Ben zaten mal gibi ne bir telefon numarası aldım nede kızın soyadını aldım. Hatta kızı unuttum. Neden unutmayayım ki? Kızın beş yıllık bir ilişkisi var. Çalıştığım X bara gelir diye aklımdan geçmedi değil. Ve hayatımda gördüğüm en güzel kızlardan biriydi. Net. Gel zaman git zaman Yelizi görmeye başladım bizim evde. Özge napıyor? iyi napsın. Selamı var gibi salakça konuşmalar geçiyordu aramızda. Birgün işten eve geldiğimde özgeyi gördüm. Ortamdan bezmiş bir şekilde bana naber dedi. Evdeki diğer insanlar bi yana sadece ikimiz konuştuk. Yine beraber yattık. Yukarıda geçen konuşmayı birebir yaptı. Bu sefer hiç sevgilim var kelimesini duymamıştım ağzından. Mutluydum. Sevgilisinin olduğunu bilmesem rahatlayacaktım. Onu sevgilisiyle düşünmekten onu seyretmekten uyuyamadım. Kalkıp onun resmini çizdim. Altına numaramı yazdım. Uyandıramadım Özgeyi. işe gitmem gerekiyordu. Sonra bir ay kadar konuştuk sürekli. Sabah günaydından tut. Gece uyuyana kadar. Her tatilimde buluştuk. Okul iş ve özel ders hariç bütün boş zamanımızı beraber geçirir olduk. Yanımdayken elini tutasım sarılasım geliyordu. ne biliyim çok korktum bi yandan sevgilisinden bahsetmemesine. O da çekinerek bana yaklaşıyordu çok belliydi. Başını film izlerken omzuma koymasından tut. Saçımı düzeltmesi bile benim için mutluluk vericiydi. Ruh ikizimdi resmen.
Biliyorum ergen muhabbetine çevirdim olayı ama 21 yaşındayım ve hiçbir kıza platonik birşeyler hissetmemiştim daha önce. Beraber doğruluk cesaretlilik oynardık hep. Çocuksu şeyler. Özge değil başka bi kız olsa tahammül edemem çakarım ağzının ortasına bitane :D Daha önce çok fazla kız olmadı hayatımda 10 tane falan. Hiçbirinde böyle salak hareketler sergilemedim.