--- ikimiz de hikayemizi dinleyince olayın gerçekten ne şaka ne de normal bir durum olmadığını anladık. Bir yandan da güvenemiyoduk tabi birbirimize. kendimizi koruma iç güdümüz tavan yapmıştı çünkü. Ama şenol kaptan hafif yaşlı göbekli sempatik bi adamdı eminim önüne çıkan böceği bile ezmeye korkardı çok naif bi adamdı. Bi yarım saat birbirimizi tanıma faslından sonra birbirimize güveniyoduk artık ve buradan kurtulmak istiyorduk. Kendisi otobüsün olduğu yere dönmek istedi. Abi dedim oralar zifiri karanlık bir de o sesi sen de duymuşsun. Valla yapacak bir şey yok serj en azından ceketimi falan alırım soğuktan donacam yoksa dedi sonra da otobüste ciddi bir arıza yoksa tamir eder en yakın yerleşim yerine basar gideriz dedi. Mantıklı dedim. Hem artık yalnız değildim tek başıma gibseler dönmezdim o otobüse ama şuan beni buradan kurtarabilecek tek kişi şenol kaptandı. Otobüse giderken anlattı. olay olmadan önce bolu yolu üzerindeydik şuan çallıca tepesinin oralarda olmamız lazım en yakın köy buraya 45 dk mesafedeki nuhlar köyü oraya gitmemiz lazım dedi. tabi yolda araç çıkarsa ondan da yardım alırız ama burası normalde çok işlek bir otoyol şuana kadar en azın 30 40 araç geçmiş olması lazım dedi. Ama yolda sinek dahi uçmuyordu. ben de saatlerdir bekliyorum ama gelen giden yok dedim. Otobüse doğru iyice yaklaşmıştık...