Bir keresinde zaman hızlı insanlar yavaş akıyordu sessiz ve ıssız bir sokağın sonunda bir varlık ana karnından inmek üzere belirdi kendisi 2.34 kg ve 70 cm boylarında bahtsız bir yavrucak bahtsız Kemaldi anası onu büyük acılar eşitliğinde dünya denen hengâmenin ortasında yıkık dökük bir ortamda ana rahminden dışarıya kendi kollarına buyur etmişti

Bahtsız Kemal doğdu ve kendisini annesinin kucağında buldu ebe: “ yavrucak çok sağlıklı maşallah fakat düşündüğüm kadar kolay olmadı Allah bağışlasın”

anlamadım amk 😃

Teşekkür etti anne sonra evi kolaçan etti bütün bir ömür ona nasıl bakacaktı gözü boş olan ambara ve ayaklarının yanindan geçmekte olan fareye takıldı o esna da bahtsız Kemal’den bir ses geldi “ıngaaaaaaa” anne sustu ve başladı gözünden yaşlar dökülmeye

Sanki yavrusuyla dertleşiyordu kah Kemal’e bakıyor kah dünyaya bir çıkar yol bulamıyor “sütüm yetmezse ne yaparım Allahım yardım et”

Bahtsız Kemal dünyadan bir haberdi bütün ihtiyaçlarını annesi karşılıyordu ve o bütün dertlerini ağlamakla bildiriyordu annesi bazen ona sesleniyor fakat Kemal donuk gözlerini ona dikmekten başka bir şey yapmıyordu

Kemâlin babası bir fabrika işçisiydi bir bacağı topal ve alkol sorunu olan ayyaş biriydi eve akşamları gelir sabah çıkardı aldığı üç kuruş anca karınlarını doyurur ve içki parasını karşılardı Kemal’le. ilgilenmez akşam yemeğini yedikten sonra içkisini yudumlar ve sızardı anne Feride onu hiç sevmez fakat zorunluluktan dolayı ona katlanırdı

Kemal çok zor şartlarda doğmuştu Kemal bezgindi Kemal yorgundu çoğu zaman annesinin sütü yetmez annesi komşularından yalvar yakar aldığı keçi sütü ve inek sütüyle onu doyurmaya çalışırdı Kemal yetim Kemal öksüz Kemal ne yapsın doğar doğmaz bağrı yanıktı annesi elindeki imkanlar çerçevesinde onunla ilgilense de baba sevgisini hiç tatmıyordu yıllar at yollar düz oldu zaman su gibi akıp gitti Kemal büyüdü bütün imkansızlıklara rağmen yürümeye başladı dünya üzerinde yeni bir ayak sesi belirdi bu ses bahtsız kemâlin ayak sesleriydi dünya bunu duymasa da Kemal ayaklarını büyük bir isyanla yere basıp kaldırıyordu adeta her şeye meydan okurcasına o sefil haliyle gülümseyerek …. Dünya üzerinde yeni bir ayak izi sefil Feride nin oğlu bahtsız Kemal öyle bezgin öyle ezgin yeryüzüne ayak basıyordu dik duruyor ve bir o kadar da mağrur bahtsız Kemal yeryüzünde yürümeye başladı peki yeryüzünün tavrı ne olsa gerek? Duymuş mudur bu sessiz sedasız belli belirsiz adımları yankılanmış mıdır yüreğinde bahtsız kemâlin acıları… Zaman geçiyor bahtsız Kemal büyüyordu

Okumayın kemal lubunya oluyor

Kemal çok sefil bir çevre de doğmuştu bulunduğu bölge bir Ortadoğu coğrafyasında tenha bir mekandı yazları sıcak kuşları ılık geçerdi babası amansız Mustafa onunla çok ilgilenmez fakat erkek çocuğu olduğunu herkese anlatır ve içten içe büyük bir gurur duyardı çevreye değinmişken herkes işinde gücünde kimisi fabrikada kimisi tarla da kendi yağında kavrulan işinde gücünde insanlardan oluşurdu amansız Mustafa da kendi halinde işimde gücünde biriydi sadece ara ara akşamları içer ayyaşlık eder fakat evde sıkıntı çıkarmadan sızar uyurdu

Zaman geçti nicelerini değirmeninde yoğurdu bahtsız Kemal 5 yaşında dünyayı keşfediyordu annesinin ve babasının cahil olmadı nedeniyle kendisi bir eğitimden yoksundu ve kendi öğrendiğiyle kalıyordu annesi ev hanımıydı ve çalışmazdı Kemal’le ilgilensene ona dünyayı hayatı öğretecek olanaklardan yoksundu onun sorularına geçiştirme cevaplar verir sık sık Allah ve din üzerinden kendisine cevaplar verirdi baba olan amansız Mustafa da çoğu zaman onu göz ardı eder ve onu baba sevgisinden yoksun bırakırdı amansız Mustafa ya gelince bir fabrika da tesellim bölümünde işçilik yapmaktadır Feride’yle genç vakitte severek evlenir hatta onu köyünden kaçırıp kendi köyüne gelin getirir ve evlenirler köy kanaat geçinselerde kavgaları dövüşleri olmaz kendi yağlarında kavrulup giderlerdi amansız Mustafa’nın tek zaafı alkol e olan düşkünlüğüydü geri kalan yönleri ortalama bir insanı andırır düzeyde olağandı 170 boylarında kumral ve buğday tenli bir bacağı biraz aksak hafif kamburca bir adamdı Feride ise Mustafa’yla severek evlenmiş ortalama bir köy kadınıydı sarmışım mavi gözlü fakat gözlerinde hayatın bütün yüklerini görebileceğiniz bir soğukluk ve metanet gizliydi

