yıllardır deprestondayım ağır dozlu ilaçlarla ayakta kalmaya çalışıyorum 2kez intiharı denedim hepsinde de kusarak başarısız oldum. tüm burs param sigarayla eriyip bitiyor doktoruna pgibologuna cincisine hocasına ne tak varsa zütürdüler düzeleyim diye. açıldığım onlarca kız reddetti güzeli-çirkini zayıfı şişmanı hepsi. bazen makarasına dediğim kişiler bile ciddi sanıp muhabbeti kesti. bana baktığını düşündüğüm memleketinden dönen saat sabahın 5inde otogarda dolmuş bekleyen kızı checkini görüp fırlayıp son paramla taksiyle aldığımı bilirim. sonuç? hüsran. yarın son.. saat1de bütler var altsınıftan doğulu ama hoş bi kız var yanına gidip tanımayı istediğimi belirt. eceğim eğer o da olumsuz cevap verirse bu hayat defteri sonsuza dek kapanacak..