O hüzünlü anımdan sonra havayi dagitmak icin bir tane de neşeli olan animi anlatayim panpalar.
Orta 1 den 2 ye gectigim yaz kömürcü olan kuzenimin yaninda calismaya baslamistik abimle. Benimki biraz zoraki olmustu amk. Kafamda calismak gibi fikir yoktu o yaz. Abim sabahin köründe hadi ise gidiyoruz diye kaldirdi beni. Uyku sersemi bi halde ne diyon amk desem de yarim saat sonra dükkanda buldum kendimi. Neyse alistik tabii bir müddet sonra gibe gibe katlaniyorduk her allahin günü tonlarca kömür taşımaya. Hatta bir keresinde kamyonun üstünden düsmüstüm abimin zütünün carpmasiyla amk.
Gel zaman git zaman alistik iyice. is olmadi mi acip tv izliyordum. Ne bileyim dükkan komsulariyla cay iciyordum vs. Hatirlarsiniz eskiden flash tv de klip yayinlaniyordu ögleden sonraları. Dilek Pınar diye koca memeli bir abla var ya onun klibi cikmisti. Tabii o memeleri görünce bende bi hareketlenme oldu ve dayanamayip asıldım. Tam peceteyi hazirlarken kapida bi gölge belirdi. O panikle kostum baktim adamin biri dikilmis "Fatih yok mu?" Dedi. Abi isi vardi gelir aksama dedim sirita sirita gitti. Ben insallah görmemistir falan diye hayiflanirken aksami edip dükkanı kapattim. Ertesi gün öglen yemeginden sonra masadaki gazeteleri atacakken kuzen yanimiza geldi "31 mi cekipturusunuz lan burda?" Diyince ben kipkirmizi oldum amk. Yok abi olur mu sey de diyemedim züt gibi kaldim.