Önce hayır yazdım, sonra silip evet yazıp gönderdim. Yalan söyleyemezdim ona.
“Eğer ilgini çeken bir kız olsa istediğini yapabilirsin. Ben zaten çok uzaktayım.” Yazdı sonra. iki defa okudum mesajı. Tuzak mıydı bu? Tamam dersem sadık olmadığımı mı görecekti? Saçmalama ben bir tek seni görüyorum falan yazdım, ama Aslı bariz biçimde dikkatimi çekiyordu bunun farkındaydım. ipek’in asla beceremediği biçimde. “ihtiyaçların var ben bu konuda bir şey yapamıyorum mutlu olmanı da istiyorum yazdı. Oturdu içime yazdıkları.
“tek isteğim var” dedi sonra. “noldu” dedim. “Başka bir kızla yatarsan bana söylemene gerek yok, ama başka bir kıza aşık olursan bana mutlaka söyle.” Dedi. Tamam dedim, ne diyebilirdim ki.
Okulda 3. Senem de bitmişti, yaz tatilinde yine kötü bir haber aldım. Annemden hiç söz etmedim ama mutlaka iki günde bir arardım, annemin yeri bende çok ayrıydı. Babam annemin biriktirdiği paraları çalıp kadınlarla yerken benimle sadece annem ilgilendi, elinden gelenin fazlasını yaptı benim için. Annem göğsünde kist olduğunu ama endişelenecek bir şey olmadığını söylemişti önceden. Kist değildi bu artık, meme kanserine dönüşmüştü. Sağ göğsü alındı. 3 ayımı da onunla geçirdim, okulu bile bırakırdım hep yanında kalmak için ama beni üniversiteye göndermek için feda ettiği şeyleri de göz ardı edemezdim. Bu okul bitecekti, hayvan gibi para kazanacaktım ve hem Yağmur’la hem annemle ilgilenecektim. Dünyanın benimle zoru neydi, neden en sevdiklerime zarar veriyordu hep? Annemin ameliyattan sonra aynaya ilk baktığı zamanı unutamıyorum ben.
Saçları çok azalmıştı, yaşlılık ve stres. Çekiştirdi üstündekini, o kocaman dikiş izine baktı, çok boş duruyordu. “Burak,” dedi. “Çok çirkin olmuşum ben.” Ben bu kadına ne diyebilirdim? Benim için dünyanın en güzel kadınıydı ama söyleyeceğim hangi söz ikna edebilirdi onu? Dil döktüm ona 3 ay boyunca, ne kadar güzel olduğunu söyledim, çiçekler aldım, en sevdiği yiyecekleri ama yapabildiğim bu kadardı. O benim için her şeyi yapmıştı ama ben ona çocuk tesellisi veriyordum resmen. Ankara’ya zor döndüm, ama hırsla döndüm. Daha fazla şey parmaklarımın arasından kayıp gitmeyecekti artık.
Ortak dersimin olduğu Ersin diye bir çocukla anlaşmıştım, onun evine taşındım. Yavşak Hakan’dan iyiydi. iyi çocuktu Ersin, biraz şakirtti aslında ama bana zararı yoktu, içkimi odamda içiyordum zaten. Ersin okul bitince memlekete dönecekti, Konya ya da Yozgat’tı hatırlamıyorum. Ev bana kalıyordu. Kafam karışıktı, çok karışıktı, istanbul’a mı dönmeliydim annemle olmak için, yoksa Yağmur’u buraya, Ankara’ya mı almalıydım?