Bu dıbınakoyduğmun bin ismaili korkuyordu. Gelmem diyordu. beyler orada bulunduğumuz müddette sokağı pek görmemiştik. Bi kaç kere gelen aileler olmuştu 1 hafta felan misafir olduğumuz aileler vardı, bide gezi yapmışlardı iki kere dıbınakoduklarım tak tak birisi piknikti diğeride piknikti dıbınakoyim. Neyse bu ismail bini çıkmam diyordu korkuyordu, e bizde gruplaşırken söz verdik hep beraberiz diye. Bu dıbınakoduğmun çocuğnu 2 günde ikna ettik dıbınakoyim. Hatta ikna edemedik , en son gelme dıbınakoduğmun salağı biz bugün gidiyoruz deyince gibtiğmin bini tamam bende geliyom demişti, o zaman ona attığım bakışı şahin k. görse benden daha gibici bu çocuk derdi amk. Neyse galiba günlerden hatırlamıyorum amk :d bi gündü işte, çıktık yine bahçeye oyun felan oynuyorlar tabi dışarı çıkmak mümkün değil dıbınakoyim. Bi güvenlikçi dayı var bide etrafta bize bakan teyzeler var dıbınakoyim. yannan çıkarsınız yani dışarı kokusu var etrafta. Ama biz biniz siz hayırdır amk aklımızda hemen fikirler canlandı tartıışmaya başladık nasıl kaçalım diye amk. Tabi benim fikir seçildi ve işe yaradı... Benim fikrim dışarı top atmaktı dıbınakoyim. Evet evet çok yaratıcı dimi? ama çocuktuk işte en manyak fikir bu gelmişti. Hemen ismail binine dedim yağmur abladan top aldı. Yağmur abla çok şaşırmıştı ilkkez oynuyorduk amk. Bahçe küçüktü yani büyüktü ama futbol oynanacak bir alan yoktu. Ama biz oynardık amk. Kurduk kalemizi. Kalemizde kaldırımlar renkli ya beyler iki mavi bir beyaz felan, onları ayarladık pek gibimizde değil zaten kaçacaktık amk. Neyse normal yapıyoruz tek kale. Yağmur ablada seviniyor bizi izliyor dıbına koyim. nasıl bi boşluk yaratsak diye düşünürken sanki Allah o an bize yardım etti kırmadı bizi , çocuğun biri kaydırağın merdiveninden düştü onun yanına koştular ve tam zamanı geldi. giberim topu dedim fırlattım, yakalanırsak topu almaya kaçıyoruz mantığındaydım. Attım topu dışarı..