durakta beklerken türbanlı kadına verdigim ayar

normalde yaşam tarzlarına saygısını şelale olup akıtmış bi insanımdır amma ve lakin bazen beni de yolumdan döndürenler oluyor bu örnekteki gibi..

direkt olaya geçiyorum.

durakta bekliyoruz bi uçta gençten bi çocuk kıs kıs gülerek telefon gibiyo ortadaki oturaklarda bi yaşlı amca kurbağa gibi etrafı kesiyo öte yanda da türbanlı kadınla küçük kızı bir de ben... gayet rutin bi bekleyiş sürerken olaylar bunun aksini pekiştirecek yönde gelişti panpalar,

şöyle ki küçük kız kaldırımdan yola zıplayıp yoldan kaldırıma sıçramak suretiyle oyun oynuyordu, eh 7-8 yaşlarında bi çocuktan daktilo alıp makale yazmasını bekleyemezsin neyse minik zıplaya sıçraya oynarken annesi de

kızım zıplama öyle ayıp, sana hiç yakışıyo mu, hadi b.. bugün çok şımardın gibi cümlelerden sonra.
çocuğun beklendiği gibi oyuna devam etmesi üzerine kızı sarsarak yanına çekti sonra da biraz hırpalar gibi oldu
ben sana ne diyorum gibilerden çıkışıyodu bu arada.

baktım kızcağız ağlamaklı oldu ben de canı sıkılmasın diye yanlarına sokuldum iyice,
miniğin başucuna durup ne tatlı bi kız allah bağışlasın dedim annesine o da başını salladı ama koftiden hala gözünden ateş fışkırıyor, neyse ben çocuğu teselli etmeye devam ettim gülümsüyorum filan ağlamaklı hali geçsin diye
sonra duruma dayanamadım ve bombanın pimini çektim,

kıza dedim ki bugün elinden oyununu almaya yeltenenler yarın saçlarına dikecekler gözlerini çünkü saçların da tıplı bu oyun gibi çok güzel annesi afalladı kaldı üzerine çocuk da tamam abla demesin mi (:
durakta dumur saniyeler...
tam kadın kem küm etmeye davranacaktı ki
otobüsüm geldi atladım gittim bi çocuğun aklında farklı bir ihtimal doğurduysam çok mutlu olurum umarım ona bi düşünce analığı edebilmişimdir başıyla beraber yanlışlıkla yüreğini de kapatmış o kadının etmedikleri yerine.