Cenaze falan işte. Üzülmedim lan ben. Niye yalan söyliyim ki şimdi. Hiç üzülmedim. Sadece boşluk oldu biraz içimde, cidden. Hani her gün gördüğün insanı görmiceksin ya o boşluk. Yoksa herkes kadar bende düşkündüm anneme. Hatta daha bile fazla. En yakın arkadaşım oydu. Babamı 98317 katı ilgiliydi benle. Konuşamayacağım bi konu yoktu. Ama üzülmedim işte. Bunu da ilk defa dile getiriyorum amk. Cenazeye gelenler ağladı çoğu kişi ağladı hatta, iyi kadındı annem, zararsızdı. Ben ağlamadım. At yannanı gibi mezarlıktaki hayvani su tankına dayanıp sigara içtim. Sonra eve döndüm. Bi süre hep evde takıldım. Bir ay civarıdır sanırım. Pederi falan gibime takmaz bi şekilde sarıp içiyodum, tekila alıp burundan çekiyodum.