Bazen düşünüyorum cidden ne yaptım ben diye. Güzel bir siralama ile iyi bir bölüme geldim bittim burda. Kız arkadaşım tüm dostlarımı aldı. Mal gibi ortada kaldım. Bitikleri oynuyorum. Oruç kaçırmiyorum ama yaptığım ibadet anlamlı da gelmiyor bana. Hayattan zevk almıyorum. Hep depresyonda hep melankolide yaşıyorum. Hep siir dinliyorum. Bir yerlere bir şeyler yazmaya korkuyorum sebepsiz yere. Burda adim kim olduğum belirsiz o yüzden konuşuyorum. Velhasıl kelam uçlu kalemdeki son tık tım. Kırıldım ve uc da yok beyler. "Acaba ucu olan var mı?"