Gel zaman git zaman bahtsız Kemal kah yürüyor kah düşüyor Feride ona göz kuşak olmaya çalışırken amansız Mustafa eve geç saatlerde ayyaş geliyor karısını ihmal etmeye başlıyor ve ara ara söylediği yanık türkülere hız veriyor akşamları eve sallana sallana nara atarak ve dilinde eksilmeyen eski yanık türkülerle eve geç saatlerde gelmeye başlıyor amansız Mustafa ya ne oldu? Amansız Mustafa içse de bu hallere düşmezdi acaba başka birisi onun Aklını mı çelmekteydi? Amansız Mustafa sarhoş amansız Mustafa ayyaş amansız Mustafa dertli,,,,

Zaman geçmekteyiz bahtsız Kemal yedi yaşına girmiş zıpır bir oğlan olmuş ve okula gitmeye hazırdı annesi eşi Mustafa’yla sıkıntılar yaşamakta oğluyla ilgilenmeyen Mustafa ya ara ara acı acı yakınmaktaydı Mustafa onun sözlerini sadece Kemal için dinliyordu Feride ye olan muhabbeti Kemal den ibaret olmuş neredeyse bitmiş tükenmişti Feride bu durumu sorgulasa da elinden bir şey gelmeyecek durumda olduğu için sessiz kalmakta ve Mustafa’nın gönlünü almaya çalışmaktadır

Kemal artık ailesinden ve çevresinden ibaret olan yaşdıbına yeni bir yön vermişti “okul” yeni arkadaşlar tanıyacak yeni şeyler öğrenecek ve yeni tecrübeler edinecekti ailesinin evi ve bahçesinde gördüğü birkaç tavuktan ibaret olan hayatı değişecekti babası Mustafa zor geçindiği ve dostuna ayırdığı ve içkiye verdiği paralarından artırdığı maaşıyla Mustafa ya bir okul alışverişi yapmış ve onu okula hazırlamıştı en azından asgari ihtiyaçlarını gidermişti kemal de mustafa da memnundu

Zaman akıp gitmekte insanlar bir süratle bar olma çabaları içinde hayatın gark ettiği sorunlarla kendilerini bile unutmaktadır Kemal okula alışmaya çalışmakta Mustafa işine ve dostuna gidip gelmekte Feride ise evi çekip çevirmektedir her şey olağan akışında akıp gitmektedir Kemal okula başladı Kemal eğitim alıyor Kemal sosyalleşiyor Kemal hayatı öğreniyor Kemal bunları yaparken bir yandan hayatı sorguluyordu kimisi kantinden gönlünce alış veriş yapıyor kimisi kokulu silgisiyle hava atıyor kimisi ise hergün Farklı kıyafetle okula gidiyor ve küçük Kemal bunları sorguluyordu sorgulamakla kalmayıp bu latı çözmeye çalışıyordu neden kendisinin sadece bir kaç parça kıyafeti vardı da başkaları herhün Farklı kıyafetle okula geliyordu ve o kokulu silgi neydi öyle? Ya da her teneffüs dondurma yiyen ve dilediği gibi para harcayan

Kemâlin babası neden ona harçlık veremiyordu? Neden babasının arabası ve kendine ait bir evi yoktu bunları düşünüyor fakat anlam veremiyordu Kemal kendisi gibi olan arkadaşlar ediniyordu daha 3. Sınıfta sigaraya başlamıştı arkadaşlarıyla sık sık okuldan kaçar internet kafeye gider ve kantır oynarlardı bazen yolda kendisinden 50 kuruş isteyen çocukları görür ve onlara yardım edemese de yakınlık kurardı zamanla kemal tam bir fırlama olmuştu saçlarını joleyle diker bağrını açar ve o zamanlar moda olan en azından kendi çevrelerinde bol paça pantolonuyla kızlara hava atardı iki sınıf üstte aşık olduğu bir kuş bile vardı onu ulaşılmaz görür ancak hayalinde kavuşacağı bir insan olduğunu düşünür ve hayal ederdi en büyük arzusu onunla dondurma yemekti Yanyana ve gün batımını izlerken ( aynı ev de seyrettiği sevgililer gibi)

Gel zaman git zaman Mustafa dostuyla iyice sıkı fıkı olmuş eve uğramaz olmuştu yanında kaldığı adı Kevser adında bir mahalle dilberiydi zamanının büyük çoğunluğunu Kevser dostunun yanında geçirir eve ayda yılda bir uğrayıp para bırakır Feride nin söylenmelerine “sizi aç ya da açıkta mı bıraktım çalışıyorum param var ikinize de yeterim “ Feride Mustafa’nın ayyaş kafayla söylediği sözlere aldırmasa da kocasının başka kadınlara gittiğinin acısını derinden hisseder ve Mustafa’yı kocası olarak görmemeye başlar artık varı yoğu bahtsız Kemalidir Kemal de artık büyümüş Serpilmiş genç bir erkek olma yolunda ilerlemektedir babasının hareketlerine anlam vermese de onu çok sorgulamaz zaten çocukluğundan bu yana baba sevgisi ve ilgisi görmemiştir baba dediği şey akşamdan akşama eve gelen çoğu zaman belli belirsiz hatırladığı biraz otoriter birazda kendi başına buyruk bir karakterdir. Kemal 6. Sınıfa geçti ergenliğin ateşi başında Kızlar artık ona çok Farklı geliyor sanki hayatta değişen bir şeyler var gibi,,,