Yaklaşık 4 aydır yaşadığım şeydir. Hayatta tam her şey bitmişken, hayatta hiç bir amacım olmadığı zamanda bana gelen mucizedir. Çok zor şeydir. Çok güven isteyen bir şeydir, cidden güven isteyen bir şeydir. Buraya gidiyorum dediğinde oraya gittiğini bilmelisiniz, içinizde en ufak bir şüphe kalmamalı. Siz de öyle davranmalısınız. Zor dedik, cidden zordur.

Bundan 4 ay önce bir kıza aşık oldum beyler. Uzaktan tanıştığımız, neredeyse hiç konuşmadığım bir kızla uzunca konuşmaya başlamıştım. Epeydir de kızlarla konuşmayan biriydim, 7-8 aydır sevgilim yoktu. Öncekinin de dıbına koyim zaten. Neyse, işte bu kızla konuşmaya başladık, garip bir şey oluyordu içimde konuşurken, salaktım belki, kendi kendime gelin güvey oluyordum, bilmiyordum. Belki de uzun zamandır biriyle konuşmadığımdandı, belki de yokluktaydım bilmiyorum ama şunu biliyordum, uzaktaydı. Aşık olmak mı? Asla, istemezdim. Uzaktan ilişki olmaz, yürümez derdim. "olm başka kız mı yok sana, napıcan bu kadar uzaktaki kızı" diyordum. Konuştukça konuştuk, garipti. Konuştukça bağlandık sanki birbirimize, aynı saatte yatar olduk, sevgili değildik, birbirimize Seni seviyorum bile demezdik, arardım, sesini duyardım, dakikalarca gülerdik, konuşurduk. Aşık olmak istemiyordum ama bu kız öyle güzel konuşuyordu ki benimle, o kadar güzeldi ki, sevmeye başladım fakat bunu kız bilmiyordu. Belki o da öyle düşünüyordur bilemem, bildiğim tek şey; ben bu kızı sevmeye başlıyordum, aşık oluyordum. Yaklaşık 1 ay sonra falan yine burada, bu kızla alakalı bir entry paylaşmıştım. Aslında onu anlatıyordum ama adı falan yoktu, nereden bulduysa, denk geldiyse okumuş bunu. Bana sözlükle alaklı sorular sormaya başladı, bu yazarın başka entrysini nasıl okuruz diye, ben de cevaplıyordum falan, okuduğunu anlamıştım ama pek ihtimal vermiyordum. Sonra bu kız bana entryde geçen bir cümleyi kullandı. "Hasgibtir" dedim içimden, okumuştu. Fark ettirmedim, devam ettim. 1 gün sonra, tarih 02.10.2014. Utanmıştım beyler, neden bilmem, konuşacak yüzüm olmayacak gibi düşündüm ve bitirmeye kalktım. Seni seviyorum diyordum ama arkadaştık, dost diyordum yani, öyle. Sabahın erken saatlerinde günaydın mesajı atıp telefonumun internetini kapatmıştım. iPhone kullananlar belki bilirler, veri kısmından Whatsapp gibi şeyleri kapatırsanız, mesajı sadece bildirimler kısmından görürsünüz, çift tik olmaz. Öyle yaptım. Mesaj atıyordu işte, özledim seni falan diye. Yazamıyordum ama, yazmıyordum. Aradı, açmadım. Başka numaradan aradı, CIA programıyla baktım, abisinin numarasıydı. Tamamen kapattım telefonu. Saat 21 sıralarında Korkuyorum diye mesaj attı. Kuzenime mesaj atmış, kuzenim beni aradı, açtım telefonu. Kuzenim sen bu kızı seviyor musun demişti, evet dedim. O halde mesaj at, gibtirme belanı, dedi ve telefonu kapattı. Açtım veriden Whatsapp'ı. Cevap attım, nerdesin sen falan yazdı işte, buradayım dedim, soğuk davrandım, çok korktum falan dedi, inci sözlükte okuduğu entryi sordum, konuşmamızı etkileyecek mi dedi, ben de sanırım evet dedim, söylemeyeceğim dedi, söyle biliyorum dedim, asla dedi ve uzunca bi şey yazmaya başladı işte, ümit seni çok seviyorum ve nolur seni seviyorum dediğim biri artık gitmesin falan dedi. Galiba beni seviyordu, bilmiyordum tam. işim var diyip dışarı çıktım, akşam saat 12 gibi eve geldim, açtım telefonu, konuştuk biraz, aradım tam 2 saat 47 dakika konuştuk. Gülemiyorduk, gülmeye çalıştık falan, aşık olduğumu anlamıştım, o da bana aşık olmuştu. Öyleydi çünkü. Sevgili olma tarihini de bunu alırız. Artık çok rahatlıkla sevdiğimi söylemiştim. Skype falan açmaya başladık, aşık olduğunu falan söyledi ilk açtığımızda. 2 saat civarı falan konuşmuştuk işte. Sonra işte akşamları falan hep açmaya başladık, garipti.

Aşık olmuştum beyler, uzaktan, hiç istemeden, olmaz diye diye. Ya abi hiç görmedim kızı, ben napıyorum aq diyordum kendi kendime ama söz verdim kendime, zütürebileceğim yere kadar zütüreceğim dedim. Konuşmaya başladığımızda birbirimize "illa buluşuruz bi gün" diyorduk, sonra dedik "yaz tatilinde falan buluşuruz" ve beyler bu 15 tatilde buluştuk. 15 tatile kadar tam 4 ay dayandık, nasıl dayandık bilmiyorum, geçiverdi. 4 aydır sevgiliydik. Ankara'da yaşıyordu, ben de Bursa'da. Bileniniz vardır belki, her sene yapılan Akademik Bilişim Eğitim ve Konferansı Eskişehir'de Anadolu Üniversitesindeydi. Yazılımla uğraşan biri olduğum için burada olacağım kesindi. Bu kıza, sen de gel dedim, ailesiyle konuştu falan işte. Olur dedi, gelicekti.