zamanında ağır götlere geldim

zamanla nasıl getirilir öğrendim..
ahh geçmiş yıllar.. zütlere gelişimin en ağırı, en acısını anlatıyorum.

o zamanlar üniversite yıllarım.. yıl 2007..
o yaz staj yapmak amacıyla gayrettepede staj yapıyordum. amacım geleceğime yatırım yapmak, güzel bir işte çalışıp hayırlı bir evlat olabilmekti.. başarıp başaramadığıma sonra geleceğim..

her sabah gayrettepeye ulaşabilmek için önce otobüs ardından metroyu kullanıyordum. benden bir durak sonra binen, dinlediği müzik, okuduğu kitapları, hobilerini, fobilerini dış görünüşüne yansıtan bir gençle etkileşim halindeydik..
kendisine farketmeden bakıyor, gözlerimi alamıyor o baktğında ise kafamı çeviriyordum.

hergün ona rastlamanın heyecanı ile metroyada bindiğini ve benimle aynı durakta indiğini farkettim.

yaklaşık 1 ayın sonunda metroda geldi ve...

"merhaba ben eray" diyerek elini uzattı.. o yıllarda duygularımı fazla belli ederidm ve çok kızarmışım!
"bende eehhmmm gelaligel" dedim ve uzattığı eli geri çevirmedim..

ardından metroya bindik.. nerden mezunsun nerde çalışıyosun diye sıralamaya başladı bende tüm gerçekleri söyledim ve aynı soruları kendisine sordum.

mimar sinan mezunu ve bir ajansta art direktördü..
bir ajansta art direktör olması benim ona aşık olmam için bir nedendi ve buda hiç gecikmeden oldu.

@4 allahtan senin kadar mal değildi

ogün metrodan çıktıktan sonra ayrıldık ve 3 gün görüşmedik. otobüste, metroda hiçbir yerde yoktu.. onu bir daha göremeyeceğimi düşünerek her gün yeni bir travma yaşıyordum.

otobüste tanıdığım herkese onu soruyor ama bir cevap alamıyordum, çünkü kimse tanımıyordu acaba bir hayal miydi?
değildi! ogün akbil sesini duydum ve yanıma doğru geldi..

naber dedi gayet tok bir sesle.. aynı sesi taklit etmeye çalışsam da başarılı olamadım. iim senden diyebildiğimi hatırlıyorum..

@9 senin birgün olursa paylaşırsın.. şimdi gibtir git saf ve temiz sayfamdan

sonra konuşmaya başladık, muhabbeti acayip sarıyordu işe gitmek onu bırakmak istemiyordum. metroya bindiğimizde daha gülerek daha cilveleşerek muhabbet etmeye başladık. benden cep telefonumu istedi, akşamları alabilirim seni artık arabayla gidip gelcem dedi.. tabiki onu reddedemezdim ve 2 kere tekrar ettim numaramı..

o akşam..

@13 ajans akmerkezde

beni aradı ve beni alabileceğini söyledi. geldi ve taksime gittik.

cafe krepen'e gittik yemeklerimizi söyledik.. gelene kadar bana tüm kariyer sürecinden bahsetti, aldığı ödüllerden, çalışam tarzından, insanalrın onu ne kadar çok sevdiğinden.. o an ilk ego boşalmasını gerçekleştirmişti..

hacı şuan şirketin bana ihtiyacı var.
gece buluşalım..

@26 geldim bin

cafekrepende yemekleri yerken karşılıklı oturuyorduk bu arada muhabbet baya sardı ama bizim, senin yanında çok eğleniyorumlar fln havada uçuyor bende olabildiğince her dediğini destekliyorum, dünyadaki tek adam o onsuz bi tak olmaz ayaklarındayım.. tabi bunun züt tavan.

sonra karşımdan yanımdaki boş sandalyeye geldi. saçlarımla fln oynamaya başladı. saçlarını boyatıyo musun gibi feminen sorularda sormuyor değil bu arada.. elini yanağımda gezdirmeye başladı o esnada bütün gece gözüme soktuğu cep telefonu çaldı..

birden bire sıçradı korktu fln noluyo lan dedim bende o korkunca. birden telefonunun çaldığını farketmesiyle alooo diye bir ses geldi. dibimde olduğu için karşıdaki seste inceden geliyordu. bir kız sesiydi..

konuşma şöyle başladı..
-iyiyiiiyym senden
-ha iyi
-haha
-bilmiyorum biraz sonra sanırım
sonrası kafası sağ tarafa döndü ve
-iş arkadaşlarımlayım
dedi
-tamam görüşürüz
-haha hoşçakal
-yooo hadi bye bye

ve bitirdi.

sonra bana döndü ve

-kalkalım mı

dedi

o anda benim için dünya durmuştu. ya derine inip telefondaki kimdi ile başlamam gerekti yada tabi aslında benimde eve gidip çalışmam gerek, rapor yapmam lazımmış triplerine girmem lazımdı.

