Hastaneye vardığımızda tanıdık tanımadık herkes oradaydı.
içeri girdik görevli morga kadar eşlik etti bize tam morga gireceğimiz sırada bekir abiyi durdurdu yalnızca kardeşi dedi bekir abi sakin biriydi öyle bir mizacı vardı ilk defa sinirlendiğine şahit olmuştum içerde yatan benimde kardeşim çekil şuradan sinirimi bozma benim dedi adam ısrarla olmaz dedi bekir abi pes etmişti sonunda ben kapıda bekliyorum al kardeşini gidelim annesine kavuşturalım onu dedi girdim içeri cesedin başında hekim vardı furkanın vücudunu inceliyordu.
geldiğimi geç fark etti hah geldin mi? dedi o sıra içimden ulan bu şerefsiz herifin burada ne işi var diye geçirdim hayırdı ne işin var burada dedim agresif bi tonda senden son bir iyilik isteyecektim kardeşin sinirli biraz ona söylemeye korktum açıkcası dedi
hayırdır ne iyiliği dedim cebinden bir kağıt çıkardı furkanın ayağının tam dibine koydu eğer furkanın organlarını bağışlarsanız bu para sizin olacak sizi araştırdım oldukça yoksul bir aileymişsiniz hem rahat yaşarsınız artık dedi sinirlendim yumruğu geçirdim suratına ulan sen ne diyosun şerefsiz herif kardeşimi parça parça satarmıyım sandın sana gibtir git gözüm görmesin seni ben bu zamana kadar can yakmadım canını yakarım dedim çok sinirlenmiştim peki öyle olsun deyip ağzındaki kanı sildi ve dışarı çıktı.