“Ağzım yine leş gibi kokuyor” Diye düşündü kendi kendine hande. Bardan ‘düşürdüğü’ zavallı kollarında kör kütük sarhoşken onu dengede tutmaya çalışıyor, Kadıköy’ün ara sokaklarında gecekonduvari evine zütürmek için yolunu arıyordu. Zavallının ona ısmarladığı biralardan gelen cesaretle barın ortasında çılgınca dans etmekten yağlanmış saçları suratına yapışıyor,Bu durum sinirini bozuyordu.

-“ N-Nereye gidiyoruz?” diye sayıkladı hande’nin kollarında sarhoş çocuk.

-“ Eve !” diye cevapladı hande güven veren bir ses tonuyla.

-“ Ev... ” diye sayıkladı sarhoş çocuk. içmek ona yaramamıştı. Kız düşürmek umuduyla uğradığı bardan istediğiyle dönüyordu ancak ‘düşürdüğü’ kız, içme konusunda ondan daha dayanıklıydı. Hande’nin desteğiyle, kaldırımda garip bakışlar arasında zar zor yürüyebiliyordu.

Kadıköyün Ara sokaklarını beraber aşındırdılar. Nihayet Hande’nin ev diye adlandırdığı döküntüye vardıklarında, çocuk kendini merdivenlere attı. Elleriyle alnını ovuşturuyor, ayılmaya çalışıyordu.

-“Geldik, geldik. Merak etme..” diye telkin etti Hande onu, üzerinde Kapının anahtarını ararken.

-“Nereye geldik?” diye sordu sarhoş çocuk. Sesi yeni uyanmışçasına kalın çıkıyordu.