2. seçeneği seçtim ve ordan kalktık. hesabı ödedi bin sağolsun..
ama benim surat beş karış tabi elimde değil adam için hiçbirşey ifade etmiyorum.

neyse bindik bunun cliosuna gidiyoruz eve zaten yakın sayılır 10 dk sonra bizim sokağa geldik. tabiki bu fırsatı kaçırmadı ve ebni öptü.
eve gittim acaba 2. kadın olabilir miyim diye düşünürken birden bir sms geldi telefonuma..

eray: "buluşalım mı?"

onun bu kadar kısa ve öz smsine bende aynı düzeyde karşılık vererek "nerde?" dedim..
aradı ve yine o toklaştırmaya çalıştığı sesiyle "sizin ordaki bilmem ne varya ordan alabilirim" gibi orda neyin olduğunu bile anlamadığım saçmalamış bir ses tonuyla hala anlatmaya çalıştı. o an anladım ki ipler benim elimde ağzına sıçabilirim. keşke o an benim için bu ilişkide son olsaydı!
bende şöyle dedim "beni bıraktığın yerden alabilirsin".
tamam 5 dkye geliyorum dedi ve geldi.

neyse cihangire gittik oturduk konuşmaya başladık. bu arada araba kullanırken sürekli dalıp giden, uzaklara bakan bir adam sanki boşanalım hayatımda biri var diyecek kadar ciddileşmiş.. ağzında var bi tak belli.

konuşmaya başladı.. aaaamm benim bir sevgilim var dedi.
bende o anda ergen ötesi olarak aa nerde görmesin bizi dedim. şokun etkisi belki, duymayı beklemiyodum..

hahh çok tatlısın dedi ve devam etti. senden hoşlanıyorum ama kız arkadaşımda çok önemli. kız arkadaşım yüzünden tutyorum kendimi yoksa şuan seninle el ele dizdize olmayı çok isterdim dedi.

merak edenler için bu bebe benden 6 yaş büyüktü.

bende...

artık sözün bana geldiğini düşünerek lafa girmeye çalışıyodum.. umrumda olmadığını şuan gibtirip gitmesini istedğimi söylemek isterken sürekli konuşuyor hiç durmuyordu..
kafam çok karışık, işde iyi gitmiyor bu sıralar, aile vb. derken derken beynim iyice sulanmıştı.
ne yapmalıydım? ayy canım seni anlıyorum, bu bir dönem olabilir eminim geçecektir sakin olmaya çalış sen üstesinden gelirsin mi demeliydim yada hacı bi gibtir beynimi kemirdin lan mı demeliydim...

ona bir ders vermek istedim o anda ve aciz moduna girerek.. "seni çok iyi anlıyorum, dönem dönem bende yaşıyorum bu tip şeyler insanız hepimiz bence atlatırsın birlikte atlatabiliriz" dedim.
onun için o anda tanrıçaydım ve elimi tuttu iyi ki varsın dedi!
sonuçta bir kalp taşıyodum ve kızardım..

sıradan bir şekilde aynı sokağa bıraktı yine ve yarın görüşebilcek miyiz dedi.. neden olmasın dedim ve evlerimize gittik...

kapıyı açar açmaz koşarak msni açtım ve çevrimdışı olarak onu beklemeye başladım..

2 saat sonra online oldu, yarım saat sonra bende onlibe oldum.
anında yazmaya başladı ve...

o kadar yakın hissediyorum ki sanki uzun süredir tanışıyoruz gibi klagiblerin ardından sevgilisini sormaya başladım yavaştan. rakibim kim bilmeliydim..

benden büyükçe uzun yıllardır tanıyolarmış birbirlerini sonra bir süre birlikte yaşamışlar bakmışlar ki birlikte yaşamak ilişkilerine zarar veriyor ayırmışlar evleri gayet paşa kızı bir abla modunda hatun..

onunla artık hiç konuşamadığından ilişkilerinin çok yüzeysel olduğundan bahsetti. eskisi gibi değiliz ama birbirimizi çok iyi tanıyoruz gibi laflarıyla geceyi bitirdik.
elde var sıfır ve yine onu dinledim kendimden bahsedemedim bile oysa "ben, ben, ben" ile başlayacak cümlelerim vardı.

ertesi gün..