Allah indide ingilizlerimi taradı amk gerizekalıları
(Edit: Beyler ingiliz demişim pardon. Avusturalyalılar dicektim)

Harbiden lan

Prim kokusu alıyorum

Fotoya haykirdim amk

(bkz: sokanman31)

(bkz: namelessking291)

Hswhgwvwjdfh

Canakkalede Toplar atılirken askerler sira sira namaz kiliyordu . Oturdugun yerden soylemek ne kadar KOLAY

Canakkalede Toplar atılirken askerler sira sira namaz kiliyordu . Oturdugun yerden soylemek ne kadar KOLAY

Neymis allah savasta muslimlerle berabermis yok yav

iman gücüyle kazanılmaz iman gücü yardım eder

Kardeş enver paşayı ben de severim de balkan savaşlarında enver paşa yok muydu çanakkaledeki komutanlarımızla balkan savaşındaki komutanları arasında pek de bi fark yok sanki

Çanakkalede babamın 7 amcası şehit 1 amcasıda gazi kolu kopuk bir şekilde savaştı diyorlar benimde amcam sayıldıkları için çok gururluyum bu savaş vatan aşkı ile kazanıldı

Balkanlar da da Mustafa Kemal Paşa ve enver paşa savaştı.

Enver paşa ..? ÖYLE PAŞANIN DIBINA KOYiM

Hava koşulları elverişsiz olduğundan olabilirmi

Güzel çalmışsın

Ben Türbanlı ve Çarşaflıları çok seviyorum.

Bazı şeylerin yok bir sebebi bu yüzden sorma bir şey doldur içelim

Azimden Sonra Tevekkül

Bir kere de azmettin mi, artık Allah’a dayan... »

— «Allâh’a dayanmak mı? Asırlarca dayandık!
Düştükse bu hüsrâna, onun nârına yandık!
Yetmez mi çocukluktaki efsâneye hürmet?
Hâlâ mı reşîd olmadı, hâlâ mı bu ümmet?
Dersen ki: Ufuklarda bir aydınlık uyansın;
Mâzîye ateş vermeli, baştan başa yansın!
Şaşkınlık olur köhne telâkkîleri ihyâ;
Şeydâ-yı terâkkî, koşuyor, baksana dünyâ.
Elverdi masal dinlediğim bunca zamandır;
Ben kanmıyorum, git de sen aptalları kandır! »

— Allâh’a değil, taptığın evhâma dayandın;
Yandınsa eğer, hakk-ı sarîhindi ki yandın.
Meflûc ederek azmini bir felc-i irâdî,
Yattın, kötürümler gibi, yattın mütemâdî!
Mâdem ki didinmez, edemez, uğraşamazsın;
iksîr-i bekà içsen, emîn ol, yaşamazsın.
Mevcûd ise bir hakk-ı hayât ortada, şâyed,
Mutlak değil elbette, vazîfeyle mukayyed.
Takyîd-i ilâhî ki: Bilâ-kayd ona münkàd,
Kalbinde cihanlar darabân eyleyen eb’âd.
Lâ-kayd olamazdın, biraz insâfın olaydı,
Duydukça bütün sîne-i hilkatten o kaydı.

«Allâh’a dayandım! » diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde «tevekkül» demek olsaydı «atâlet»,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i ilâhî’ye dönerdi.

«Dünya koşuyor» söz mü? Berâber koşacaktın;
Heyhât, bütün azmi sen arkanda bıraktın!
Mâdem ki uyandın o medîd uykularından,
Bir parçacık olsun, hadi, hiç yoksa, kımıldan.
Ensendekiler «leş» diye çiğner seni sonra;
Ba’sin de kalır tâ gelecek nefha-i Sûr’a!
Çiğner ya, tabî’î, ne düşünsün de bıraksın?
Bir parça kımıldan, diyorum, mahvolacaksın!
Dünyâ koşuyorken yolun üstünde yatılmaz;
Davranmayacak kimse bu meydâna atılmaz.
Müstakbeli bul, sen de koşanlarla bir ol da;
Mâzîyi, fakat, yıkmaya kalkışma bu yolda.
Ahlâfa döner, korkarım, eslâfa hücûmu:
Mâzîsi yıkık milletin âtîsi olur mu?

Ey yolcu, uyan! Yoksa çıkarsın ki sabâha:
Bir kupkuru çöl var; ne ışık var, ne de vâha!