Bazen konuşacak biri bulamadığınız da ya da sadece kendinizle paylaşmak istediğiniz şeyler vardır. Mesela burada coğu kişinin yaptığı da o bence. Ne kadar taşşak kürek bir ortam olsa da insanlar birbirini dinliyor yardım ediyor.

Bazen böyle geçmişi özlüyorum biliyon mu sözlük. binim böyle, bir sürü karıyla kızla konuşuyorum. Hayatım harika gidiyor. Antremanlara çıkıyorum basketbol'da. takım teklifleri de geliyor iyi oynuyosun. Her şey iyi senin için, Lâkin dışarda sosyal hayatın da iyi. Evde değil. Annen baban ayrılıyor, sen başka yere onlar başka yere savruluyor. Aile kavramın artık yok. Babanla kalıyorsun ama işte aile kavramı yok. Taşınıyorsun başka şehire, Dostum Kardeşim dediğin insanlar ilk hafta arayıp soruyor. Sonrası mı ? Çok basit lan, yoklar oğlum. Bazıları için face to face ve ya aynı şehirdeki havayı solumak belki dostluk, arkadaşlık.

Şimdi bakıyorsun yalnızlığa alışmışsın 1 buçuk senedir. Doğum günündü geçen hafta. Kimse arayıp sormadı. Mesaj atmadı. Tek mesaj atan'da küçüklüğünden beri arkadaşın olan bir kişi. Sadece o Dost işte. Zaten sevgilin yok, Yeni geldiğin yer tatil beldesi gibi bir yer, ortam yok. Ya ortam varda, bize gelmez. Yani bardan bara atlayayım, karı kız düzeyim kafasında olmadığın için çekmedi seni bu ortam. Her şeye rağmen Bu da geçer diyorsun, geçmiyo belki ama iyi hissettiriyor. En azından hissettirebildiği kadar. Duygusuz oldun iyice. Tıpkı Dexter gibi..

Sen yalnız değilsin moruk, ruhun yok olmuş.

gibseler okumam ulan bu ne ? diyenler için özet: gibtir edin okumayın, iç dökmek güzeldir sadece.