Melis- Hakan biz şimdi neyiz ?

Ben- Neyiz derken ?

Melis-Yani demek istediğim biz çıkıyor muyuz artık ?

Ben- Ben seni yeni tanımış olmama rağmen çok seviyorum ve hayatımda kimseye karşı böyle hissetmedim. Ben seni çok seviyorum Melis sende beni seviyor musun ?

Melis- Tabiki seviyorum salak

Diyip boynuma atladı.

Ben- Seni asla bırakmıycam.

Melis-Artık istesen de bırakamazsın zaten.

Bundan sonra benim karnım adeta bir ramazan davulcusunun davuluna hunharca vurması gibi, kavgaya girecek aslanın kükremesi gibi guruldadı.

Melis de kahkahayı bastı tabi. Gittik saat 3 e geliyordu birer tost yedik. Sonra

Melis-Hakan bugünlük bana müsade etsen annemi fazla kızdırmak istemiyorum daha yeni telefonumu verdi zaten ben eve gideyim sonra mesjlaşırız.

Tamam dedim ve sokağın girişine kadar goturdum evi de gözüküyordu zaten girene kadar bekledim. Neredeyse 20-30 metrelik yolda 10 kez arkasını dönüp el salladı eve girince de eve doğru yürümeye başladım.