bana hiç sünnet olmayacağım gibi geliyordu amk,o kadar gözümde büyütmüşlerdi ki sünnet olmayı, sünnet sünnet diye sürekli konuşuyorlardı sanki kestikten sonra bir gibim olacakmış gibi sanki gözümde büyülü bir gün gibi canlanıyordu sanki o günden sonra artık hiçbirşey eskisi gibi olmayacak gibi geliyordu,o sünnet hazırlıkları falan da yapılırken evde,ne bileyim içimde bir his vardı sanki birşey olacakta sünnet olamayacağım diye düşünüyordum... Ama öyle olmadı tabii