şiir sevenler dernegi

Şiir okumayı, yazmayı seven bitek benmiyim lan? kendimi bu konuda çok yalnız hissediyorum.. yokmu başka şiir seven ?
edit1: Sözlük şiir aşıklarıyla doluymuş.. madem öyle herkes en sevdigi şiirleri paylaşssın panpalarım.

-şiir seven panpalarımız-
amir toca
acting like maniac
gangstashit
bidiliminsan
ip siz don
zabaduba
oha bura acik ya la
kerhanaci001
wqwqwq
jamaikagocmeni
agibtir
williamblake
dumaj
cabbarcan
maunster
bulmacabuldurmaca
haram olsun
haram olsun
kalearkasi
gokberkakdeniz
kademeye giremeyen stoper

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
-necip fazıl kısakürek-

cüce bir sihirbazın kıvılcımlardan eli
"senin olsun" diyerek bana bahşetti işte
alınları sallanan alevlerle haleli
iki çıplak kadının mermerden vücudunu.

fakat görüyorum ki bir hile var bu işte,
kadınlar taşırlarken o'nun ateş putunu
gitgide süzülüyor, gitgide eriyorlar.
beyaz vücutlarını zulmete veriyorlar.

nazım hikmet

al bin http://www.youtube.com/watch?v=rNHdqUZnB0M

özgürlüğün geldiği gün
o gün ölmek yasak!

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?

victor hugo

yaprak döker bir yanımız , bir yanımız bahar bahçe

hatta bazen sıkılıp seni özlemiyorum..
sadece sıkıldıgımdan
günde bikaç saniye sıkılırım ben yalan olmasın
elime bi bardak demli çay alıp tom vice dan plaklar dinliyorum
berbat bi yaşamda şairim.ama burada şiirler daha mert şarkılardan.

sen el kadar bir kadınsındır
sabahlara kadar beyaz ve kirpikli.
bazı ağaçlara kapı komşu,
bazı çiçeklerin andırdığı.
iş bu kadarla bitse iyi;
bir insan edinmişsindir kendine,
bir şarkı edinmişsindir, bir umut
güzelsindir de oldukça, çocuksundur da
saçlarınla beraber penceredeyken
besbelli arandığından haberli
gemiler eskirken, deniz eskirken limanda
sevgili.

cemal süreya

arthur rimbaud ile bahsi artırıyorum

nasıl utandım.. ulan mehmet akif ersoyu yazmadık hiç.. mekanı cennet olsun üstadın..

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

bi dal cemal süreya alırım

bir zamanlar biz de millet,hem nasıl milletmişiz
gelmişiz dünyaya milliyet nedir öğretmişiz

mehmet akif ersoy

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.

edip cansever

yaz adamım kalemim sağlamdır

ccc ikinci yeni giber ccc

yaz panpa

vay arkadaş.. sözlük şiir seven duygusal arkadaşlarla doluymuş.. nasıl mutlu oldum anlatamam..

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir.
Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
ileriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık...
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.
Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerekir.
Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir...
Hüseyin Nihal Atsız

bende severim panpa
deneme türünüde severim

Aldanmıyorsam bir zamanlar hayatım, önüne
bütün gönüllerin açıldığı, yoluna bütün şarapların
döküldüğü bir şölendi.
Bir akşamdı dizimi oturttum Güzelliği-Terslik
edecek oldu-iler tutar yerini bırakmadım ben de.
Bayrak açtım adalete karşı.
Aldım başımı kaçtım. Ey büyücüler, size ey
bahtsızlık, ey nefret, hazinem size emanet.
Azmettim, söndürdüm içerimde insan ümidi adına
ne varsa. Bir yırtıcı hayvan amansızlığıyla atıldım
üzerlerine boğayım diye cümle sevinci.
Cellatlara seslendim, ısırayım diye ölürken
mavzerlerin kabzalarını. Seslendim salgınlara,
boğsunlar istedim, kan içinde, kum içinde beni. Tanrı
bildim musibeti. Gırtlağıma kadar battım çamurlara.
Cürümün ayazında kurundum. Hop oturup hop
kaldırdım çılgınlığı.
Bana baharın getirdiği iğrenç bir budala kahkahasıydı.
Derken az önce işte, bir de baktım ki kıkırdamak
üzereyim; aklıma eski şölenin anahtarlarını aramak
geldi, dedim belki de yeniden heveslenirim.
Hayırmış meğer o anahtarın adı-Anlaşıldı ben bir
düşteymişim.
"Sen canavar kalacaksın... " falan filan... atıp
tutmaya başladı başıma bu şirin hasırları ören şeytan.
"Ölümüne sürsün cümle iştahın, bencilliğin, cümle
bağışlanmaz günahın."

Ah, canıma yetti arttı-Kuzum şeytan, ne olur daha
bir öfkesiz bakıver de benden yana ufak tefek, yolda
kalmış alçaklıklar vara dursun, sen ki yazarda tasvir,
öğreticilik vergilerinin yokluğuna vurgunsun, senin için
kopardım lanetli gün defterimden bu uğursuz yaprakları.

"yoksa bükülmüş bir nehir gibi mi küpelerinizde
siz küçük adıyla mı çağırırsınız sessizliği
öyle mi, ya kim uyandırır sizde
bu sevişme dalgalarını, aşk seslerini
bak'ları, duy'ları, okşa'ları, evet'leri
hele bu elleri, ayakları bu
gözleri gözleri."

edip cansever, uyanınca çocuk olmak