Pazartesi okula geri gittim. ilk ders hiçbirşey söylemeden dersinden çıktığım hocanın dersiydi. Beni görünce

Hoca- Oo hakan hoşgeldin. Nerelerdesin ya ?

Aklınca ezmeye çalışıyordu huur. Bizimkiler de gülmedi sağolsunlar bu salağa. Bende cevap vermedim. Kimse de gülmeyince sinirlendi biraz.

Hoca- Dilini mi yuttun yavrum ?

Ben- Benim nerelerde olduğum sizi çokmu ilgilendiriyor hocam ?

Hoca- Terbiyesiz.

Normalde birşey demem hocalara. Lise okuyanlar varsa aramızda sizde birşey demeyin. Çünkü hayatınızı batırabilir bu herifler. Sözlüye 0 verir kalırsınız dersten o yüzden lise hayatım boyunca hocalara yavşadım ve sınavlarım kotu gelse bile derslerin ortalaması iyiydi. Size tavsiye yavşaklık hayat kurtarıyor. Neyse sude yine oturmamıştı yanıma. Bende bütün ders bakındım öyle. Teneffüste Sude çağırdı arka bahçeye. Gitmek istemedim ama el mahkum gittik. Sude ağacın altında beni bekliyordu. Yanında da masa. Yaseminle yiyiştiğimiz masa. Tamda yerini seçmişti.

Ben- Evet Sude ?

Sude- Bak Hakan. Derin bi nefes aldı. Dünkü konuşma hiç olmamış gibi düşün. Tamam mı ?

Ben- Tamam. Ama fikrini değiştiren neydi ?

Sude- Boşver. Sana mutluluklar.

Dedi ve gitti. Bende şaşkın şaşkın döndüm sınıfa. Aslında gerçekten sevdiğini düşünmüştüm ama öyle değildi heralde. ikimiz için de en iyisi buydu zaten. O gün zil çaldığında nöbetçi yeni yetişmişti müdür yardımcısı beni çağırıyordu. Bende çoktan okuldan çıktığımı soyle dedim. Çıktım okuldan. Melisle görüşmedik o gün. Bende tüm gün evde tv izledim. Akşam 10 gibi Melis aradı.

Melis- Hakan anlattım anneme. Sesi baya heycanlı geliyordu.

Ben- Neyi anlattın ?

Melis- Çıktığımızı..