kendine bir hedef koyar insan ona erişmek için kasar kendini elinden geleni yapar sonra hemen ardından bir hedef daha gelir sonra bir tane daha. ve nedense bu hedefler genelde kendimizin değil sistemin bizi mecbur kıldığı hedeflerdir okul, iş, aile vs. okumazsın okumadı derler evlenmezsin karı bulamadı derler kendince ticaret yaparsın ekmek paranı çıkartırsın sigortalı iş bulamadı derler. belki de sistemin bizlere koyduğu en iç açıcı en iyi hedef aile. emekli olmayı onu yapmayı bunu yapmayı düşünerek günlerimi geçirmektense bir çocuğum olsun onun iyiliği için geçireyim hayatımı. ona birşeyler katmak için birşeyler kazandırmak için uğraşayım daha iyi.
özet - gerçekten hedeflerini belirlediğin an, mutluluğunu ölçtüğün an çocuğun olduğu andan sonrası bence panpa yaşamadım ama düşüncem bu yönde