beyler selam aranıza yeni katıldım. amk artık dayanamadığım dertlerimi burda açmak istedim bir kişi bile olsa anlayan çıkar diye belki . ilk başlığım bu da umarım bi yerlere varırım ya da siteyi kullanmayı öğrenene kadar atılmam , tekraren selamlar.

derdime geçiyorum.

amk ailede bir akıllı benmişim gibi hissediyorum yani çoğu kez annem babam ablalarım falan bazen öyle gerizekalı geliyorlar ki düşündüklerine söylediklerine kafamda bir mantıklı kılıf uyduramıyorum , yorumlarına yaşam tarzlarına . sonra mesela arkadaşlarım da öyle bi üç dört kişiyi kenara alınca geri kalanların güldüklerine gülemiyorum kesinlikle salak salak şeylere gülüyorlar ya da gibindirik şeylere üzülüyorlar dertleri bile çok yavan amk anlattıklarında bunu mu çözemediniz falan demek istiyorum. sonra böyle düşündüğüm için kötü hissediyorum . iyice soyutluyorum kendimi. ne kimseyle tatile gidesim geliyo ne bi etkinlik yapasım. sevgilim de yok zaten amk hala kendimi fasulyeden nimet sandığım için kimle görüşsem sıkılıyorum. yani bu yaz bu iyice canımı sıkmaya başladı biriyle oturup bir bardak çay içmeye bile dayanamıyorum amk özünde de hepsi iyi insanlar o yüzden kendimi kötü hissetmeye başladım dışlanmış hissediyorum böyle bi sorunu olan var mı cevap verin binler çocukluğumdan beri böyle hissediyorum ben

panpa bu düşünceden uzaklaşmaya çalış , kulak vermeye çalış insanlara bak sonra kimseyi beğenmemeye kadar gider egolu biri olursun. öncelikle mizahına yakın arkadaşlar edin bence. evet haklısın arkadaş ortamlarında (ki yaşının çok büyük olduğunu düşünmüyorum) konuşulan mevzular basittir , sende basit düşünmeye bak. biliyorum çok salak espriler döner özellikle bazı kızların saçma esprilerine gülmek zorunda kalırsın. gül geç amk zaten samimi olduktan iyi espri yapamadığını felan da söylersin. olgun olduğunu düşünüyosan bunu pozitif kullan insanlar bunu görsün negatif etki yaratmasın.