Aradan birkaç gün geçiyor, annem ve ben o kadının evine gidiyoruz. Daha doğrusu annem tarafından zorla zütürülüyorum ama kız evde yok, Babasıyla gezmeye gitmişler. Evden bahsetmem gerekirse, Duvarlar taş ve tezekten oluşuyor sanırım yada saman olmalı, çatı yüksekliği 1,80 fln. (ortalama bir evin 2,5 en az)

Yoksulluğun mu yoksa özgüven ekgibliğinin pgibolojik etkisimi bilmiyorum ama kadını pek mutlu gördüğüm söylenemez. Genelde başı eğik konuşuyor, bana ısrarla sarı kola dolduruyor, asiti günler önce kaçmış sarı kolamdan birkaç yudum alıp muhabbeti dinlemeye başlıyorum.

Kadın kızının çok hasta olduğundan fln bahsediyor, Anneme akıl danışıyor, Tedavi için izmire gelebileceğinden fln bahsediyor. Annemde ondan yardımını esirgemeyeceğinin sözünü veriyor.

Kadının söylediğine göre kızın ilerlemiş bir kanseri var ve tüm vucudunu yayılmış, maksimim birkaç yıl yaşayacağını söylerken gözlerinden yaş geliyor.

Ben hala olayın ciddiyetinde değilim, Kadın yaşlı gözlerini silip, Hatun bizim kız senin oğlanı çok beğenmiş diyor. Annemle beraber hafif gülümsüyorlar,

Annem: Bize yolla kızı arada o zaman diyor arkadaş olsunlar.