oruç tutmanın mantıgı

fıtrat olarak insanda hem iyi hem de kötü bir arada bulunur. dolayısıyla yaratıcının gösterdiği bir biçimde dünyada yaşamak için insanın fıtratındaki kötüyü zapt etmesi, kontrol altına alması gerekir. oruç ibadeti bu kontrolün varlığının en ileri seviyesidir.

oruç açın halinden anlamak filan değildir. akşam bir sofra dolusu yiyecek yemesi garanti olan bir aç mı var dünyada? bedeni olarak da hiçbir faydası filan yoktur. belki zararlıdır bile.

ancak oruç ibadetiyle müslüman bedeni isteklerini engellemekle kalmaz, aynı zamanda bedeni isteklerinin en çok zorladığı vakitlerde ahlaki kurallara da uyar. bu aslında her zaman yapması gereken bir şeydir. ancak çoğu insan bunu yapmadığından en azından yılda bir ay yaratıcısına en iyi müslüman olabilme potansiyelini pratikte gösterir. ayrıca müslüman kardeşleriyle toplu olarak bunu yaparak yaratıcısının çizdiği ideal toplumu göstermiş olur.

bunu kanıtlayan bir sürü ayet ve hadis bulabilirsin. ancak oruç ibadetinin niyeti budur. pratikteki faydası ise müslümanın kulluğunu test etmesini sağlayarak aslında ne kadar müslüman olabileceğini kendisinin de görmesidir. böylece daha iyi bir kul olma yolunda ömrünün sonuna kadar kendini yenilemiş olur.

"iki günü bir olan ziyandadır" hadisinden hareketle ramazana da senelik bir "speedtest" diyebiliriz.

dolayısıyla olaya basit bir aç ve susuz kalma olayı şeklinde bakmak sığdır. dinin hayattaki fonksiyonuna bütüncül bakmamaktır. hele açın halinden anlamak gibi bir zırvalıkla buna cevap vermek tamamen aptallıktır.