Ruhu şad olsun

Öyküsünü onunla birlikte bir çok operasyona katılan bir astsubay anlattı. isterdik ki ki şehit
olmasın, anılarını kendi anlatsın ama artık bu imkansız. Artık o da ,pek çokları gibi arşa doğru
devrilen 726 meskun mahal şehitlerden biri.

Şehit olacağı meskun mahal çatışmalarına dahil olduğunuda,hep sırtında taşıyacağı LAW silahının
üstüne"ŞHT. J. ER iDRiS BOLAT" yazmıştı Gören herkes elbet şaşırmış ve sormuştu " hadi kendi ismini yazdın da,neden isminin başına
Şehit Jandarma Er yazdın?"
O da bunun kısacık hikayesini anlatmıştı:
"Amcam idris Bolat, Diyarbakırda askerdi.pkk onu 92 de şehit etti. şahadeti üzerine ben doğmuşum. ismni bana vermişler"
Artık birbirmize kaynaşmış,iç içe, dipdibe,sırt sırta yaşıyor, çatışıyor,mücadele ediyorduk.Bir gün bir telefon geldi. Anladık ki arayan, gönlündeki kız...
Şöyle bir kenara çekildi ya,konuştuklarının bir kısmını yine de duyduk. Kız büyük ihtimal " kendine dikkat et,dikkatli ol" filan diyordu.Ne dedi, bilir misiniz?:
" Ey milletimin kızı.ben kendimi düşünürsem, milleyimi nasıl düşünürüm?"

Gencecik bir polisti o.Yaşdıbının baharındaydı ve işte bu şuurdaydı. Bunu masa başında söylemiyordu ,ölümün kol gezdiği meskun mahallerin orta yerinde,tam da kitabın ortasın, cigerinden,içinden bir yerlerden konuşuyordu.
Bunu nasıl mı biliyorduk? Onu artık tanıyorduk, yaptıklarını görüyorduk.25 kiloluk balistik kalkan sorun,Kim taşıyacak?
"ben taşırım"
Amelelik yapılacak. Kaldırım taşlarını kim sökecek? EYPleri kim kazacak?
"Ben yaparım"
Balyozla duvar kırılacak...
"Ben Kırarım"
ilave teçhizat ve mühimmat taşınması gerek, paylıyoruz,biksici,sen geç, senin yükün ağır... Roketçi sen geç, idris kardeş, senin yükün zaten ağır, sende geç...
"Yok komutanım,ben taşırım"
Taşıdı,Hem de sonuna kadar, gıkını çıkarmadan. Koşullar ağır, teçhizatı ağır, zaman ağır, pgibolojik baskı ağır, ortam ağır... Can yükü hepten ağır.Can ve ölüm yüküyle girdiğimiz çatışmaların ağırlığını hep en iyi taşıyanlardandı. Vatana dair bu yükçekerliğinin, dertçekerliğinin karşılıığnı da şehadetiyle de aldı...
Mücadelesiyle de Özeldi,Şehadetiyle de...

Olayın yaşandığı gün, bizim JÖH-PÖH müşterek time istihbarat vermişlerdi.Çok yoğun, çatışmalı,yorucu ve gergin günler geçirmiştik. Taktir etmişler, sonra biraz olsun dinlenelim istenmişti, Görevi devredecekken bir şey oldu. Bizim yerimizi alacak timdeki polis arkadaşlardan birisi rahatsızlandı.
idris dedi ki:
"Ben onun yerine giderim"
Yok dediler. idare ederiz.
Olurdu, olmazdı,idrisi ikna edemediler, onun timi değil, çok bir şey değil. idris dedi ki:
"Olmaz, geleceğim kesin, zafiyet mafiyet olmasın."
Baktılar, ikna edemiyorlar, peki gel dediler. Böylece,bitik geldiğimiz bir görevin üstüne,bir başka ağır ve riskli bu göreve dahil oldu.
Ve güle oynaya onlarla gitti..

edit: okumak isterseniz,ben burda devamı yazarım ama karı kız olmadığı için pek ilginizi çekmeyecek herhalde

hay anasını satayım