kapıyı çaldım açan olmadı tekrar ve tekrar çaldım açan olmadı kuzenim içeride ne yapıyordu öğrenmem gerekirdi bu yüzden kapıyı kırdım içeriye girdim ama kimse yoktu

basit komedi filmlerindeki gibi olmaması icin balkona dolaplara yatağın altına baktım kimse yoktu emin olunca dışarıya çıktım eve vardığımda kuzen hala dönmemişti

kuzenin gelmesini bekliyordum 1 saat 2 saat derken kimse yoktu nihayet polisi aramayı düşündüm o sırada kapı çaldı kapıdaki polisti ama ben çağırmamıştım 'hırsızlık ve haneye tecavüz suçundan karakola gidiyoruz' dediler

haklıyken haksız duruma düşmüştüm o kapısını kırdığım ve darmadağın ettiğim evin sahibi alper biniyle karşılaştım polisler 'alper bey sizden şikayetçi olmak istemiyor ama tek bir şartla bir daha alper beyin 20 metre yakınına yaklaşmayacaksın' dediler evet demekten başka çarem yoktu çünkü eğer dediğini yapmazsam minimum 3 yıl hapis alacağımı biliyordum aileme de bunu açıklayamazdım resmen hukuk haksızı koruyordu

dayanamadım ve parladım 'kuzenim nerede onu nereye sakladın huur çocuğu' dedim polisler 'hem haksızsın hem de sana acıyan birine hakaret ediyorsun deyip yaka paça dışarıya çıkardılar

artık iyice kinlenmiştim alper denilen binten bunun intikdıbını almalıydım

bREZZZZZZers

Kuzenimin girdiği daireyi bulmuştum içeriden değişik sesler geliyordu.Ne yapıp edip içeri girmem gerekliydi. Taşaklarımı okşayıp beyzbol sopası edasıyla kapıyı kırdım sonra bi baktım kuzeni zenciler zütürüyor kurtarayım derken bekaretimi kaybettim

Rez amk özledim şu kurguları

ne zamandır kuzenci yoktu hadi bakalım

uyduramadı heralde

Kime gelmis merak ettim cabuk yaz bic

kuzenciler geri dondu
(gizli park)

Kapıyı tedirginlikle beraber çaldım önce ses gelmedi sonra merakımı yenemedim tekrar çaldım. Kapı yavaşça açıldı kalbim yerinden fırlarcasına çarpıyordu kapıyı itekleyip araladım kimse yok gibiydi. Kuzenim koridorun sonundan seslendi gelsene diye köşeyi döndüm koridoru geçtim sonra arkamdan biri bel hizamdan dokundu arkama dönmemle beraber kafama bir şey çarptığını hissettim uyandığımda zütüm başım açık vaziyette deliğim sızlıyordu. Zenci abilerde okeye oturmuştu. Yarı çıplak vaziyette apartmandan çıkıp eve koştum. O günden sonra kuzenimi bir daha görmedim zütüm hala sızlıyor.

bkz atta direk okusun bari millet aq kesip kesip atma

Okumayın ek yerleştirmiş

At yalanı, gibeyim inananı.

hadi be gibişmeye gel

kenzie reeves

fotoğrafa geldim, gidiyorum.

cebimden telefonu çıkarıp zoom yapmaya çalıştım artık zar zorda olsa hangi katın tuşuna bastığını seçebiliyordum 7nci kat o girdikten hemen sonra girmem lazımdı ama fark edilmemem gerekiyordu

bunun için bir plan kurmak zorundaydım ama vaktim kısıtlıydı nihayet kuzenimin girdiğini görünce kapının önüne geldim ben de girmeliydim ama nasıl apartmanın önünde düşünmeye başladım apartmanın yaşlı teyzelerinden birisi meğer beni izliyormuş bana seslendi 'hayrola kime geldin' ama bu soru yardım etmek için değil tipin bana güven vermedi şeklindeydi 'mehmet amcamın yanına geldim ben yeğeniyim' diye bir yalan uydurdum yaşlı teyzeye 'amcama geldiğimi haber verir misiniz' diye sordum

ama apartmanda işler böyle ilerlemiyordu biliyordum ve beklediğim oldu teyze kimseyle muhatap olmak istemiyordu standart aprtman insanı işte yalan söylediği her halinden belli olan bir şekilde 'peki sana güveniyorum kapıyı açıyorum ama yüzünü aklıma kaydettim' dedi kapı açılmıştı kat aklimdaydi ve nihayet kuzenin girdiği kapının önündeydim

5 saat ara ne kuzenini gibtiim yaz artik elim gibimde kaldi

aman tanrım adam kzuenci 😱😱😱

bugün kuzenimin ne yaptığını öğrenecektim ve onu takip edecektim sabah olmuştu kuzenimi uyandırdım

kahvaltı yaptıktan sonra kuzenim 'bugün önemli işlerim var alışveriş falan yapacağım izin veriyor musun' dedi dün ona söylediğim şeyleri kast ederek ben de onu biraz darlamak istedim çünkü onun bir hata yapmasını açık vermesini bekliyordum 'daha dün bir bugün iki öğleden ne bu dışarı çıkma arzusu sen buraya ders çalışmaya gelmedin mi' dedim 'ya sana da şaka yapmaya gelmiyor hemen kendini babam zannetmeye başladın' dedi ve hızla çantasını alıp evden çıktı

beklediğim gibi olmuş ve telefonunu unutmuştu o evden çıktıktan hemen sonra telefonunu alarak ben de peşinden çıktım telefona bir mesaj geldi mesaj alper isimli birindendi 'hadi seni merak ettik nerede kaldın' merak ettik mi yani birden fazla kişi nasıl yani ben 3 senedir buradaydım ve sayılı arkadaşım vardır ama kuzen ikinci günden arkadaş ortamı kurmuştu bu işte bir bit yeniği olması yüksek ihtimaldi zaten onu her an adım adım takip ettiğim için birazdan ne olduğunu öğrenecektim

geldiğinden beri elindeki telefonuyla meşguldü ne ile ilgilendiğini sorduğumda ise 'ya üff babam ya da abim gibi konuşma' diye geçiştirdi

ben de ne de olsa o artık yetişkin ne yaptığını biliyordur diye düşünerek pek ses etmedim ertesi gün eve geldiğimde kuzen yoktu nereye gittiğini de söylememişti

eve geldiğinde 'sen ne yapıyorsun seni bana emanet ettiler ya başına bir şey gelse ben ailene ne diyeceğim' dedim biraz utandı ama bu utanma azarlanmış birisinin utanması gibi mahcup bir utanma değil övgü almış birisinin kibrini saklamak için örtü olarak kullandığı bir utanma gibiydi 'peki bir daha geç kalmam merak etmene gerek yok' dedi çocuk taklidi yaparak

galiba o benim ona yaklaştığım gibi kardeşçe bir tavırla yaklaşmıyordu bana artık bunu anlamıştım ve daha yeni geldiği şehirde bu kadar çabuk nasıl sosyalleşiyordu nereye gidiyordu geleli daha 1 gün bile olmamıstı benimse onu henüz gezdirme fırsatım da olmamıştı gelince biraz dolaşır hem de takilırız diye düşünürken ona nasihat vermek zorunda kalmıştım ve gerçekten şüpheye düştüm ertesi gün ise onu takip etmeye karar verdim

oooh kuzen hikayesi en sevdiğim