üniversiteye gittik ve kaydımızı yaptırdık. nasıl sevinçliydim siz düşünün.son bir yılda mite girmeyi kafama koymuşum ve bu hayalime ulaşmak için ilk adımı başarı ile geçmiştim. doğrusunu söylemek gerekirse hukuk okumak istemezdim. lakin mit elemanlarını askeriyeden veya polislerden seçiyordu. diğer türlü mite girmemin tek yolu buydu. geçen sefer başvuru yapmak için mektup yazmıştım. lakin artık öyle olmayacaktı. bizzat gidip başvuru yapmayı hedefliyordum. zaten okulum ankaradaydı ve bu benim için hiç zor olmayacaktı. üniversite başlayana kadar arapça kursuna yazılmayı düşündüm. yaklaşık iki ay arapça eğitimi aldıktan sonra tabii ki dili öğrenemedim. ancak az da olsa konuşabiliyordum. uzatmayayım yurt işlerini hallettim ve ankaraya gitmeye hazırdım. eşyalarımı topladıktan sonra ki daha istanbula dönmeyecektim ankaraya doğru yol aldım. yurdumda bir gece kaldıktan sonra ikinci gün mit binasındaydım. binasındaydım derken öyle seni beklemiyorlar tabii. mektubu gösterdim olayı anlattım.bir kaç yeri aradılar ve bana gelmem için iki hafta sonrasından hiç unutmam (nasıl unutayım?) pazartesi gününü verdiler..