolojikmen o zaman ona bağlıyorduk, sıra sıra düşüyordu içimize bir şeyler...

Yine bir süre sonra, başka bir hatun çıktı, dedi size bir şey anlatacağım, tamam dedik, dershane çıkışı cafe gittik...

Hatun hüngür hüngür ağlıyor amk, ne oldu soruyoruz, anlatamıyor falan, anlatacağım diyor..

Çözüldü dili, anlattığına göre 3 harflilerden biri buna tecavüz etmiş, detaylı detaylı anlattı şöyle oldu böyle oldu falan bir yandan da ağlıyor hatun.

Vay ananı gibeyim, içimizdeki korku, şok olma etkisi, henüz başına bir şey gelmemiş olanlar falan, sıyırmaya doğru adım atıyoruz, herkesin kafasında aynı şey var ne yannan yiyeceğiz?

Dershaneye gittiğimizde, 3 harfliyi çağırdığımız gruptan biir hatun çıkışta konuşalım dedi.

Şaşırdık amk, hayırdır falan.. Neyse, dershane bitti, çıkışta sokakta köşedeyiz, herkes toplandı, kızı bekliyoruz...

Hani hepimizin vardır, yastık altı diye tabir edilen bir para, ziynet eşyası ya da her ne gibimse, bu hatunların da varmış ve çalınmış amk, ortada hiçbir şey yok, hiçbir yer karıştırılmamış, dağıtılmamış falan...

Tabi bizler şok amk dinliyoruz, allah allah nasıl olur eder falan, napacağız ne edeceğiz amk kafasında, kürşatta anlattı böyle böyle oldu bana diye falan, bunları konuştukta sonra dağıldık...

Kardeş çok kötüyüm dedi.

Korkulu geliyordu sesi, titriyordu amk

Ne oldu dedim ben de tabi.

Abi, sanki biri saçımla falan oynuyor, mutfaktan sesler geliyor dedi, çatal bıçak sesi, evde kimse yok yalnızım, korkuyorum dedi.

Sakin ol kardeşim, dedim. Dışarı çıkalım dedim, kafa dağıtırız...

Çıktık dışarı, konuşuyoruz..

Dedim ki buna, olm sana musallat olmayacaktı lan ne alaka dedim amk, bilmiyorum abi dedi, ben o evde yalnız duramam artık(Anne ve babası çalışıyordu, kardeşi de okulda oluyordu öğlenciydi)

Neyse konuştuk bir şeyler falan, evlere dağıldık, yarın dershane vardı amk...

Herkes evlere dağıldı. Kürşatla aramızda 3-4 sokak vardı, akşamları çıkar volta atar muhabbet ederdik..

Yine öyle yaptık gündemimiz de tabi ki AÇELYA idi.

Ne olacak ne bitecek üzerinden konuşuyorduk.

Öğrenciydik, dershaneye gitmekten, ders çalışmaktan başka işimiz yoktu. Sabahçı idik, öğleden sonrası komple bize kalıyordu.

Her gün dershaneye gidip çıkışında bir müddet hep beraber grupla takılıp evlere dağılıyorduk çok geçe kalmadan...

Bir gün kürşat beni aradı...

Evet. Hikaye yarım kalmasın, başlayayım yazmaya..

Benim anlattığımı hiçbir yerde bulamayacaksınız binler! *

Benim başımdan geçenler o kadar egzantrik değil ama en azından gerçek amk!

Ben de ordayım panpa valla. Ama bunu da tamamlayacağım bir ara.

buraya gelin amk http://www.incisozluk.com...ilk-defa-anlat%C4%B1yorum

Benim hatun sıkıldı mevzudan, dedi ki dedemi çağıralım bunu yollayalım. Tamam dedik bizde, okudu duasını yolladı Açelya'yı.

Sonra tekrardan, birleştirdik fincan etrafında elimizi, ritüeli tamamladıktan sonra tekrardan fincan hareket etmeye başladı...

