Aradım acti biri telefonu sesinden çıkartamadım kızı aq. Gamze hanimla mi gorusuyorum ? dedim

G: Gamze
B: ben

G: evet benim siz kimsiniz?
B: beni hatırlamadin mi? geçen gece sevgilinin arkadaşıyla birlikte dövdüğü genç hanı.. ( beni dovenler sevgilisi mıydı kontrol amaçlı böyle söyledim)
G: o gece için kusura bakma, iyi günler.

Dedi ve kapattı.. Ulan o sevgilim değildi demedigine mi yanayım. Bu şekilde kapattı ona mi yanayım aq. Dönüp duruyorum evin için de. Tekrar aramakla aramamak arasında kaldim ve aradım. ikinci sefer de acti

G: ne istiyorsun?
B: sana karşı yanlış bir söz mu söyledim yada yanlış bir tutumda mi bulundum?
G: sen hiçbirşey yapmadin ben sebep oldum hepsine lütfen arama bir daha lütfen. Kendi canını, kendini düşünmüyorsan aileni dusun
B: o nasıl laf kızım ya ne oluyor yanı seninle konuşuyoruz diye hayatim, ailemin hayati tehlikeye mi girecek
G: aynen öyle, lütfen kapat şimdi
B: aşık oldum kızım sana ben

Kapattı beyler. Bir daha aramadim tekrar hem bunaltmak istemedim hem de söyledikleri beni urpertmedi desem yalan olur. Kendim için olmasa bile ailem için endişelendim. Aşık olma konusuna gelirsekte o an gaza gelip söylenmiş birşey mıydı yoksa gerçekler mıydı şuan bile muallaktayim.. Günlerim sıradan bir şekilde akıp gidiyordu. Gamze hep aklımdaydi ama aramayı denemedim hiç. Korkudan mi? Hayır ama denemedim işte. ise gidiyordum ordan okula. Bazen okul çıkışlarında bazense okuldan önce kimi zaman da okulu kırıp (kırmak dediysek imza attiriyoduk yerimize) birşeyler yapardık sait, oktay, ben. Sait çok delikanlı çocuktu. Oktay inda kimseye zararı yoktu ama cok tirsak bi herifti, iri yarı birseydi halbuki. Mali da çok değerliydi muallaknin. Zaman öylece alıp gitti. Gamzeyle o konusmamizin ustunden 1 ay geçmişti. Her şey yolundaydı. Ta ki bir gün annem pazardan eve dönene kadar...