çevremdeki insanlardan nasıl kurtulabilirim

bi eksisini göremedim ben dediğin durumun ya. nadiren ya da uygun zamanlarda arayan, bi şekilde denk geldiği için görüştüğümüz insanlarla büyük sıkıntılarım yok. yoğunlaşması beni boğuyo.

ne yazıyım ney? anlamıyorum ki.

@22 okul hayatın boyunca anlayamıyosun bu durumu. tabi ben evde çalıştığım için de olabilir ama yine de iş arkadaşı dediğin şey de aynı olmuyor. ben baya baya kesmiştim alakamı. üniversiteye girdiğimde lise arkadaşlarımla kestim, üniversiteden mezun olunca 1-2 arkadaş dışındakilerle iletişimi kestim. üniversitede de kimseyi aramazdım, hep onlar arar bi yerlere çağırırlardı ya da okuldayken illa ki konuşmak zorunda kalırdık, görüşürdük falan. ama okul bitince yavaştan uzaklaşıyosun, bi zaman sonra aranıza baya mesafe giriyor. milletin iş hayatı falan da girince işin içerisine daha da uzaklaşıyosun. bi zaman sonra pek de hoş bi durum olmuyor yani

hösayem yaz.

insanlar her yerde yav. nasıl kaçıcam? bi ortamdan kaçsam yenisi geliyo ki eskisi de zaten peşimi tam bırakmıyo. insanlarla samimiyetin uzamasından veya fazla görüşüyo olmaktan hoşlanmıyorum. bi insanla neden her gün görüşme ve yardımlaşma modunda oluyım ki? allahım o kadar büyük korkunç bi sıkıntı ki yani. kişisel zamanımdan çalıyolarmış gibi geliyo.

insanlarla yeni tanıştığım zaman o kadar sıkıntı yok. daha eğlenceli. daha beni tanımadıkları için istediğim gibi davranabilirim. trolleyip role playing bile yapabilirim. ama biraz muhabbet kurulup beni tanıdıklarında, artık bi beklentileri varmış gibi hissediyorum. nasıl davranıcam, nasıl tepki vericem gibi konularda kafalarında bi şeyler oluşmuş ve bunu bekliyolarmış gibi. bu durum beni boğuyo. örneğin bazen nazik ya da anlayışlı olmak istemiyorum. ama samimi olduğun için vefa borcun varmış gibi öyle davranmak durumunda kalıyosun. bu beni öldürüyo. ben konuşulan şeyden çok sıkıldığımda ya da sırf o an canım istediği için birden kalkıp gitmek istiyorum. ama o küçük samimiyet yüzünden yapamıyorum.

ney? ne yazıyım?

hesayom yaz ..

neden pankit?

okul bittikten bir süre sonra bugün yaptıklarına pişman olacaksın, net söylüyorum. irtibatı kesinlikle kesme, aman diyim

dün akşam eski bi arkadaşım aradı. açmadım. sonuçta telefonu duymak ya da o an müsait olmak zorunda değilim. telefon önümde duruyodu, evde bi şey yapmadan oturuyodum ve bilerek açmadım. belki de yaşadığım şehre gelmiştir diye korktum. açasım gelmedi. kim bilir ne diyecekti? açasım, görüşesim yok. uygun değildim dün. çıkasım yoktu. istemiyordum.

-_-

öffh. sonra bi de cevap vermediğin günler için bi şeyler söylemen icap ediyo falan. ay şöyle oldu açamadım bilmem ne. ayy çok sıkıcı.

nesini anlamadın ayol?

okuduğumdan hiçbir şey anlamadım amk

. . . . .

beğler.

asdfkjlkafsd.

Sen ne çeşit bişeysin lan
insan sosyal varlıktır it oğlan !!

Bunalımdasın, hemde doğduğundan beri

aha ruh ikizim bin

Okuyanı gibsinler mk

yarın cevaplarım

<caps lock> yardım edin </caps lock>