Hiç tereddüt etmeden numarayı aradım. Yanlış numara çevirdiniz dedi telefon.( Ya da böyle bir numara bulunamamaktadır her ne gibse)

Sorduk tekrardan böyle böyle diyor diye,

Yine aynı numarayı verdi.

Tekrar aradım.

Yine aynı şeyi söyledi.

Amk şimdi düşünüyorum da kendi evveliyatımı gibeyim panpalar.
Ne gib yemeye aradım ben o telefonu.
Ya doğru çıksaydı amk
Ya açan kişinin adı açelya falan olsaydı ne yannan yerdim amk, cesaretimi gibeyim o zamanlar! Şimdi olsa gibsen yapmam amk!

Belki de yaşıyor olduğumuz hayatlar bize, musallatlığının göstergesidir bilmiyorum. Hikayenin bitişi bu panpalar. Sonrasında az önce mevzuda da anlattığım huur çocuğunun da içinde bulunduğu büyük bir olay daha geldi başımıza(kürşatla beraber)

Onu anlatmayacağım zaten.

Bu olaydan yıllar sonrada, öğrendiğimiz bazı şeyler oldu tabi.
Onları da yazayım ve bitsin.

Kürşat yazdı!(isimler değiştirilmiştir)

Kardeşimin adı kürşattı, başladı ağlamaya çocuk amk, hepimiz duygulandık falan da, zaten duygusal çocuktu, koptu gitti amk, bildiğin hıçkırıyor falan...

Var mı oğlunun numarası dedik

Bize bir numara verdi panpalar

O zaman cep telefonu kullanmıyordum pek, şimdiki kadar hayatımızda o kadar önemli bir yerde değildi, abiminkinden idare ediyordum. O günde abimin telini yanıma almıştım amk

Veeee... verdiği numarayı aradım!

Hayırdır ne oldu falan dedik tabi biz de, o da dedi ki: bu dedem değiiiiilll...

Haydaaaaaaaaaaaa. dedik biz de grupçana, sonra başladık sormaya.

Sen kimsin?

Açelya

Burada araya ben girdim:

Açelya öteki taraf var mı?
(kendi kendime sırıtıyorum amk, ben her zaman sorgulayan kişiydim, hala da sorgularım ama oradakiler için belki diye hayattaki en gereksiz soruyu sormuştum amk)

Evet'e gitti.

Aha sıçtım dedim.

Bir daha evet'e gitti amk. Güldük falan eğlendik.

Sonra, nasıl öldüğünü sorduk merhuma.

Deprem'de dedi. Üzüldük amk bildiğin ama hakkaten üzüldük.

Sonra, burada ailen var mı dedik

Evet dedi

Oğlun var mı dedik

Var dedi

Ona haber vermemizi ister misin dedik

Evet dedi

Adı ne dediiiik...

Küçükken duymuştum amk yine biri böyle Atatürk'ü çağırmaya çalışmış, hatta çağırmış, Ata'm silah arkadaşlarıyla gelmiş amk, taramış gitmişler evi(Çocukluk efsaneleri ama napayım amk bilinçaltımda) falan, ben de dedim böyle böyle, ne olur ne olmaz...

Sonra benim hatun dedi ki, ben aslında dedemi çağırmak istiyorum.. Ay dedim seni yerim amk, destek verdim çağıralım amk! diye, neyse herkese uydu falan, koyduk parmakları, kız dua okuyor falan(ilk defa koyuyorum fincana parmağımı amk, çok tırsmıyorum ama tırsıyorum da amk) veeeee...

Müziğin sesini siz mi kıstınız diye gidip sordum, aldığım cevap ise hayırdı amk! inanmak istemedim ama yaşıyordum amk. O gün, sadece izledim, sorular falan sordular, bu kısmı çok anımsamıyorum. içine pek dahil olmayıp izlediğim için, ama çok şaşırmıştım amk.