Çıkışta Yanıma geldi Nesibe seninle biraz konuşabilir miyiz dedi ben tabi şaşırdım biraz kıza zaten kaba davranıyordum buna da hayır dersem ayıp etmiş olacaktım tamam olur dedim. Bugun seni bilmeden üzdüm galiba çok özür dilerim bana neden üzüldüğünü Söyler misin bir dahakine dikkatli olurum senin üzülmeni istemiyorum çünkü dedi Nesibe düşündüğümden de düşünceli biri çıkmıştı bense anlatsam mi anlatmasam mi bilmiyordum. Anlatsam kötü olacaktım her şeyi yeniden hatırlayacaktım biliyordum ama kız çok samimi bir niyetle söylüyordu bunları. Tamam olur anlatayım dedim sevdiceğimle aramda yaşanan her şeyi Özet geçtim ve ebrarima ne oldugunu söyledim. Gözlerim dolmuştu yine nesibenin de doldu gözleri. Masmavi gözlerinin altı kızardı gözlerinin güzelliğini daha da ortaya çıkardı bu durum. Ben çok özür dilerim bilmiyordum istemeden çok büyük eşeklik etmişim beni affet dedi. Estağfirullah senin bir sucun yok bilmiyordun bende özür dilerim sana kaba davrandığım için ama neden böyle soğuk olduğumu bir nebze daha anlamışsındır sanırım dedim evet anladım gerçekten özür dilerim dedi ve çantasından bir peçete çıkartıp gözlerindeki yasları silmek istedi ama ben geri çekilip peçeteyi aldım ve kendim sildim. O Sırada o da kendi Gözyaşlarını siliyordu. Ben de Dayanamayıp sordum seni de üzecek bir olay varsa bana söyle ki bende pot kırmayayım dedim. Bana baktı derin bir iç çekti boşver Meczup sonra anlatırım bugun zaten yeteri kadar dertlendik dedi. Peki ama Yarin Çıkışta ben de dinlemek isterim dedim. Çok istemez bir tavır sergiliyordu anlatmak istemiyor gibiydi ben bunu görünce tamam önemli değil sen istersen istediğin zaman anlatırsın anlatmaz zorunda değilsin sonuçta senin özel Hayatın dedim. Yok öyle değil anlatmak isterim ama benim hikayem belki seni üzebilir bu Yüzden anlatmak istemedim senin üzülmeni istemediğim için dedi. Nesibe gerçekten iyi kalpli biriydi beni düşünüyordu. Ebrardan sonra böyle birinin karşıma çıkacağını çok zannetmiyordum çıksa bile benim bir kızla konuşacağımı sanmıyordum. Ama Nesibe farklıydı bir hal vardı onda kendime ona yakın ve ona güvenilebilir hissediyordum. Önemli değil anlatabilirsin üzülsem bile dinlemek isterim dedim tamam olur Yarin Çıkışta parkta anlatayım mi dedi. Parka o malum olaydan sonra hiç gitmemiştim gidememiştim. Bilmiyorum Sınıfta anlatsan olmaz mi dedim orada anılarımızın oldugunu anlamış olacak ki olur tabi hem hava da soğuk olabilir sınıf daha iyi olur diye bir bahane uydurdu. Içten içe nesibenin iyi biri olduğuna kanaat getirdim. Tamam o zaman Yarin okul çıkışında buluşuruz dedim tamam hadi hayırlı günler sana dedi bende sanada dedim ve evime doğru gittim. Eve gittiğimde bu yaptıklarımın iyi mi kötü mu oldugunu bilmiyordum kendimi Ebrar olsa benim mutlu olmamı ister diyordum. Hayatıma devam etmemi ister diye kendimi avutuyordum. Ertesi gün okulda çıkışın gelmesini bekliyordum merak ediyordum nesibenin basından neler geçtiğini. Okul nihayet bitmişti Çıkışta Nesibe Yanıma geldi 5 dakika bekleyebilir misin hemen geliyorum dedi tamam dedim ve Nesibeyi beklemeye başladım.
Arkadaşlar geç Yazdığım için özür diliyorum yurt dışında yaşadığımdan saatler Türkiye ile pek örtüşmüyor bu Yüzden özür dilerim şimdiden. Sabrınız ve hikayemi okuduğunuz için teşekkür ederim bu arada